به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران ؛ هر ظرفی را اندازه ایست مشخص، بیش از اندازه اش نه جای می گیرید و نه با کمتر می شود حدی برای آن مشخص شده که همان آت، رفتار آدمی نیز به همین گونه است ظرفی دارد به نان اعتدال که اگر از آن فراتر رفت افراط و اگر کمتر شد تفریط است که هر دو آنها راه به بیراه دارند و تنها در مسیر اعتدال است که آدمی به مقصد و منظور می رسد.
همانگونه که حتی خداوند هم در قرآن فرمود؛ بهترین درست ترین کارها آن است که در آن اعتدال رعایت شود و خارج از افراط و تفریط باشد اما گاه و بی گاه در رفتارهای ما مثل هایی از این موارد دیده می شود.
زمان هایی که ما از حد خارج شده و معرفی یا تعریف از مشخصی افراط می کنیم به چاپلوسی و تملق تبدیل می شود که ظاهر ناپسند و جلوه ای نامناسب دارد و هم شان گوینده را پایین می آورد و هم باعث ناخرمندی سایرین می گردد.
خطاب به شخصی که ر ستایش امام افراط کرد و آنچه در دل داشت نگفت فرمود: من کمتر از آنم که بر زبان آوردی، و برتر از آنم که دردل دارد... در نهایت آنچه که مشخص و مبرا است آن است که راه درست را شناخت اندازه هاست، برای درست زندگی کردن باید اندازه ها را یاد گرفت، شناخت و به کاریست تا مسافر راه سعادت باشی؛
انسان موجودی است بی نهایت اما برای پیمودن راه سعادت باید در مسیر اندازه ها کلام راند، سخن گفت و عمل کرد...
