امروز هم می بینیم که شاخه های رو به خشک شدنِ آن شجره نا مبارک ، دست به جنایات دیگری زده و مقبره ی صحابی نبوت و ولایت را نبش کرده تا بار دیگر، صوت گوش خراش جهلشان و ناله ناموزون افکارشان، گوش عاقلان و عاشقان را بیازارد.

این خمودان در جهالت و بدبختی از مردگی و سردی افکار و اوهامی رنج می برند که کمتر عاقلی را به خود مبتلا می کند.

 

اگر در ماقبل اسلام، پدران فیل سوار این گروه ، با خیال باطل در صدد حذف دین توحیدی بودند ،و آن امرا با حذف امامت در تعرض به ائمه بقیع پیش بردند، امروز هم پسران نا مشروع شان در توهم بر چیدن بساط امامت و ولایتند و این کار را از اصحاب و یاران این ذوات قدسی آغاز کرده و با گستاخی تمام وعده تَسری و شیوع این عمل خبیث را تا مزار شریف معصومین ، داده اند.

 

گمان نمی رود که مشکلشان ، امری علمی و شبهه ای نظری باشد چه آنکه کیست که کمترین بهره ای از شعور داشته باشد و نداند که در وسیله قرار دادن هر شی ای ، حکم بر پرستش و شرک ، امری نا بجا و غیر صواب است .

 

"مگر ما از آفتاب استفاده نمی کنیم ، مگر بسیاری از نیازهای بشری از بهره جستن از این مخلوق رفع نمی شود .مگر ما به در خانه شمس و قمر نمی رویم تا بسیاری از حوائجمان را بر آورده سازیم، چه کسی در این امور ، شمس و قمر را مستقل دانسته و یا انان را می پرستد؟ پس چرا در مورد انبیا و اولیاء خدا که شمس و قمر عالم انسانیتند این گمان می رود که اینان مورد پرستشند؟"

 

این نقل از کلام دانشمندی الهی در پاسخ به این شبهات را کافی و وافی می دانیم و معتقدیم نیت این افراد نه بر پایه شبهات علمی و اختلاف در فروع دین است، که بر سنی و شیعه بودن حمل شود، بلکه ریشه ی این بی اخلاقیها و به عبارتی روشنتر، بد سگالیها را نه در اختلافات مذهبی که باید در ریشه کن کردن اصول مذهب ودین من جمله امامت جستجو کرد.

 

شاید در ظاهر چند تکه خاک و آجر وحشت را بتوان جابجا کرد اما آنچه دست این موجودات به ظاهر انسان، از آن کوتاه بوده و خواهد بود ، حقیقت امامت و ولایت است که نه نابود شدنی است ونه می توان به آن دست اندازی کرد، چه اینکه به وضوح دیده ایم که پس از گذشت بیش از هزار سال از واقعه ای که تنها به حسب تعداد چند نفر در آن حضور داشتند ،چگونه کربلائی آفرید که تمام ارض را فرا گرفت و چطور عاشورائی خلق کرد که تمام اعصار تاریخ را از آن به بعد در نوردید، حادثه ای که برکاتش را امروز در اطراف خود می بینیم و بر این امر صحه می نهیم که راه امامت مسدود شدنی نبوده و نیست و آستان مقدس امام هتک شدنی نخواهد بود.