به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران،لاله اسکندری در آثاری همچون «متولد ماه مهر»، «شراره»، «مسافر ری»، «این زن حرف نمی‌زند»، «گرداب»، «خاک سرخ»، «رسم عاشقی»، «رقص پرواز»، «همچون سرو» و «در چشم باد» بازی کرده است. او در سریال تلویزیونی «مادر» که از شبکه دو پخش می‌شود، نقش فرشته، خانم دکتری را بازی می‌کند که در جبهه مشغول مداوای رزمندگان است.

لاله اسکندری از دوران کودکی پیگیر آثار بیژن بیرنگ بوده و همیشه کارهای او را دوست داشته است. همین علاقه باعث شد اسکندری بازی در سریال‌های همچون سرو و مادر را که بیرنگ کارگردانی کرد، بپذیرد.جام جم به مناسبت پخش سریال مادر با اسکندری گفت‌وگوی انجام داده است که در ادامه می خوانید.


با توجه به این‌که داستان سریال مادر به سال‌های دفاع مقدس مربوط می‌شود، اما بیژن بیرنگ با بهره بردن از فضایی متفاوت، نگاهی به اتفاقات معمولی زندگی مردم در سال‌های جنگ دارد. فضای این سریال تا چه میزان برای شما جالب بود که تصمیم گرفتید بعد از سریال همچون سرو در سریال مادر هم بازی کنید؟

من آثار بیژن بیرنگ را از دوران کودکی و نوجوانی دنبال می‌کردم و کارهای او را دوست داشتم. از «محله برو و بیا» و «محله بهداشت» گرفته تا سریال‌های «خانه سبز»، «همسران» و ... را تماشا می‌کردم. به نظرم آثاری که گروه بیرنگ، زنده‌یاد مسعود رسام و مهران رسام ‌ساخته‌اند دیدنی هستند، ولی متاسفانه آقای بیرنگ در سال‌های اخیر کم‌کار شده‌اند و کمتر شاهد آثار او هستیم. به همین دلیل وقتی پیشنهاد بازی به من دادند با کمال میل پذیرفتم و از این‌که با کارگردان مورد علاقه‌ام همکاری می‌کنم، خوشحال بودم.

گرچه فیلمنامه این سریال کامل نوشته نشده بود و تنها چند قسمت آن آماده بود، اما به دلیل اعتمادی که به آقای بیرنگ داشتم بازی در این سریال را پذیرفتم که ادامه سریال همچون سرو بود. مساله دیگری که برایم جذابیت داشت به داستان سریال مربوط می‌شد که در سال‌های دفاع مقدس می‌گذشت.

من قبلا در چند اثر با موضوع دفاع مقدس بازی کرده بودم و با بازی در چنین آثاری آشنایی داشتم، اما آنچه مرا جذب سریال مادر کرد، نگاه متفاوت و انسانی بیژن بیرنگ به جنگ بود. البته باید بگویم که موقعیت‌ها و فضایی که بیرنگ آن را به تصویر کشیده واقعی نیست و می‌توان گفت فضای کار بیشتر تخیلی است. بنابراین مخاطب نباید به دنبال ما‌به‌ازای بیرونی شخصیت‌های قصه باشد، حتی برخی اصطلاحات که در این سریال استفاده می‌شود، کاملا به روز است و در دوران جنگ از آنها استفاده نمی‌شد.

 به نظر من سریال مادر ترکیبی از اتفاقات جنگ، روابط انسانی و فضای فانتزی است. او در این اثر به موضوعات مختلف می‌پردازد و مساله اخلاق را هم مطرح می‌کند. همه این موارد چینش مناسب دارد. طبیعی است هر بازیگری به دنبال نقش‌های متفاوت است و من احساس می‌کنم این اتفاق در سریال مادر افتاده و من توانسته‌ام یک نقش را که با دیگر نقش‌هایم فرق دارد در این سریال بازی کنم.

شما اشاره کردید با وجود آماده نبودن فیلمنامه و به دلیل اعتمادی که به بیژن بیرنگ داشتید، بازی در این اثر را پذیرفتید، چگونه بازی در نقشی را پذیرفتید که نمی‌دانستید آخر قصه او چه سرنوشتی خواهد داشت؟

به هر حال ما کلیت سریال و نقش را می‌دانستیم. البته آماده نبودن فیلمنامه کامل این روزها رایج شده است و این اتفاق برای اکثر سریال‌های تلویزیونی می‌افتد، اما آقای بیرنگ خودش نویسنده سریال بود و از نوع بازی ما در صحنه‌های مختلف الهام می‌گرفت و هر جا که لازم بود تغییرات را اعمال می‌کرد. معمولا سعی می‌کنم زیر بار کارهایی که فیلمنامه آن کامل نیست، نروم اما برخی مواقع به دلیل اعتمادی که به کارگردان دارم، می‌پذیرم.

به یاد دارم زمانی که سریال «خاک سرخ» را کار می‌کردیم، ابراهیم حاتمی‌کیا با وجود این‌که فیلمنامه کامل بود، ولی تمام قسمت‌ها را بازنویسی کرد یا این اتفاق در سریال «دولت مخفی» حسن برزیده هم افتاد. بیژن بیرنگ هم حواسش به تمام صحنه‌ها بود و ما را به درستی راهنمایی می‌کرد. البته برای بازیگر راحت‌تر است که فیلمنامه کامل باشد.

زمانی که فیلمنامه آماده نباشد، بازیگر احساس ناامنی می‌کند، اما سریال مادر آنقدر برایم جذاب بود که با وجود فیلمنامه ناقص، بازی در آن را پذیرفتم. البته قسمت پایانی سریال به گونه‌ای دیگر طراحی شده بود که متاسفانه به دلیل نبود امکانات، آن را به شکل ساده‌تر تصویربرداری و اجرا کردیم. معتقدم اگر طبق فیلمنامه صحنه آخر را ضبط می‌کردیم برای بینندگان هم جذاب‌تر می‌شد.

سریال مادر با این‌که با گذشت چند سال از سریال همچون سرو پخش شد، اما ادامه همان کار است. با توجه به این‌که نویسنده همچون سرو خودسیانی بود و فیلمنامه مادر را بیرنگ نوشته، برای این‌که نقش فرشته از یکدستی خارج نشود چه کردید؟

آقای بیرنگ فیلمنامه سریال همچون سرو را بازنویسی کرده بود، به همین دلیل برای بازی در نقش فرشته با مشکل روبه‌رو نشدم. از سوی دیگر، سریال همچون سرو اپیزودیک بود، اما سریال مادر قصه پیوسته‌ای دارد.

من هم علاقه‌مند بودم سریال، قصه پیوسته‌ای داشته باشد، چون معتقدم استقبال مردم از سریال‌هایی که قصه پیوسته دارند در مقایسه با قصه‌های اپیزودیک بیشتر است چون در این گونه کارها بیننده پیگیر گره‌های داستان است. به نظرم قصه‌های اپیزودیک بیشتر مناسب سریال‌های معمایی و پلیسی است و با جنس این نوع کارها هماهنگی بی شتری دارد.

با بازی در سریال‌های خاک سرخ، رقص پرواز، در چشم باد، همچون سرو و مادر نشان دادید که علاقه‌مند به بازی در آثار دفاع مقدس هستید، حتی در سریال دولت مخفی هم که بازی می‌کنید، موضوع آن جنگ است. این مساله اتفاقی پیش آمده یا انتخاب خودتان است؟

خوشبختانه در شش سریال که موضوع آن جنگ و دفاع مقدس است، بازی کرده‌ام. این مساله اتفاقی نبوده و همه این کارها انتخاب خودم است. بعد از بازی در سریال خاک سرخ که با استقبال مردم روبه‌رو شد، احساس کردم با بازی در آثار دفاع مقدس می‌توانم به رزمندگان و مردم مناطق جنگ‌زده ادای دین کنم. سریال رقص پرواز هم اثر خیلی خوبی بود.

 گرچه در بخش‌های جنگ سریال در چشم باد بازی نداشتم، ولی قسمت‌هایی از این سریال هم به جنگ اختصاص داشت. سریال‌هایی همچون سرو و مادر هم در جنگ می‌گذرد. گرچه من در سال‌های جنگ سن کمی داشتم، اما خاطرات آن روزها از ذهنم پاک نمی‌شود. بنابراین هر چقدر از آن روزها حرف بزنیم باز هم زاویه جدید برای پرداخت به موضوع جنگ پیدا می‌کنیم

به نظرم اکثر آثار ساخته شده سینمایی و تلویزیونی به واقعه جنگ و حضور رزمندگان در خط مقدم اختصاص دارد و کمتر به حضور مردم در آن سال‌ها و کمک‌هایی که به جنگ می‌کردند، توجه کرده‌ایم. در حالی که در آن روزها مردم کل کشور برای پیروزی تلاش می‌کردند و به همه آنها باید توجه شود.

خوشحالم به عنوان بازیگری شناخته شده‌ام که در آثار زیادی با موضوع دفاع مقدس بازی کرده است. شعار نمی‌دهم، اما وقتی به آن روزها فکر می‌کنم، ناخودآگاه منقلب می‌شوم. گرچه بازی در آثار دفاع مقدس در مقایسه با آثار شهری و آپارتمانی سخت است، اما حاضرم این سختی را به جان بخرم تا به سهم خودم ادای دین به زنان شجاعی کنم که در آن روزها با فداکاری‌های خود از کشور دفاع کردند. متاسفانه کمتر در آثار نمایشی به حضور زنان در جنگ پرداخت شده است و من تلاش می‌کنم با بازی در چنین آثاری سهم خودم درباره این گروه را ادا کنم.

با توجه به این که قصه سریال مادر در سال‌های جنگ اتفاق می‌افتد، چگونه با خصوصیات رفتاری زنان رزمنده آشنا شدید؟

واقعیت این است که چون آقای بیرنگ به دنبال فضای واقعی در این سریال نبود، شخصیت‌ها مابه‌ازای بیرونی ندارند و لازم نبود که در بازی‌ام خصوصیات واقعی زنان رزمنده را نشان بدهم.

این سریال نگاه انسانی به مقوله زندگی آدم‌ها در سال‌های جنگ دارد. مردمی که بسیار وفادار به یکدیگر بودند و هر کاری که از دست‌شان برمی‌آمد برای هم انجام می‌دادند. در آن سال‌ها همه فارغ از جایگاه اجتماعی‌‌شان یک هدف مشترک داشتند و آن هم دفاع از میهن بود و بیرنگ در این سریال به این موضوع پرداخته است.

در این سریال، فرشته بازیگوشی‌های خاصی دارد و شما در بازی‌تان بر این ویژگی فرشته تاکید دارید. این پیشنهاد کارگردان بود یا خودتان؟

آقای بیرنگ دوست داشت فرشته بازیگوش باشد و با وجود این‌که خیلی باهوش و زیرک است، اما برخی مواقع خودش را به راه دیگر می‌زند. با توجه به تاکید بیرنگ تلاش کردم این مساله در بازی‌ام پررنگ شود. این ویژگی آگاهانه برای فرشته انتخاب شد. بیژن بیرنگ جزو کارگردانان خیلی خوب است و جنس کارهایش را دوست دارم. امیدوارم نسبت به قبل فعال‌تر باشد و شاهد آثار مختلفی از او باشیم.

این روزها با توجه به تعدد شبکه‌های ماهواره‌ای برای حفظ مخاطب باید کوشا باشیم. امیدوارم با آسیب‌شناسی مشکلات به دنبال حمایت از تولیدات داخلی باشیم. به عنوان مثال سریال تلویزیونی دولت مخفی متوقف شده و این در حالی است که دو سوم از این سریال ضبط شده است، ولی از دی سال گذشته به دلیل مشکلات مالی کار نمی‌کنیم. مسلما اگر از این سریال حمایت نشود، زحمات بچه‌ها به هدر می‌رود. امیدوارم مسئولان از این سریال حمایت کنند تا ادامه آن ساخته شود.

در سریال مادر نقش راوی هم به عهده دارید. این پیشنهاد از طرف کارگردان بود یا خودتان هم علاقه‌مند به این موضوع بودید؟

با پیشنهاد آقای بیرنگ قرار شد گفتار متن (نریشن)‌ سریال را هم من بگویم که برایم تازگی داشت. چون در سریال، فرشته دانای کل و به قول معروف به تمام وقایع آگاه است و به نوعی خاطرات را روایت می‌کند. گفتن نریشن در این سریال باعث شده فضای قصه‌گویی سریال بیشتر شود. من این روش را دوست دارم.

فکر نمی‌کنید امروزه نریشن در آثار داستانی جواب نمی‌دهد و با سلیقه مخاطب هماهنگ نیست؟

نریشن در آثار داستانی سلیقه‌ای است. ممکن است یکی آن را دوست داشته و یکی دیگر علاقه‌ای به آن نداشته باشد، اما آقای بیرنگ در بیشتر کارهایش از این روش استفاده می‌کند. اگر خاطرتان باشد در سریال‌های همسران و خانه‌سبز نریشن‌ وجود داشت. هر فیلمسازی سبک خودش را دارد. آنچه اهمیت دارد این است که بیرنگ جزو کارگردانان توانمند است و به کارش تسلط دارد. تجربه نشان‌داده کارهای او با استقبال مردم روبه‌رو می‌شود.

البته سریال مادر بدون تبلیغات مناسب پخش شد و به صورت ناگهانی در جدول پخش قرار گرفت. بهتر است تلویزیون برای سریال‌هایی که زحمت بسیاری برایشان کشیده می‌شود، تبلیغات مناسب هم داشته باشد، چون تبلیغات، کمک زیادی به دیده شدن آثار می‌کند. با توجه به این‌که من رشته گرافیک هم کار می‌کنم، می‌دانم تبلیغات تاثیر زیادی در جذب مخاطب دارد.