به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از پایگاه تحلیلی "اینفورمیشن کلیرینگ هاوس"؛ این پایگاه خبری در مقاله ای به قلم "جیسون لیوساتوس" می‌نویسد: قتل سرباز انگلیسی در منطقه «وولیچ» لندن، نتیجه مستقیم کشتارهای طولانی مدت و خشونت دولت‌های غربی در خاورمیانه است.

در ادامه این گزارش آمده است : اقدامات دولت‌های آمریکا و انگلیس، ناشی از حرص و تمایل شدید آنها برای رسیدن به قدرت و کنترل دیگر کشورها است .عواقب اقدامات نسنجیده و غیرمعقول دولت‌هایی چون انگلیس و آمریکا، با وجود هزینه‌، درد و رنج و تبعات جانی که در پی دارند، ناشی از حرص و تمایل شدید آنها برای رسیدن به قدرت و کنترل دیگر کشورها است. 

عواقب این اقدامات، همانند سونامی شدیدی، این دولت‌ها و مردم آنها را با خشمی که طبیعتا در واکنش به جنایات غرب علیه انسانیت است و خرابی‌های گسترده ،‌ آتش افروزی‌ها و نسل‌کشی در خاورمیانه را به بار آورده است، در برمی‌گیرد. در حال حاضر، اینگونه اقدامات جنگ افروزانه در حال پیشروی به سمت آفریقا است و در قالب «آفریکام» (نام دیگر ناتو)،‌ فعالیت می کند که حاصل آن، خشم و نفرت بیشتر، بمب‌گذاری‌های انتحاری و اقدامات انتقام ‌جویانه است؛ در حالیکه ماشین افسارگسیخته جنگ آمریکا و غرب، راه خود را به هر سمتی که دوست دارد باز می‌کند و سوخت خود را با لزوم تصاحب قدرت چین در منطقه، حرص و طمع، پول، تصرف اراضی، طلا، اورانیوم، مواد معدنی و موقعیت استراتژیک، تامین می‌کند.

نویسنده در ادامه مقاله خود می نویسد : اگر با مردم آمریکا و انگلیس نیز چنین رفتاری می‌شد، چه حسی به آنها دست می‌داد؟تصور کنید که کشورهای خاورمیانه، آمریکا و انگلیس را بمب‌ باران کنند، یک میلیون زن و کودک بی‌گناه را بکشند و تقریبا هر روز مردم را با هواپیماهای بدون سرنشین و سربازان پیاده نظام بترسانند. تصور کنید که آمریکا و انگلیس اشغال شده و هرج و مرج و آدمکشی به بخشی از زندگی روزمره آنها تبدیل شده است. تصور کنید که شهروندان آمریکایی و انگلیسی چه حسی پیدا می‌کنند وقتی که سربازان سوری، عراقی و افغان هر روز به درب خانه‌هایشان لگد بزنند و فرهنگ، میراث ، آرامش و زندگی خانوادگی آنها را از بین ببرند و زمین‌ها و نفتشان را بدزدند و با هواپیماهای بدون سرنشین بر بالای سر آنها پرواز کنند و بر سر آنها و خانواده‌ها و دوستانشان صرف اینکه مظنون هستند، بمب افکنند. به راستی اگر خانواده، برادران، پدران و دوستان بی‌گناه آنها در گوانتانامو نگه داشته می‌شدند و هر روز شکنجه می‌شدند، چه حسی به آنها دست می‌داد؟

فرض کنید که نوزادان آمریکایی و انگلیسی در نتیجه صدها تن اورانیوم رقیق شده سلاح‌های هسته‌ای که علیه آنها استفاده شده ، در هنگام تولد از نقص‌های مادرزادی رنج ببرند و این ناهنجاری‌ها و سرطان‌ها، تا نسل‌ها ادامه پیدا کند و گرد و غبار ناشی از اورانیوم تا 4.5 میلیارد سال در کشورشان باقی بماند.

تصور کنید که شهروندان آمریکایی چقدر خشمگین خواهند شد اگر این کشورها در آمریکا کشت و کشتار راه بیاندازند و دولت‌ منتخب مردم را به حالت تعلیق درآورند. این جاست که مردم آمریکا و انگلیس نباید به فکر انتقام از مردم خاورمیانه بیافتند؟ درست مثل حسی که آنها در مورد مردم آمریکا و انگلیس دارند؟

پس نباید از حمله مردم به سربازان انگلیسی و آمریکایی برای انتقام، زیاد متعجب نشویم چه بسا که اگر خانواده‌ها، دوستان، تاریخ، شادی و آینده شهروندان آمریکایی یا انگلیسی نیز به دست نیروهای نظامی کشورهای خاورمیانه از بین می‌رفت، مردم آمریکا و انگلیس هم همین کار و چه بسا بدتر از آن را در قبال آنها انجام می‌داند.