به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از العالم، تكيه به خطيب كه فقط يك روز پس از برگزاري نشست استانبول استعفا كرد شاید بتواند تكليف درگيري ها در سوريه را يكسره كند، درگیری که از سوی ائتلاف غربی - عربی و ترکیه (بازنده اصلی این بحران) برای حمایت از رژیم صهیونیستی در حال انجام است.

روزنامه السفیر چاپ بیروت در یادداشتی به قلم محمد نورالدین در همین رابطه نوشت: عليرغم اينكه آمريكا از ويراني ها و خسارت هايي كه در همه زمينه ها به سوريه وارد شده، بسيار خرسند است، اما درك اين كشور از خطرات گسترده اقدام نظامي خارجي ضد دمشق براي منافع خود و رژیم صهیونیستی و نيز برقراری موازنه  با روسيه، از شدت تحرك واشنگتن در مسير سرنگون كردن نظام بشار اسد مي كاهد و به وضوح مشخص است كه سوريه، ليبي نيست و دمشق تنها نيست.

سردرگمي نيروهاي مخالف نظام سوريه و شكست آنان در رسيدن به اهداف خود در ميدان نبرد و همچنین شكست در متحد كردن مخالفان، بر نقطه نظر ترك ها درباره نتايج نشست به اصطلاح "گروه دوستان سوريه" در استانبول تاثير گذاشت و اين نوميدي را در آنان به وجود آورد كه دست يافتن به طرحي كه بتواند گامي جدي براي تغيير موازنه قدرت را به دنبال داشه باشد، امكان ندارد.

"آسلي آيدين تاشباش" نويسنده ترك كه در پيش بيني براي سرنگوني نظام سوريه تعجيل مي كند، اين نظرات را در مقاله اي آورده است كه در روزنامه مليت تركيه به چاپ رسيده است.

وي در مقاله خود، آمريكا را مسئول ناكامي در به ثمر نشستن تلاش ها در زمينه سرنگوني نظام سوريه معرفي كرده است.

اين نويسنده ترک می نویسد: آمريكايي ها در نشست استانبول با صدايي رسا و بلند حرف زدند اما اگر برخي از آنان گمان مي كنند كه دستان خود را بر روي دكمه كنار رفتن بشار اسد از قدرت گذاشته اند، سخت در اشتباهند، زيرا واشنگتن مي خواهد كه جنگ را در نيمه نگاه دارد و حتي مي خواهد كه اين جنگ به مدتي طولاني ادامه پيدا كند و نمي خواهد كه به مخالفان، قدرت پيروزي بر بشار اسد را بدهد.

تاشباش براين باور است كه واشنگتن مي خواهد جنگ در سوريه ادامه پيدا كند تا زماني كه "گروه هاي دموكراتيك و لائيك " درميان مخالفان پيدا شوند.

به اعتقاد وي، آمريكا بيم آن دارد كه افراط گرايان به ويژه "جبهه النصره" در سوريه به قدرت برسند و عليرغم تاكيد سازمان اطلاعات تركيه مبني بر استفاده نيروهاي اسد از موشك هاي اسكاد، واشنگتن با استفاده از سامانه "پاتريوت" براي حمايت از منطقه شمال سوريه مخالف است، همچنين چاک هیگل وزير دفاع آمريكا به طرف هايي كه مي توان در سوریه به آنها كمك تسليحاتي كرد، اعتمادي ندارد.

وي درادامه مي نويسد: آمريكا در گذشته با ايجاد مناطقي براي آوارگان سوري در داخل اين كشور مخالف بوده و اكنون نيز مخالف است، همچنانكه با ايجاد مناطق پرواز ممنوع در سوریه نيز مخالف است.

به اعتقاد این نویسنده ترک، عليرغم نمايشنامه اي كه تركيه با برگزاري نشست به اصطلاح دوستان سوريه در استانبول برگزار كرده است، حساب و كتاب هاي آمريكا با حساب  كتاب هاي تركيه متفاوت است و تركيه نمي تواند به تنهايي اين بار را به دوش بكشد.

 وی می افزاید: "تنها چيزي كه مي تواند موضع باراك اوباما رئيس جمهوري آمريكا را درباره بحران سوریه تغيير دهد، اين است كه رجب طيب اردوغان نخست وزير تركيه در ديداري كه 16 ماه مي آينده با وي خواهد داشت، اوباما  را به تغيير موضعش متقاعد كند يا اينكه تغييري اصولي در موازنه قدرت در سوريه به نفع مخالفان به وجود بيايد، درغير اين صورت، ما راهي طولاني و پر از درگيري و خونريزي را پيش رو داريم."

"سامي كوهين" ديگر نويسنده ترك نیز معتقد است که نشست دوستان سوريه در استانبول، آخرين فرصت براي برقراري صلح در سوريه به شمار مي رود.

وي می گوید: آشكار است كه حاضران در نشست استانبول درباره تجهيز مخالفان به سلاح  به توافق نرسيدند و خواسته حاضران، دستيابي به راه كار مسالمت آميز براي حل بحران سوريه است، به ويژه اينكه در بيانيه پاياني این نشست به راه حل بحران سوريه از طريق مذاكرات اشاره شده است و اين بدان معناست كه حاضران درباره اذعان به راه حلي در سوريه با وجود بشار اسد رئيس جمهوري سوريه توافق كرده اند و اين قضيه دربردارنده پيامي براي بشار اسد به شمار مي رود.

وي می افزاید: گنجاندن توافق ژنو در بيانيه اختتاميه، از اين جهت كه اجرا كردن مراحل حل بحران سوريه و ضرورت يكسره كردن كار در اين كشور با وجود بشار اسد يا بدون اوست، مفهوم عميقي دارد.

كوهين براين باور است كه نشست استانبول، اين برداشت را ايجاد مي كند كه "دوستان سوريه " از جمله تركيه، اكنون در موضعي ملايمتر و بازتر در رابطه با شيوه حل بحران سوريه قرار دارند و اين مساله مي تواند زمينه اي مشترك را با بشار اسد و يا حداقل روسيه ايجاد كند كه با توجه به تاثيرش در نظام سوريه و ارائه راه كاري ميانه درخصوص مرحله انتقالي، مي تواند نقش بسيار مهمي را  ايفا كند و احتمال دارد كه اين آخرين فرصت براي اجراي راه كار مسالمت آميز براي حل بحران سوريه باشد.