به گزارش حوزه وبگردي باشگاه خبرنگاران؛ به نقل از سايت رسمي ايت الله بهجت ؛نمازهايى كه ما مى خوانيم با نماز علماى بزرگ شباهت ندارد، نماز آن ها و كيفيّت نيّت و خلوص و حال و حضور آن ها گفتنى و توصيف كردنى نيست.
در صورتى كه آنان در علوم متوغّل بودند، و شبانه روز غرق در مباحث فقه و اصول بودند، به گونه اى كه گويى وقت آن ها مستغرق در درس و بحث و مطالعه است، و خيال مى شد كه براى عبادت و نماز حال و وقت ندارند، ولى با اين حال در نماز عجايب و غرايب بودند و نماز آن ها، نماز بود. خدا كند طريقه ى سَلَف صالح خود را عالما و عامِدا در علم و عمل ترك نكنيم!
