به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران مشهد در انتهای یکی از دره‌های شمالی رشته کوه‌های بینالود، روستایی قرار دارد که با وجود اقلیم مناسب و چشم‌‌انداز زیبا، غنای تاریخی آن به ارزش و اهمیت این منطقه‌ی کوهپایه‌‌ای افزوده است. مهمترین و معتبرترین اثر تاریخی این روستا مسجد جامع ارزشمند آن است که به تبعیت از ناهمواری‌های معابر روستا، با مصالح سنگ، ملاط گل و چوب بنیان شده است.

فضای داخلی مسجد با وسعت 144 مترمربع به صورت شبستانی است با دوازده ستون و در پشت دیوار جبهه غربی نیز اتاقی با زیر بنای 72 متر شامل چهار ستون چوبی وجود دارد. این بنا دارای یازده کتیبه است. این نوشته‌ها متعلق به دوره تیموری به تاریخ 833ق و عصر قاجار می‌باشد که حکایت از مرمت بنا دارد. از جمله نفیس‌ترین عنصر تزیینی این مسجد در چوبی دو لنگه آن است که آراسته به منبت‌کاری بسیار زیبا با طرح‌های اسلیمی به هم پیچیده در چهار قاب جداگانه است. مضمون یکی از کتیبه‌ها به صراحت اشاره به بقعه بودن این بنا دارد که در پایان آن تاریخ 833 آمده است./س