به گزارش خبرنگار احزاب باشگاه خبرنگاران، محمدرضا عارف کاندیدای یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در برنامه دیدگاه شبکه اول سیما درباره علت کاندیداتوری اظهارداشت: ریاست دانشگاه تهران، وزیر پست و تلگراف و تلفن در دوران اصلاحات، ریاست بر سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور، معاون اول رئیس جمهور دوران اصلاحات، عضو تشخیص مصلحت نظام و ارزیابی مثبت دیگران از بنده باعث شد این افتخار را پیدا کرده و در این دوره از انتخابات ریاست جمهوری شرکت کنم و اگر مردم تشخیص دادند افتخار خدمت‌گذاری را داشته باشم.  
 
وی  ادامه داد:‌ با شناختی که از ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های کشور دارم می‌توانم دولتی مقتدر و توانا در راستای سند چشم‌انداز تشکیل داده و در  افق این سند به جایگاه اول در منطقه دست یابیم.  
 
عارف با اشاره به اینکه برای بهبود وضعیت اقتصادی کشور برنامه‌ای تحت عنوان "ایران فردا" تدوین کرده‌ام،  گفت: هفت هدف راهبردی در این برنامه لحاظ شده که اولین هدف آن شغل‌ آفرینی و کاهش بیکاری است چرا که اشتغال دغدغه همه هموطنان ما بوده و ما برنامه خوبی در نظر گرفته‌ایم که حداقل در سال یک میلیون فرصت شغلی ایجاد کنیم که انشاءالله با تحقق این هدف نرخ بیکاری به عدد یک رقمی برسد.  
 
این کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری افزایش قدرت خرید مردم و کاهش نرخ تورم را دومین هدف برنامه خود دانست و تصریح کرد: در حال حاضر وضعیت بحرانی که در جامعه ایجاد شده و افزایش قیمت و گرانی چه در خانواده‌های با قدرت خرید بالا و چه با قدرت کم بر دوش آنها سنگینی ایجاد می‌کند و ما با استفاده از تجربه موفق دوران اصلاحات که نرخ تورم از 17.3 درصد به 10.4 درصد در سال 76 رسید ما نیز راهکارهای مختلفی را ارزیابی کرده و می‌توانیم نرخ تورم را به یک عدد تک‌رقمی برسانیم.  
 
وی افزود: بسیاری از کشورهای دنیا تورم تک‌رقمی دارند و ما نیز باید تلاش کنیم در مدتی کوتاه به انضباط مالی دولت این امر را محقق کنیم.  
 
عارف اظهار داشت: مشکلی که در حال حاضر در جامعه وجود دارد، رشد نقدینگی بوده که از 65 میلیارد تومان در سال 83 اکنون به عدد 450هزار میلیارد تومان رسیده است و ما باید در این زمینه اصلاحات ساختاری را به جد دنبال کرده و رشد نقدینگی را کاهش دهیم.  
 
این کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری ادامه داد: ما در دولت بعدی اختیارات را به شورای پول و اعتبار باز گردانده و در همین راستا افزایش تولید، سرمایه‌گذاری و درآمد سرانه دنبال می‌کنیم.

وی با بیان اینکه ما باید ثروتمند شویم و تولید ثروت کنیم تصریح کرد: در دوران اصلاحات رشد اقتصادی از 5.7 درصد به 8 درصد رسیده بود که ما همانگونه که در آن دوران این امر را تجربه کردیم بار دیگر باید ثروت را در بین مردم توزیع کرده و رشد اقتصادی را محقق کنیم.  
 عارف سومین برنامه اقتصادی خود را توسعه عدالت و کاهش نابرابری در جامعه معرفی کرده و گفت:‌توسعه و کاهش نابرابری در جامعه با کاهش فاصله فقرا و اغنیا محقق می‌شود که باید این فاصله به طور جدی در دولت بعدی دنبال شود.
 
کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری گفت:‌بین استان مرزی و برخوردار اختلاف‌های زیادی است که ما برنامه‌های ویژه‌ای را برای استان‌های مرزی اختصاص داده‌ایم که با استفاده از این برنامه هم استان‌های مرزی و هم استان‌های غیرمرزی به طور مساوی از امکانات برخوردار می‌شوند.  
 
وی مطالبات زنان را جزء مطالبات اولیه دولت خود دانست و بیان داشت: هم‌اکنون 55 درصد ظرفیت دانشگاه‌ها متعلق به زنان است اما آنها در مدیریت کشور سهم ناچیزی دارند در نتیجه ما وظیفه داریم سهم مدیریت زنان را در جامعه بالا ببریم.  
 
عارف ادامه داد: در حال حاضر 18 میلیون زن خانه‌دار در کشور داریم که باید خانه‌داری را به عنوان یک شغل تلقی کرده و در دولت بعدی بیمه زنان خانه‌دار را پیگیری کنیم و به طور جدی باید تلاش کنیم در مدیریت کشور بانوان حضور پررنگ و یک‌شکل داشته باشند.  
کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری سیاست خارجی را جزء اهداف و برنامه‌های راهبردی خود دانست و اعلام کرد: ما باید شرایط فعلی کشور را با یک دیپلماسی قوی در مجامع بین‌المللی معرفی کرده و از حقوق خود دفاع کنیم و به عنوان یک کشور تاثیرگذار در منطقه مسائل بین‌المللی خود را به خوبی انجام دهیم و این امر تنها با تعامل سازنده با کشورهای دیگر صورت می‌گیرد.
 
وی ادامه داد: اولویت ما در دولت بعدی تقویت روابط با کشورهای اسلامی بوده چرا که ما می‌توانیم از این پتانسیل در کشورهای اسلامی و کشورهای عدم تعهد استفاده کرده و گام‌های اساسی برای پیشبرد حقوق خود استفاده کنیم.  
 
عارف تصریح کرد: رئیس‌جمهوری باید انتخاب شود که پیام صلح را به دنیا رسانده تا روابط بهتری با دنیا  داشته باشیم. 

کاندیدای ریاست جمهوری یازدهم در ادامه اظهار داشت: باید رئیس جمهوری انتخاب شود که پیام صلح را به دنیا ارسال کند ما ابزار قوی در اختیارمان قرار دارد که به وسیله آن می‌توانیم ایران پذیری را در دنیا به کامل کنیم باید از دیپلماسی علمی، فرهنگی و رسانه‌ای برای تقویت ارتباطمان با دنیا کمک بگیریم که دراین ارتباط ما صنعت گردشگری را جزو اولویت‌هایمان قرار دادیم.

وی در ادامه با بیان این که نگاه ما یک نگاه فرهنگی است اظهار داشت: هر گردشگری که به ایران بیاید و در جریان مهمان نوازی، مهمان دوستی و تمدن ایرانی ایرانیان قرار گیرد چه بخواهد و چه نخواهد وقتی به کشورش بازمی‌گردد سفیر ما خواهد بود، ما باید از ابزار گردشگری برای تقویت ارتباطمان با دنیا استفاده کنیم، در عین حال صنعت گردشگری یکی از اولویت های ما در بخش اشتغال است که با فراهم کردن زیربناها و سازوکارهای لازم برای توسعه صنعت گردشگری می توانیم از این محل 200 هزار فرصت شغلی ایجاد کنیم.

این نامزد یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری با تاکید براینکه ما به دنبال جامعه فرهنگی، توانمند و شاداب هستیم ادامه داد: اولویت دیگر ما بحث سلامت است، متاسفانه امروز حداقل 70 درصد هزینه های درمانی از جیب مردم پرداخت می شود که این هزینه باید به شدت کاهش پیدا کند که در این راستا ما برنامه ریزی کردیم سهم مردم از هزینه های درمانی به حداکثر 30 درصد برسد و برای این که این اتفاق بیفتد باید سهم سلامت از تولید ناخالص داخلی به حداقل 7درصد برسد، ما به جامعه ای شاداب و بانشاط نیاز داریم ضمن آن که توسعه اماکن ورزشی در این بخش نیز از دیگر الویت های ماست.

عارف تصریح کرد: در این راستا سرانه یک متر مربع برای هر نفر در بخش‌های ورزشی و برای پر کردن اوقات فراغت جوانان درنظر گرفتیم.

وی در ادامه با بیان این که بحث جدی دیگر ما که دغدغه عموم جوانان است بحث مسکن است اظهار داشت: سن ازدواج در کشور ما حداقل 5 سال افزایش پیدا کرده که اگر علت آن را ریشه‌یابی کنیم، دو عامل اصلی را در این زمینه می‌بینیم یکی بحث اشتغال است و دیگری بحث مسکن.

عارف ادامه داد: مسکن یکی از دغدغه‌های زوج‌هایی است که ازدواج می‌کنند و مهمترین عامل بچه‌دار نشدن زوج‌ها مسئله مسکن است که ما برای این معضل نیز برنامه خاصی را تحت عنوان مسکن ماندگار تدوین کرده‌ایم.

عارف تصریح کرد: مسکن مهر پروژه خوبی بود اما چون در عمل با اشکالات مدیریتی روبه رو بود نتوانست پاسخگوی نیازها باشد، ما طرح‌های دیگری در رابطه با معضل مسکن نیز تهیه کردیم و شعارمان نیز مسکن برای همه است که امیدواریم با برنامه هایی که تنظیم می‌کنیم به این هدف راهبردی برسیم.

این نامزد یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در ادامه اظهار داشت: عموما دو سوال از من پرسیده می‌شود سوال اول این است که چرا کاندیدا شده‌ام؟ و سوال دیگر آن است که چرا در سال 84 که معاون اول رئیس جمهور بودم کاندیدا نشدم، حقیقتا در آن زمان احساس می‌کردم وظیفه‌ام را انجام داده‌ام و حدود 30 سال در سنگرهای مختلف در خدمت کشور بودم و زمانی است که باید به دانشگاه برمی‌گشتم و به کار علمی می‌پرداختم، چون در زمینه علمی خوشبختانه موفق بوده‌ام و در رشته‌ای کار می‌کردم که یکی از مزیت‌های کشورمان بود و دانشجویان ممتازی نیز در آن رشته داشتیم احساس کردم اگر به سنگر دانشگاه برگردم برای خودم و برای دانشگاه بهتر است، به همین دلیل در انتخابات حضور پیدا نکردم.

عارف ادامه داد: با جمع بندی که در یکی دو سال اخیر داشتم احساس کردم که باید به میدان بیایم چرا که تجربه قابل قبولی را در مجموع سه دهه گذشته در بخش های مختلف مدیریت کلان کشور داشتم، ارتباط خوبی را نیز با نخبگان دارم و از طرفی شرایط کشور به گونه ای است که نمی توان شانه از زیر بار مسئولیت خالی کنم.

وی در ادامه افزود: باید عقلانیت در کشور حاکم شود و از تصمیمات مقطعی و غیرکارشناسی پرهیز شود، باید خرد جمعی بر تصمیمات حاکم شود و باید کشور را با صعه صدر اداره کرد و بایدها و بایدهای دیگر و از آن جایی که من خودم را همیشه قانونمدار می دانستم و همیشه اصرار بر اجرای قانون و خرد جمعی داشتم و با سعه‌صدر کارها را دنبال می‌کردم و سعی می‌کردم با اجماع کارها را به جلو ببرم احساس کردم باید به میدان بیایم.

عارف در ادامه در رابطه با سعه صدر خود مثالی آورد و گفت: من در شرایطی مسئولیت دانشگاه تهران را پذیرفتم که دانشجویان با مشکلات و گرفتاری‌های متعددی روبه رو بودند، اختلاف سیاسی بین دو جناح چپ و راست آن موقع دانشگاه را در یک وضعیت متلاطمی قرار داده بود، دانشکده‌های بزرگ دانشگاه با درگیری روبه رو بودند.

کاندیدای یازدهمین دوره ریاست جمهوری با بیان این که در آذر ماه 73 افتخار خدمتگذاری دانشگاه به من واگذار شد گفت: با تدبیر و سعه‌صدر و با نگاهی که به اداره امور داشتم و آن گاه حرکت برد- برد و حرکت روی مشترکات و ترویج از بزرگ نمایی اختلافات بود توانستم در پنج شش ماه دانشگاه را به آرامش برسانم، وضعیت دانشگاه بهتر به گونه‌ای شد که دانشجویان چپ و راست کنار هم و با هم کار و زندگی می‌کردند، ما انجمن اسلامی دانشجویان را داشتیم و جامعه اسلامی دانشجویان که به اصطلاح یک جریان راست بود از مدیریت وقت دانشگاه نتوانسته بود مجوز اخذ کند مدیریتی که گرایشش به سمت راست بود به دلیل آن که فضای دانشگاه تهران به سمت چپ بود مجوز فعالیت جامعه اسلامی دانشجویان را صادر نمی‌کرد.