گزارش ويژه/
آمريکا در چند جبهه بطور همزمان مي جنگد؟
اكنون كه نومحافظه‌کاران و نو لیبرال‌هاي آمريكايي بر مداخله نظامی اين کشور در سوریه اصرار دارند، جا دارد به سياست جنگي و جبهه‌هايي كه اكنون آمريكا در آن درگير مي باشد، نگاهي بياندازيم.
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، واقعیت اين است که بخش قابل توجهی از عمليات نظامی و یا جاسوسی نیروهای نظامی ایالات متحده بطور مخفیانه انجام مي گيرد و همين امر ارائه تصويري روشن از فعاليت هاي نظامي اين كشور امپراليسم را در سطح جهان،غير ممكن مي سازد.
*** چکیده
در اين مقاله سعي داريم در مورد جنگ هاي ایالات متحده که سخت تحت سانسور خبري غرب است، جنگ هايي كه اصولا با قدرت نيروي هوايي و فن آوری رباتیک اداره مي شوند، بپردازيم.
از اواسط تا اواخر سال 2011 در يك نظر سنجي از مردم آمريكا در مورد تعداد جنگ هاي برون مرزي آمريكا سوالي پرسيده شد... كه اكثريت شركت كنندگان به دو جنگ عراق و افغانستان اشاره داشتند(!).
با اين حال پرونده جنگ اول (عراق) با تمام فراز و نشيب ها خود بسته شد و جنگ دوم نيز در مسير پاياني خود قرار دارد.در حال حاضر ایالات متحده حدود 70،000 سرباز در افغانستان دارد، هر چند ایالات متحده آمریکا رسما نیروهای خود را از عراق خارج كرده است، باز هم هزاران نفر از پیمانکاران خصوصی و پرسنل وزارت امور خارجه خود را در این کشور عراق حفظ كرده و بخش ديگري از نیروهای نظامی خود را در سراسر مرز کویت مستقر كرده است.
علاوه بر این دو جنگ بزرگ، ایالات متحده در برخي از جبهه برون مرزي بطور مخفيانه فعاليت هاي نظامي دارد.اين جنگ ها اصولا از طريق هواپيماهاي بدون سرنشين انجام مي گيرد و در اين جنگ ها آمريكا هرگز مبادرت به پياده سازي نيروهاي انساني نكرده است.(جنگ هاي كنترل از راه دور)
در مجموع اينكه اكنون ايالات متحده در جنگ هاي نوين-هواپيماهاي بدون سرنشين-در سه جبهه پاكستان، يمن و سومالي در كنار جنگ عراق و افغانستان اهداف خود را از درون اتاق هاي جنگ مستقر در خاك خود يا پايگاهاي كشورهاي متحد مورد هدف قرار مي دهد.
در این مقاله، به بررسي دخالت هاي نظامي آمريكا در سطح جهاني بجز جنگ عراق و افغانستان و همچنين به بررسی "چگونگی ظهور جنگ روبات و توانمندسازي ایالات متحده به حضور در ميدان هاي جنگي جديد" خواهيم پرداخت.
*** حضور نظامي آمريكا در سطح جهاني
بودجه دفاعی ایالات متحده از سال 2001 به بعد، بدون احتساب بودجه جنگي عراق و افغانستان بیش از یک تریلیون دلار افزایش يافته است.
امروزه عملیات نظامی آمریکا را در ده ها کشور در تمام قاره ها شاهد هستيم.
در حال حاضر ارتش آمریکا- بزرگترین ارتش جهان- در بحرین، جیبوتی، ترکیه، قطر، عربستان سعودی، کویت، عراق، افغانستان، کوزوو، و قرقیزستان امكانات و پايگاه هاي نظامي دارد ، علاوه بر اين پایگاه هایي نيز در آلمان، ژاپن، کره جنوبی، ایتالیا و انگلستان نيز در اختيار دارد.
برخي از اين پايگاهاي نظامي بسيار وسيع مي باشند مانند پایگاه نیروی هوایی العديب در قطر، مقر فرماندهی مرکزی ایالات متحده،با 10،000 سرباز و 120 فروند هواپيماي نظامي.
فرماندهی مرکزی ایالات متحده (CENTCOM) در 20 کشور منطقه خاورمیانه نيز فعال است،كه آموزش نظامی، برنامه های ضد تروریستی، حمایت لجستیکی، و کمک های مالی به ارتش کشورهای مختلف را در دستور كار دارد(در راستاي تامين منافع ايالات متحده).
در اين مورد، ایالات متحده نوعی از حضور نظامی را در افغانستان، بحرین، مصر، عراق، اردن، قزاقستان، کویت، قرقیزستان، لبنان، عمان، پاکستان، قطر، عربستان سعودی، سوریه، تاجیکستان، ترکمنستان، امارات متحده عربی، ازبکستان و یمن را دارد.
ارتش ایالات متحده در سوریه، اردن، جنوب سودان، کوزوو، لیبی، یمن، کنگو، اوگاندا، مالی، نیجر و دیگر کشورها تحركات نظامي دارد.
در مجموع، ایالات متحده آمریکا در 74 کشور در حال جنگ و یا "کمک" به برخی از نیروهاي پروکسی مي باشد.
تا اواسط سال 2010، دولت اوباما حضور نیروهای عملیات ویژه آمريكا را از 60 کشور به 75 كشور افزایش داده است.
در همین حال، فرماندهی ایالات متحده در آفریقا (آفریکام)، پشتیبانی خود از 54 کشور آفریقایی را در دستور كار دارد.
بسیاری از این فعالیت ها به طور غیر مستقیم به جنگ هاي ایالات متحده مربوط مي باشند - به عنوان مثال، استفاده از قرقیزستان به عنوان یک مسیر پشتيباني براي افغانستان.
رئیس جمهور جدید قرقيزستان، آلمازبک آتامبایف به تازگی اظهار داشت:" پس از اتمام زمان اجاره پایگاه نظامی آمریکا در سال 2014 ،اين پايگاه را خواهيم بست و به "کمک" نظامی در ترکمنستان،پس از بشته شدن پايگاه مستقر در قرقیزستان نيز اهتمام خواهيم داشت".
برآورد ميزان دقيق بودجه برای تمام این عملیات كار دشواري مي باشد، زیرا بودجه های کنگره برای هر نیرو متفاوت مي باشد. با این حال، در برخي مباحث می توانیم مقدار هزينه هاي صورت پذيرفته را برآورد كنيم.
به عنوان مثال، ایالات متحده سالانه حدود 4 میلیارد دلار به پاكستان کمک نظامی مستقيم مي كند(علاوه بر 4 میلیارد دلار کمک های "غیر نظامی")
علاوه بر اين میلیاردها دلار را به ارتش پاکستان به عنوان بازپرداخت هزینه های پاکستان در ارائه کمک به عملیات نظامی ایالات متحده در منطقه مي پردازد.
واقعيت اين است كه ايالات متحده ملياردها دلار سالانه در سطح جهان بر اين روال هزينه مي كند.
در طول دهه گذشته، ایالات متحده حضور خود را در منطقه"قوس بی ثباتی" تشدید کرده است.
در این دوره سياست كاربرد نيروهاي "عملیات ویژه" "وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین" (پهپاد) مانند هواپیماهای تجسسی بدون سرنشین در دستور كار قرار گرفت.
نیروهای عملیات ویژه اكنون در 75 کشور ( تا پایان دولت بوش به 60 كشور رسيده بود)مستقر مي باشند.
به گزارش واشنگتن پست تيم هاي عمليات ويژه آمريكا اكنون در یمن و سومالی و در سراسر خاور میانه و آسیای مرکزی و كشورهايي چون کلمبیا و فیلیپین فعاليت دارند.
از این نیروها همچنين در مأموریت های رزمی در افغانستان و همچنین در ماموريت هاي خاص مانند ترور اسامه بن لادن در پاکستان( نیروی دریایی) استفاده شده است.
براساس گزارش هاي منتشر شده توسط ویکی لیکس،ایالات متحده در سالهاي 2006 -2007 در الجزاير، سومالي و عربستان سعودي عمليات مخفيانه نظامي داشته است.
از جمله كشورهايي كه فرماندهی مشترک عملیات ویژه در آنها (در دوره اوباما) نيرو مستقر كرده است مي توان به گرجستان، اوکراین، بولیوی، پاراگوئه، اکوادور، پرو، یمن، پاکستان (از جمله در بلوچستان) فیلیپین، ترکیه، بلژیک، فرانسه و اسپانیا اشاره كرد.
بسیاری از این عملیات ها- عمليات "جنگ كوچك"- بخش جدایی ناپذیر سياست اتخاذي آمريكا در دوره جورج دبلیو بوش به نام "جنگ جهانی علیه ترور" مي باشند. در فوريه سال جاري آمريكا 100 نيروي نظامي را براي حمايت از فعاليت هاي اطلاعاتي و مشاركت با فرانسه در حمله به مالي در نيجريه مستقر كرد.
چندي پيش رئيس پنتاگون "چاك هيگل" نيز فرمان استقرار نيروهاي آمريكايي در اردن را صادر كرد.
"هيگل" کار در کنار نیروهای اردنی براي بهبود شرايط آمادگی و آماده شدن برای انجام برخي برنامه ها را، از اصلي ترين دلايل اين تحرك نظامي در مرزهاي سوريه اعلام كرد.
در حال حاضر آمريكا قصد دارد تا 200 نيرو را در اردن مستقر نمايد.
در سال 2012، اوباما در گزارشي به کنگره اعلام داشت که آمريكا پرسنل نظامی و مجهز خود را براي مشاوره و آموزش نيروهاي نظامي اعزام كرده است".
(نيروهايي كه به بهانه حفاظت از مردم محلي و دستگيري يا از بين بردن ديگر رهبران" ارتش مقاومت پروردگار" به منطقه اعزام شده اند).
حدود 90 نفر از پرسنل نظامی ایالات متحده در اين منطقه و تعدادي از "عناصر اطلاعاتي" نيز به مناطق نزديك به سودان جنوبي ، جمهوری دموکراتیک کنگو و جمهوری آفریقای مرکزی اعزام شده اند.
آمريكا حدود 817 پرسنل نظامی نيز در كشور كوزوو به رهبري ناتو به بهانه "توقف" جنبش هاي مردمي،و جلوگيري از مسلح شدن و تامین مالی برخی از گروههای تروریستی بین المللی، و همچنین گسترش سلاح های کشتار جمعی و مواد مرتبط" حضور دارد.
از طرفي هم نبايد حضور آنها در عمليات ليبي ،يمن را هم فراموش كرد.
مقامات دولت اوباما درگیری ها و جنگ های مختلف آمريكا را، جنگ جهاني عليه تروريسم توجيه مي كنند و بر همين استدلال استفاده از قدرت نظامي را براي مبارزه با تروريسم و تامين منافع آمريكا،حق خود مي دانند.
آنها نقش مشاور نظامي - کمک به تسهیل عملیات نظامی نیروهای ائتلاف یا پروکسی- را مداخله مستقيم نظامي مد نظر قرار نمي دهند.
در گذشته ايالات متحده هرگز در مورد كشورهايي كه نيروي نظامي مستقر ساخته ،شفاف سازي نساخته است. واقعیت این است که جنگ هاي فعلی ایالات متحده، به افغانستان و عراق محدود نمي گردد.
بسیاری از جنگ هاي اعلام نشده آمريكا عمدتا با استفاده از نیروی هوایی، به جای نیروهای زمیني صورت مي پذيرند. ایالات متحده به سرعت سياست جنگ روبات ها (از جمله پهپاد) را پيش گرفته است.
هواپیماهای بدون سرنشین بارها و بارها عليه اهداف به اصطلاح تروریست در کشورهای مختلف بدون هیچ گونه اعلام رسمی جنگ و تایید کنگره به پرواز در آمده اند. هواپيماهاي بدون سرنشين سلاح مخصوص دولت اوباما مي باشد.
سازمان سیا، بسیاری از این جنگ هاي مخفی رباتیک را مديريت مي كند.سابقه عملیات مخفی ایالات متحده به خلیج خوک ها در کوبا، کنترا در نیکاراگوئه و حمایت از مجاهدین در افغانستان علیه اشغال شوروی بر مي گردد.
در موارد فعلی، اعلام رسمی جنگ ديده نمي شود و بدون مجوز کنگره انجام مي گيرد.با این حال، این عملیات در يك مدار عملياتي ثابتي متمركز مي باشد، از جمله در پاکستان كه اغلب شامل کشتار غیر نظامیان بی گناه مي باشد.
جنگ روباتيك يك سياست جنگي صرف براي تغيير ميدان عمليات مي باشد.
زماني که ایالات متحده در سال 2003 به عراق حمله کرد، تنها در حدود 60 هواپیمای بدون سرنشین در اختيار داشت. امروزه، ایالات متحده بیش از 7،000 پهپاد، و هزاران ربات زمینی، که برای شناسایی و خنثی کردن بمب های کنار جاده ای استفاده مي شونددر اختيار دارد.
برخی از این هواپیماهای بدون سرنشین را در كارهاي نظارتي و رصد مورد استفاده قرار مي دهند، اما بسیاری از مدل ها قادر به حمل موشک یا بمب مي باشند.
عمليات هواپماهاي بدون سرنشين اين امكان را براي آمريكا فراهم ساخته كه اهداف خود را تعيين و مورد حمله قرار دهد بدون آنكه اطلاعاتي را در مورد منطقه ،تعداد كشته شدگان حتي شهروندان براي رسانه ها فراهم كند.
استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین برای حمله به پایگاه های القاعده و طالبان در پاکستان در سال های اخیر گسترش يافته است(!).
به گزارش بنیاد آمریکاي نوين، نه حمله هواپیماهای بدون سرنشین آمریکا در پاکستان از سال 2004 تا 2007 و 33 مورد در سال 2008، سال آخر دولت بوش انجام گرديده است.
پس از آنکه باراک اوباما، رئیس جمهور آمريكا شد، این رقم به 53 مورد در سال 2009 و 118 مورد در سال 2010 افزايش يافت.سازمان سیا برنامه هواپیماهای بدون سرنشین خود در یمن را بيش از گذشته گسترش داده است.
مطالعات انجام شده هزینه های جنگ ایالات متحده در عراق و افغانستان را بین 3 تا 5 تریلیون دلار برآورد مي كنند.
بخش عمده ای از هزینه های عملیات مخفی،در درون بودجه دفاعي لحاظ نمي گردد و یا به طور جداگانه توسط سازمان سیا تعيين مي گردد.
برخلاف دهه گذشته،ايالات متحده با استفاده از فن آوري هاي نوين جنگي،اكنون قادر است در چند ميدان جنگي حضور همزمان داشته باشد. پهپاد ها نوع جدیدی از سلاح هاي جنگي آمريكا مي باشند كه هزاران مايل دورتر از ميدان هاي جنگ توسط اپراتور و ایستگاه کنترل زمینی هدايت مي گردند.
در اين ميدان جديد جنگي تنها به یک خلبان هواپیماي بدون سرنشین و یک اپراتور سنسور مقابل صفحه نمایش نياز مي باشد. جاذبه های این تکنولوژی براي ارتش كاملا مشخص است چرا كه اپراتورها كاملا در فضاي امن و دور از ميدان واقعي جنگ قرار دارند و به راحتي مي توانند اهداف انساني را مورد هدف قرار دهند.
بین سال های 2004 تا 2010 برنامه هواپیماهای بدون سرنشین ایالات متحده بي سر و صدا و به سرعت گسترش يافت. هیچ گونه قوانین بین المللی براي استفاده و تعيين شرايط مقتضي براي كاربرد چنين سلاحي در دسترس نمي باشد.
بر اساس منشور سازمان ملل متحد، که ایالات متحده آمریکا خود از امضا کنندگان آن مي باشد، کشورهای عضو در برابر حمله مسلحانه مي توانند از خود دفاع كنند(ماده 51) اما بر اساس ماده 2 (4) آنها را از انتخاب گزينه جنگ به عنوان وسیله ای برای "حل و فصل اختلافات" باز مي دارد.
ایالات متحده براي مبارزه با القاعده و از بین بردن رهبران آن هزینه زیادی را به بودجه ملی تحميل كرده است، و متعاقبا تصمیم گیری ها درباره چگونگی اداره و تامين مالی این جنگ تاكنون تریلیون ها دلار به بدهی های ملی، و اقتصاد آمریکا آسیب رسانده است.
اكنون اين سوال مطرح مي گردد كه آيا كاربرد چنين شيوه اي منافع خاصي را براي امريكا در پي داشته است؟
کاهش آسیب جسمی و روانی به هر دو طرف جنگ هاي متعارف، هزینه های جنگ، زمان ، پول،تامين امنيت منابع نفتي آمريكا در جهان، ایجاد روابط بلند مدت با متحدان استراتژیک مانند عربستان سعودی مي توان اشاره داشت.بررسی نگرش هاي اخیر نشان می دهد بسیاری از مسلمانان خاورميانه به آمريكا بي اعتماد مي باشند و این وضعیت از زمان روي كار آمدن اوباما بدتر شده است.
تکنولوژی فوق آمريكا را قادر مي سازد از خاك خود اهداف مورد نظرش را در مسافت هاي طولاني و به دور از تلفات انساني به راحتي را مورد هدف قرار دهد.
*** منطقه اروپا:
به اذعان مقامات واشنگتن، پایگاه های نظامی آمریکا در اروپا براي امنیت آمریکا حياتي مي باشند(!) يكي ديگر از مناطق رزم ايالات متحده اروپا مي باشد.
چندي پيش منابع خبري گزارشي منتشر كردند دال بر اينكه تفنگداران دریایی ایالات متحده به زودی در پایگاه هوایی آمریکا در اسپانیا مستقر خواهند شد كه هدف از اينكار تشکیل یک نیروی واکنش سریع ایالات متحده برای منطقه شمال آفریقا اعلام گرديد.
حمله تروریستی سال گذشته در بنغازی که سفیر ایالات متحده و سه آمریکایی دیگر كشته شدند،آمريكا را به انجام اينكار بيش از پيش ترغيب كرد.
تا پایان ماه مه، پایگاه هوایی مودون در جنوب اسپانیا 500 تفنگداران دریایی ایالات متحده را در خود جاي خواهد داد. از سال 1953 اين پايگاه هوايي در اختيار ايالات متحده مي باشد.
قطعا نیروهای ایالات متحده در اروپا برای محافظت از اروپایی ها مستقر نشده اند.
اولین و مهمترین دليل حضور آنان، حفاظت از منافع ایالات متحده در منطقه مي باشد.
از قطب شمال تا شرق مدیترانه، از مغرب به قفقاز، اروپا یکی از مهم ترین گذرگاه هاي استراتژيك جهان مي باشد. پایگاه های آمریکا در اروپا، انعطاف پذیری، و گزینه های متعددي را در یک جهان چند قطبی خطرناک(واكنش سريع) براي رهبران آمریکا فراهم مي كند.
در ضمن حضور نظامی آمریکا در اروپا مانعي در راه دشمنان آمریکا، تقویت متحدان و حفاظت از منافع آمریکا تلقي مي گردد. اداره پایگاه و پشتیبانی از سربازان ایالات متحده در آلمان هزینه اي بالغ بر 4 میلیارد دلار در سال گذشته داشته است به عبارتي ديگر کمتر از 1 درصد از كل بودجه دفاعی آمريكا(!).
منابع:
http://intellihub.com/2013/05/12/u-s-currently-fighting-74-different-wars-that-it-will-publicly-admit/
http://www.degruyter.com/view/j/peps.2013.19.issue-1/peps-2013-0011/peps-2013-0011.xml
http://blog.heritage.org/2013/04/26/u-s-military-bases-in-europe-are-vital-to-americas-security
http://blog.heritage.org/2013/04/26/u-s-military-bases-in-europe-are-vital-to-americas-security
گزارش از سيد مجيد حسيني
