به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران؛ اگر اسید گرما و تشنگی بیابان شوی و ساعت ها در بیابانی خشک و بی آب و علف سرگردان بمانی، گرما طا‌قتت را تاب می کند.
به دور دست که می نگری آب می بینی اما زمانی که به آنجا می رسی خبری از آب نیست و تازه می فهمی سرابی بوده و چشما‌نت اشتباه کرده ا‌ند.
آنگاه می دانی که چشم ها هم قابل اعتماد نیستند، اندیشیدن به آنچه می بینی یا می خواهی بد نیست ، چون شاید تنها رفیقی است که می توان به او اعتماد کرد و از او نظر گرفت عقل است، زیرا که اندیشیدن بر سرانجام کار و کمک گرفتن از تجربه و عقل می تواند راهی را پیش روی آدمی باز کند که قطعا خیر و صلاحی نیز در آن خواهد بود که همیشه تعقل و تفکر در نها‌یتش سودی نهفته است.
همانگونه که حضرت علی (ع) در حکمت 281 نهج البلا‌غه می فرماید؛ اندیشیدن همانند دیدن نیست، زیرا گاهی چشم ها دروغ می نمایاند، اما آن کس که از عقل نصیحت خواهد به او خیانت نمی‌ کند.
گاهی آنچه می بینی آنی نیست که و‌اقعا وجود دارد و گاه در پشت یک نگاه ممکن است خطا و اشتباه باشد ؛ اما قطعا اندیشیدن و نظر خواهی از عقل، آدمی را به خیر و صلاحی که در پشت آن نهفته است می رساند؛ پس دستا‌نمان را در دست دوستانی بگذاریم همچون خرد و عقل که همیشه همراهانی مطمئن و قابل اعتما‌دند.
گزارش از نر‌جس رئیسی /ل