اما به هر حال این مدیران تیم ها هستند که در خصوص سرنوشت و آینده تیم ها تصمیم می گیرند.

گاهی برخی سرمربیان خیلی زود از پست خود کنار گذاشته می شوند و گاهی تا مدت ها بر روی نیمکت سرمربی گری خود می نشستند.

شاید نمونه بارز سرمربیانی که تا مدت ها افسار هدایت تیم هایشان را بر عهده دارند سرالکس فرگوسن باشد، مربی اسکاتلندی 73 ساله که اتفاقا موفق هم بود و در منچستر به افتخارات بسیار زیادی دست پیدا کرد. وی به تازگی از دنیای سرمربیگری خداحافظی کرد.

آرسن ونگر نام آشنای دیگری است که از این قاعده مستثنی نیست و نگر و آرسنال شاید با هم عجین شده باشند.

در بسیاری از سال ها حضور آرسن ونگر بر روی نیمکت هدایت تیمش نتیجه تفکر ثبات در مدیریت تیم بوده چرا که وی بسیاری از جام ها و نتایج را از دست داد اما هم چنان در تیم خود باقی ماند.

نمونه چنین مربیانی که علیرغم کسب جام وافتخارات فراوان برای سال های سال بر نیمکت تیم خود ماندند کم نیست، دیوید موس نیز دیگر مربی است که 11 سال در اورتون سرمربی گری کرد و بسیاری از جام ها و موفقیت ها را از دست داد اما هم چنان مدیران تیم به وی اعتقاد کردند.

یکی از افرادی که سال های سال در تیم خود سرمربی گری کرد و با آرامش به کار خود ادامه داد کسی نبود جز تام واتسون. واتسون 19 سال سرمربی لیورپول بود در حالی که پیش از آن، 11 سال نیز در ساندرلند حضور داشت. همین ثبات مربی در این تیم ها از عوامل تحکیم آن ها بوده است، حتی اگر قهرمانی صورت نگرفته و جامی بالا برده نشده باشد.

باری یکی از دیگر از مربیانی است که 24 سال در تیم منچستر یونایتد سرمربیگری کرد و البته نتایج خوبی را نیز کسب نمود.

5 قهرمانی در لیگ برتر، 2 قهرمانی در جام اروپایی تنها بخشی از افتخارات و موقعیت های وی بود.

توماس شاف نیز از سال 1999 سرمربیگری را در تیم وردربرمن ادامه داده است تا ثبات در هدایت یک تیم را اثبات کند دیوید کالدرهه نیز از جمله دیگر مربیان خارجی است که در هر تیمی حضور داشته نتایج خوبی با آن کسب کرده است.

کالدرهه پس از 7 سال هدایت تیم لینکس، سالها بر نیمکت چلسی نشست و 26 سال هم روی نیمکت شیرهای لندن هدایت این تیم را برعهده داشت.

میکل مونیور نیز 14 سال پیاپی روی نیمکت رئال مادرید باقی ماند.

تراپاتونی نیز در تیم های مختلف حضور طولانی داشته است از جمله فعالیت های وی می توان به حضور 10 ساله اش در یوونتوس اشاره داشت حضوری که البته موفقیت آمیز هم بوده است.

همه این موفقیت ها در حالی کسب شده است که سایه ای از اعتماد این مربیان را حمایت کرده است.

بدون شک مربیگری از دشوارترین شغل ها است، طبیعی است که یک مربی نتواند در مدت زمان کوتاه با یک تیم به نتیجه برسد.

بازی فوتبال یک بازی گروهی است آشنایی یک سرمربی با تمام بازیکنان، توانمندی هایشان و تعیین بهترین سیستم برای آنها تا حدی زمان بر است شاید برای همین باشد که اغلب سرمربیان خارجی چه در تیم ملی و چه در تیم های باشگاهی ما چندان خوب نتیجه نمی گیرند.