به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران،روستاي ابيانه در 40  كيلومتري شمال غربي شهرستان نطنز، در دامنه كوه كركس واقع شده است. ابيانه منطقه ‏اي خوش منظره، خوش آب و هوا و داراي موقعيت طبيعي مساعدي است. شمارِ خانه ‏هاي ابيانه در سرشماري سال 1361 برابر با 500 واحد برآورد شده است. اين خانه‏ ها تماماً بر روي دامنه اي در شمال رودخانه برزرود بنا شده است.

اتاق هاي ابيانه داراي پنجره ‏هاي چوبي اُرسي مانند هستند و اغلب داراي ايوان ها و طارمي هاي چوبي پيش آمده، مشرف بر كوچه ‏هاي باريک كه به صورت مناظر جالبي در آمده‏اند. نماي خارجي ديوارها در خانه‏ هاي ابيانه با خاك سرخ رنگي كه معدن آن در مجاورت روستا قرار دارد، پوشيده شده است.

از آنجا كه در دامنه ‏هاي شيب دار ابيانه فضاي كافي براي ساختن خانه‏ هاي مورد نياز وجود ندارد در اين روستا چنين رسم شده كه هر خانواده، انبار غار مانندي در تپه‏ هاي يك كيلومتري روستا، در كنار جاده و نرسيده به ابيانه ايجاد نمايد. اين غارها كه در دل تپه‏ ها حفر شده‏اند و از بيرون تنها درهاي كوتاه و محقر آن نمودار است براي نگهداري دام ها و نيز آذوقه ي زمستاني و اشياي غيرضروري مورد استفاده قرار مي‏گيرد.


اين روستا هم از طريق جاده کاشان-نطنز و هم از اتوبان کاشان-اصفهان قابل دسترسي است. از دو راهي مسير کاشان به نطنز تا ابيانه حدود 22 کيلومتر فاصله است که مسيري زيبا و سر سبز است. مسير کاملاً کوهستاني و دره مانند است که جاي جاي آن را باغ هاي پر درخت پوشانده است.

يکي از مهمترين دلايل شهرت ابيانه، نزديکي به شهرهايي همچون کاشان، قمصر، اصفهان و به طور کل در دسترس بودن آن است.  در حال حاضر  اين روستا تقريباً خالي از سکنه است و تنها تعداد معدودي از ساکنان مسن در روستا حضور دارند که اغلب مشغول فروش اجناس خود به گردشگران هستند.

مردم ابيانه به كشاورزي و باغداري و دامداري مشغول هستند كه با روش هاي سنتي اداره مي‏شود. بيشتر زنان در امور اقتصادي با مردان همكاري دارند. ابيانه داراي هفت رشته قنات است كه براي آبياري مزارع و باغات مورد استفاده قرار مي‏گيرد. گندم، جو، سيب‏ زميني و انواع ميوه به خصوص سيب، آلو، گلابي، زردآلو، بادام و گردو در ابيانه به دست مي‏آيد.

زیارتگاه


روستای ابيانه دارای دو زیارتگاه است: یكی مرقد شاهزاده عیسی و شاهزاده یحیی در جنوب روستا كه به گفته اهالی فرزندان امام موسی كاظم (ع) بوده‏اند؛ و زیارتگاه دیگر ابیانه قدمگاه نامیده می‏شود. از جمله دیگر اماکن تاریخی ابیانه می‏توان از خانه غلام نادرشاه و خانه نایب حسین كاشی نام برد.

مراسم و آداب و رسوم

از مراسم مهم در ابيانه شامل مراسم مذهبی ، مراسم عيد نوروز و مراسم ازدواج ميباشد که هر کدام از آنها به اختصار بدين قرار ميباشد

مراسم مذهبی

شامل ماه محرم، نخل برداری، ماه مبارک رمضان،نماز عيد فطر،مراسم عزاداری و مراسم خاک سپاری فوت شدگان،عيد فطر و عرفه آخر سال ميباشد.


مراسم عيد نوروز

شامل روز شماری سال ، روزی که کرد به کوه می رود،جشن نوروز، سيزده بدر و مراسم جشن پايان سال (چهارشنبه سوری ) می باشد.

مراسم ازدواج

جزئيات ازدواج ، مراسم عقد ، روز عروسی شامل : حمام يا برگرماده ، هيزم عروسی ، ميوه بونی ( ميان بامی ) ، خوان بری ، پاتختی و هدايای اين روز و ديگر اين مراسم زايمان و نامگذاری نوزاد می باشد .

واژه شناسي و زبان شناسي

زبان مردم اين ده که با آن گفتگو مي کنند بنام فرس قديم معروف است و شعبه ايست از زبان رايج مردم منطقه نطنز _ سيمه _ جوشقان قالی و با زبان بعضی از نقاط مرکزی ايران و زبان مردم حدود سمنان وسبزوار نزديکی و هماننديهايي دارد. از خصوصيات اين زبان اين است که از لحاظ ساختار ، درگردش خود خيلی روان است واژه ها را صريح ادا ميکند.دنباله واژه ها را کش و قوس آنچنانی نمی دهد تا لهجه ای به وجود آورد ، به آسانی به فارسی برميگردد .


صنايع دستی

از جمله هنرهای دستی می توان به جاجيم ، گليم که در نوعهای مختلف موئی ، نمدی و پشتی است .قالي وقاليچه ، جوال ، شال ، زری بافی ، طنابهای موئی ، سبد بافی ، آويزهای تزئينی ، سوزن دوزی ، نوار دوزی و تکيه دوزی می باشد که در همه اين هنرها دست انسان هنرمند در بوجود آوردن آن نقش اصلی ايفا کرده است که با مواد اوليه ای که در روستا يافت می شود اين فعاليتهای اقتصادی _ هنری انجام می پذيرد .