به گزارش گروه وبگردي باشگاه خبرنگاران  به نقل از  بازار خبر ؛چتربال، چتر پری یا همان Paragliding بر خلاف تصور تاریخچه‌ای قدیمی دارد. می‌گویند اولین قدم‌ها در جهت شکل‌گیری چتربال در دهه ۱۹۶۰ میلادی توسط ناسا صورت گرفت. در آن دوره برای کاهش آسیب سفینه‌های فضایی به هنگام فرود از چتر استفاده می‌شد. این روش تا قبل از اختراع شاتل‌ها رواج داشت اما در خلال این مطالعات، فعالیت‌های مثبتی در جهت پیشرفت چترهای اتوماتیک و سقوط آزاد انجام می‌گرفت.

سال ۱۹۸۶ میلادی کوهنوردان سوئیسی برای پایین آمدن از کوه از این وسیله استفاده کردند. البته وسیله‌ای که آنها از آن استفاده می‌کردند بیشتر به چتر سقوط آزاد شباهت داشت و به مرور زمان به شکل امروزی تغییر شکل یافت.

با اختراع کایت در دهه ۷۰ میلادی، پرواز جنبه مردمی‌تری به خود گرفت. اواسط دهه ۸۰ میلادی و با آمدن چتربال، بسیاری از مشکلات حل شد و پرواز دیگر مختص افراد خاص نبود.

چتربال ساده‌ترین و مردمی‌ترین شکل پرواز در حال حاضر است.

سایت‌ها و دسترسی‌ها
به محلی که در آن پرواز انجام می‌شود، به اصطلاح سایت می‌گویند. اهالی این ورزش بسته به نوع پروازی که می‌خواهند انجام دهند، سایت خاصی را برمی‌گزینند. در تهران چند سایت مشهور وجود دارد.

سایت شهران
انتهای جنت‌آباد شمالی. جایی در غرب تهران. سایت شهران به دلیل دسترسی آسان مردم و ورزشکاران به آن، اغلب یکی از شلوغ‌ترین‌ها محسوب می‌شود. حتی بسیاری نیز برای دیدن گلایدرسواران به این سایت می‌آیند.

نوع پرواز
در این سایت پروازهای معمولی و عموما برای تفریح و سرگرمی صورت می‌گیرد. هیچ محدودیت فصلی نیز برای پرواز وجود ندارد. در زمستان‌ها که سایت‌های دیگر پربرف هستند، این سایت بهترین مکان برای پرواز به شمار می‌رود.

دسترسی
برای رسیدن به محل پرواز وانت‌هایی در پایین سایت مستقر هستند که در قبال دریافت وجه ، شما را به بالا سایت می‌رسانند.

سایت امامزاده هاشم
در جاده هراز، پس از عبور از آبعلی به گردنه‌ای می‌رسیم به نام امامزاده هاشم. اغلب خلبانان زبده و با تجربه این سایت را برای پرواز انتخاب می‌کنند. مسیر امامزاده تا آنتن  برای خلبانانی که خواهان تمرین در  پروازهایی با مسافت طولانی هستند، بسیار مناسب است.

نوع پرواز
پرواز ترمال در این سایت به وفور انجام می‌شود ولی در بعد از ظهرهای تابستان، پرواز ترمو دیواره که گاه ساعت‌ها به طول می‌انجامد، بسیار پیشنهاد می‌شود. پروازهای فرا منطقه‌ای نیز در این سایت به راحتی انجام‌پذیر است.

دسترسی
تمامی جاده به غیر از مسیر کوتاهی، آسفالت است. دسترسی به این سایت با هر نوع خودرویی امکان‌پذیر است. از اواسط آبان ماه به علت بارش برف با 10 دقیقه پیاده‌روی می‌توان به بالای سایت رسید

سایت آبسرد
آبسرد یکی از بهترین سایت‌های پروازی تهران است. وجود دشت وسیعی در روبه‌روی منطقه پرواز زیبایی منطقه را دو چندان کرده است. بلند شدن از ارتفاع 500 متری و 700 متری در این منطقه امکان‌پذیر است.

نوع پرواز
معمولا در این سایت پروازهای ترمال و ترمو دیواره انجام می‌گیرد. ندرتا پرواز دینامیک نیز صورت می‌گیرد.

دسترسی
تمامی جاده از دماوند تا ده چنار شرق آسفالت شده است. فقط مسیری که به سمت دریاچه تار می‌رود قدری خاکی است. برای رسیدن به بالای این سایت وجود خودرو دو دیفرانسیل الزامی است. البته با خودروی سواری نیز می‌توان بالا رفت که عموما ترجیح می‌دهند این کار را انجام ندهند.

در آبسرد با بارش اولین برف سنگین، مسیر برای عبور و مرور خودروها بسته می‌شود.

سایت‌های آموزشی
در تهران برخی از سایت‌ها منحصراً مختص برنامه‌های آموزشی برای نوآموزان، مبتدی‌‌ها و آماتورها در نظر گرفته شده است. طبیعی است که دیدن این نوع گلایدینگ‌ها از نظر بصری خیلی جذاب نیست.

سایت لواسان کوچک
یکی از سایت‌های آموزشی با ارتفاعی حدود ۲۰۰ متر که برای مبتدیان این ورزش محلی مناسب برای انجام تعداد پرواز بیشتر محسوب می‌شود. در این محل امکان ریج‌گیری نیز وجود دارد.

دسترسی
مسیر از جاده لشگرک به سمت لواسان سپس داخل سایت موسوم به آشغالی که محل لند آن، یک زمین فوتبال است. تا پایین کوه جاده آسفالت و تا نزدیک ارتفاع نیز جاده‌ای وجود دارد به صورت خاکی.

سایت تلو
این سایت با ارتفاعی نزدیک به ۱۰۰ متر یکی از بهترین محل‌ها برای آموزش پارا کشی و دیگر کارهای زمینی و پرواز در ارتفاع کوتاه است. شیب بسیار خوب از مزایای این سایت به شمار می‌رود.

دسترسی
این سایت در نزدیکی تهران در اتوبان شهید بابایی به سمت دماوند تقاطع تلو شهید بابایی به سمت لواسانات قرار دارد معمولا از این سایت فقط  اساتید برای آموزش شاگردانشان استفاده می‌کنند.

درباره آموزش
معمولاً آموزشگاه‌های گلایدرسواری حداقل سن برای شروع کار را 14 سال در نظر می‌گیرند. بنا بر این ایمنی و سادگی آن می‌تواند برای نوجوانان نیز تضمین شده باشد.

بر اساس این گزارش ، اغلب این دوره آموزشی برای آن دسته از افرادی است که علاقمند به پرواز با سبک‌ترین و ساده‌ترین وسیله پروازی هستند. در انتهای دوره آموزشی خواهند توانست به تنهایی از سایت پروازی با ارتفاع تقریبی 750 متر از سطح زمین پرواز خود را به پایان رسانده و اصطلاحا Solo می‌شوند.

پیش از آنکه متقاضی خلبانی به این مرحله برسد مراحل آموزشی زیر را طی خواهد کرد:
تمرینات عملی سطح صاف: حداقل 5 جلسه
تمرین عملی بروی سطح شیبدار: حداقل 2 جلسه
پرواز از تپه کوتاه (ارتفاع کمتر از 50 متر): بین 10 تا 15 پرواز
پرواز از ارتفاع تقریبی 750 متر: انجام 4 پرواز تحت نظر و کنترل کامل مربی
بعد از تایید مربی نوبت تمرین عملی هنرجوی خلبانی فرا می‌رسد که شامل مراحل زیر است:
پهن کردن و چک قبل از اتصال کانوپی
یادگیری چگونگی اتصال کانوپی به هارنس، کنترل رایزرها
آمادگی و اجرای مرحله دویدن رو به باد و نقطه نشانی
کنترل پاندولی کانوپی در مرحله لانچ
کنترل جهت و سمت و حرکت
دویدن سریع و آرام از شروع تا مرحله پرواز
شناخت وضعیت موجود برای پرواز کوتاه
پرواز مستقیم و یکنواخت
فرود آرام و ایمن به روی پاها
جمع کردن و بسته‌بندی وسیله پروازی و نحوه مراقبت از وسایل

درباره هزینه‌ها
به طور معمول مبلغ معینی برای ثبت نام مد نظر نیست. قاعدتاً موسسات مختلف، ارقام متفاوتی را ارائه می‌دهند. این در حالی است که نوع خدمات عرضه شده نیز متغیر است. بسیاری از آموزشگاه‌ها حتی بیمه انفرادی و گروهی را نیز در برنامه قرار می‌دهند.

تجربه نشان داده به صورت معمول حدود یک سال زمان برای فراگیری کامل اصول گلایدر زمان نیاز است.

مبلغ پایه برای آماتورها اغلب 1 میلیون تا 1 میلیون و 200 هزار تومان برای حدود 15 تا 20 جلسه است.

هزینه برای یک جلسه پرواز بین 50 تا 100 هزار تومان است.

البته برای حرفه‌ای امکان اجاره لوازم نیز گهگاه فراهم می‌شود.

شاید مهم‌ترین هزینه این ورزش، تهیه خود چتر باشد. یک پکیج نو پاراگلایدر که از نظر برند و ایمنی تاییدشده است، بین 7 تا 10 میلیون تومان قیمت دارد. با اینکه توصیه نمی‌شود ولی گلایدرهای دست دوم تمیز نیز بین 3 تا 6 میلیون تومان نیز پیدا می‌شوند.