به گزارش باشگاه خبرنگاران خوزستان؛ سعيد شاكريان اظهاركرد: اولين موردي كه مربي بايد در ورزش دوران سالمندي به آن توجه كند، پرونده پزشكي افراد است كه آيا فرد دچار بيماري خاصي مي‌باشد يا خير؟

 

وي ادامه‌داد: مربي‌ بايد از وضعيت سالمند آگاهي داشته باشد تا نوع فعاليت‌ ورزشي را طبق توانايي‌هاي او و همچنين قد و وزنش مشخص كند.

 

رييس دانشكده تربيت‌بدني و علوم ورزشي دانشگاه شهيد چمران اهواز عنوان‌كرد: اگر سالمند دچار بيماري عضلاني است بايد بيشتر به سمت آب‌درماني رفته و در آب راه برود. افرادي هم كه مشكلات قلبي و عروقي دارند بايد به پياده‌روي پرداخته و بعد هم به صورت فزاينده آن را به سريع راه رفتن تبديل كنند.

 

وي بيان‌كرد: شدت انجام فعاليت‌هاي ورزشي در دوران سالمندي به نوع بيماري سالمند بستگي دارد و بايد توجه داشت كه در اين دوران، فعاليت ورزشي بايد با آرامش آغاز شود نه ‌اين‌كه طوفاني باشد.

 

شاكريان با بيان اين‌كه پيشنهاد مي‌شود در سه، چهار ماه اول، پياده‌روي آرام انجام ‌شود، ادامه‌داد: افراد بايد توجه داشته باشند كه در انجام فعاليت‌ ورزشي از كفش طبي مناسب استفاده و ترجيحا روي چمن ورزش كنند؛ چرا كه طبق قانون نيوتن، معمولا نيرو به اندام تحتاني بيشتر وارد مي‌شود.

 

وي عنوان‌كرد: دركل ترجيحا نوع فعاليت ورزشي در دوران سالمندي، پرداختن به پياده‌روي، شنا، بدمينتون، تنيس‌روي‌ميز و واليبال در حد ساده پيشنهاد مي‌شود. هم‌چنين افراد در اين دوران ترجيحا فعاليت ورزشي خود را از سه روز در هفته آغاز كنند تا به پنج روز در هفته برسد.

 

رييس دانشكده تربيت‌بدني و علوم ورزشي دانشگاه شهيد چمران اهواز گفت: فعاليت ورزشي در دوران سالمندي مي‌تواند از 15 دقيقه در روز شروع شده و به يك ساعت برسد كه البته اين موضوع به توان شخص بستگي دارد. افراد باتوجه به اين‌كه در دوران سالمندي به سر مي‌برند، نبايد يك‌باره به بدن خود فشار وارد كنند.

 

وي با بيان‌ اين‌كه بعدازظهر يعني بعد از غروب آفتاب براي ورزش كردن پيشنهاد مي‌شود، گفت: در اين زمان هورمون‌هاي بدن و سيستم قبلي و عروقي آماده‌تر هستند و بدن آمادگي فشار را دارد ولي صبح بدن آمادگي فشار را نداشته و بعضي از هورمون‌‌ها نيز فعال نيستند./س