به گزارش خبرنگار
بازار باشگاه خبرنگاران، قدمت كفش در ایران به 4500 سال قبل برمی گردد. آن وقتها پاپوشی در
ایران استفاده می شد كه به آن "غوشنگ" می گفتند. بعد از آن نوبت چارق بود
كه آثارش را در نقوش باقی مانده تخت جمشید می بینیم. كفش در آن زمان،
محصولی نرم، سبك، راحت و با كیفیتی مرغوب بود اما تولید كفش در ایران و
جهان، بعد از صنعتی شدن، سمت و سوی دیگری را در پیش گرفت. امروزه هم با
واردات انواع و اقسام كفشهای موسوم به "چینی" قضیه بغرنجتر شده است. به
اعتقاد متخصصان، شروع بسیاری از بیماریهای عضلانی اسكلتی، از آزارهایی است
كه به كف پا یا نواحی دیگر آن وارد می شود .متأسفانه
در كشور ما، فرهنگ اهمیت دادن به انتخاب كفش، بسیار پایین است. بیشتر
افراد به همان اندازهای كه به انتخاب لباس، اهمیت می دهند، در انتخاب كفش
دقیق نیستند. بسیاری از بیماریها و دردهای مزمن سیستم عضلانی اسكلتی، با
انجام كارهای ساده مانند یك تغییر نگرش، آموزش اولیه و ورزش ابتدایی قابل
اصلاح و درمان هستند
دقت در انتخاب كفش و توجه به رعایت اصول استاندارد در تولید آن، یكی از ضروری ترین نیازهای حفظ سلامت افراد بوده و باید توجه بیشتری به آن بشود. وقتی برای خرید كفش، به مغازهای می روید با صدها نوع كفش در مدلها و رنگهای گوناگون مواجه می شوید كه بنا به ادعای فروشنده همگی آخرین مدلهای روز بوده و كیفیتی مرغوب دارند. انتخاب كفش در وهله اول، باید بر اساس نوع استفادهای كه از آن می شود، صورت بگیرد. همانطور كه زمستان، كفش مخصوص خودش و تابستان، كفش مخصوص خودش را دارد.همچنین بعضی از مشاغل، كفشهای مخصوص خودشان را می خواهند. مثل بعضی از كفشهای مخصوص(کفش ایمنی) كه در كارگاهها استفاده می شود، یا كفشهای ورزشی كه حتی درباره آنها نیز بر اساس نوع ورزش، انتخاب كفش تغییر می كند. در واقع این، به نوع نگاه خریدار برمی گردد و اینكه او چقدر به سلامت خود اهمیت می دهد و چقدر از حق و حقوق خودش، آگاه است.
1) جنس خوب
2) پاشنه استاندارد
1- رویه کفش: رویه بیشتر كفشهای موجود در بازار، از دو جنس مختلف است. آنها یا رویهای از چرم طبیعی دارند یا از پلاستیك و چرم مصنوعی تهیه می شوند. به تازگی هم بعضی از تولید كنندگان كفش، اقدام به زدن اسپری بوی چرم طبیعی به چرمهای مصنوعی كرده و خریداران را در انتخاب محصول با مشكل مواجه می كنند.
چرم طبیعی، به علت دارا بودن منافذ طبیعی در بافتش، امكان تبادل هوا میان بیرون وداخل كفش را فراهم آورده و به اصطلاح،باعث تنفس پا می شود. به همین دلیل ساده، بهترین رویه برای كفش، همان رویه چرم طبیعی است. رویه مصنوعی به علت عدم تبادل هوا، باعث بوی بد پا و عرق كردن بیش از حد آن می شود.
زیره كفش : زیره كفشهای موجود در بازار دو نوع است1) زیره پی او (po) 2) زیره پی وی سی (pvc)
زیرههای po، نسبت به pvc سبك تر، راحت تر و در برابر سایش مقاوم تر بوده و دوام شان بیشتر است. ظاهر این زیرهها، توپُر بوده و در حالت خم كردن، انعطاف بیشتری دارند. در هنگام خرید، باید به این نكته دقت كرد كه كف زیره نباید صاف باشد، بلكه باید آج دار بوده تا از لیز خوردن جلوگیری كند. توجه به استانداردهای پنجه كفش در انتخاب آن بسیار مهم است.قالب بندی:
تنه كفش:
فرم کف پا: کف پای افراد معمولاً به 3 شکل دیده می شود.
1- كف پای قوس دار : اگر نواری باریك، پنجه پا و پاشنه را به هم وصل كند احتمالاً شما كف پای قوس دار دارید و از این رو مستعد پیچ خوردگی پا هنگام راه رفتن هستید. همیشه به دنبال خرید كفشی باشید كه كفی مناسبی برای پوشش دادن قوس کف پای شما داشته باشد و یا از كفی مناسب برای پای خود استفاده كنید.
2- كف پای معمولی : اگر نواری كه پنجه و پاشنه پا را به هم وصل می كند، پهنای معمولی داشته باشد می توان كف پای شما را ایده آل دانست و این بدین معنی است كه پای شما استعداد پیچ خوردگی به سمت داخل یا خارج را ندارد. یك كفش خوب و معمولی انتخاب مناسبی برای شماست.
3- كف پای پهن : در این نوع كف پا خیلی كم قوس وجود دارد و اغلب پاشنه ی پا، تحت فشار شدید قرار می گیرد. این افراد معمولاً هنگام راه رفتن دچار پیچ خوردگی داخل پا می شوند. پس نوعی از كفش را انتخاب كنید كه شست پای شما را به خوبی حمایت كرده و تحت فشار قرار ندهد.
خطر کفش های پاشنه بلند: گاهی وقتها خانمها با پوشیدن یک کفش پاشنه بلند آن قدر از بلند قد شدن کاذب و موقت احساس رضایت میکنند که یادشان میرود پوشیدن این کفش ممکن است به سلامتی شان آسیب برساند. ضمن اینکه پوشیدن کفش نامناسب، تنگ و پاشنه بلند فقط به پاها آسیب نمیرساند، بلکه به زانو، کمر، استخوانهای ستون فقرات و لگن هم آسیب وارد میکند.
وقتی شما کفش پاشنه بلند میپوشید، کمر برای جبران فشار وارد شده به پاها، قوس زیادی به خود میگیرد و از حالت طبیعی خارج میشود. در این حالت فشار زیادی به دیسکهای بین مهرهای ستون فقرات و مفصل زانو وارد میشود. مقدار این فشار به ارتفاع پاشنه ی کفش بستگی دارد و هر چه پاشنه کفش بلندتر باشد، فشار بیشتری به عضلات، استخوانها و مفاصل وارد میشود. در مقایسه با کفشهای پاشنه کوتاه، کفشی با پاشنهای حدود 2/5 سانتی متر 22 درصد، کفشی با پاشنه 5 سانتی متر 57 درصد و کفشی که پاشنه 8 سانتی متری دارد 76 درصد به دیسکهای بین مهرهای و زانو بیشتر فشار وارد میکند.
به علاوه کفشهای پاشنه بلند، عضلات پشت ساق پاها را فشرده و منقبض میکنند و عملیات خونرسانی در این عضلات را مختل میکنند. همچنین کفشهای تنگ و پاشنه بلند پوست پا را از حالت طبیعی خارج کرده و پس از مدتی آن را ضخیم کرده و پینه ایجاد میکنند. پینههای پا، اغلب دردناک بوده و پا را بد شکل میکنند.
اگر از درد دائمی و تورم در پاهای خود رنج می برید، به یك متخصص ارتوپد مراجعه كنید. |
1- برای پای بزرگتر (راست یا چپ) کفش بخرید. در بعضی افراد اندازه هر دو پا کاملا یکی نیست و ممکن است یکی از پاها بزرگتر از دیگری باشد. اگر لازم بود برای پای کوچک تر از کفی استفاده کنید.
2- صبح هنگام به خرید نروید. ساعات پایانی روز بهترین زمان برای خرید کفش است. پاها در پایان روز و بعد از چند ساعت راه رفتن و ایستادن، اندازه بزرگتری نسبت به ساعات اولیه روز دارند.
3- اول کفش را بپوشید، بعد بخرید. ممکن است اندازه پاها تغییر کند. برای خرید کفش حتماً خودتان بروید و آن را در مغازه بپوشید و امتحان کنید و صرفاً به خاطر اینکه کفشی اندازه کفش قبلی تان است، آن را نخرید.
4- به پنجه کفش دقت کنید. پنجه کفش نباید باریک و تیز باشد. انگشتها باید راحت بوده و روی هم قرار نگیرند. دقت کنید انگشت شست به اندازه کافی جا داشته باشد و راحت بتواند حرکت کند. کفش نباید آن قدر گشاد باشد که هنگام راه رفتن پاشنه پا از کفش بیرون بیاید.
5-کفشی با رویه مناسب بخرید. جنس رویه کفش باید نرم و قابل انعطاف باشد. کفشهای چرمی، مناسب ترین جنس رویه هستند. کفشهایی با رویه پلاستیکی مناسب نیست و موجب تعریق و بوی بد پا میشود.کفشهای پارچهای و برزنتی هم برای فصول گرم سال انتخاب مناسبی هستند.
6- قسمت بیرونی و خارجی کف کفش که با سطح زمین تماس دارد، باید از جنس محکم و با دوام بوده و سطح آن هم صاف و لیز نباشد. قسمت داخلی کفی باید نرم باشد تا پا در آن احساس راحتی کند.
7- کفشهای پاشنه بلند و همچنین تخت نخرید. کفشهای پاشنه کوتاه آسیب کمتری به پاها میرسانند، اما کفشهای بدون پاشنه با کفی تخت مناسب نیستند. بهتر است پاشنه کفش باید بین 5-3 سانتیمتر باشد.
8) خانمها در دوران بارداری باید کفشهایی بپوشند که فشار زیادی بر پا و ناحیه پشت وارد نکند. معمولا در این دوران، بین نیم تا یک نمره، تغییر سایز خواهند داشت که با توجه به این تغییر، باید کفشی مناسب انتخاب کنند.
9- اگر از کمردرد مکرر رنج میبرید، حتما با دقت بیشتری کفشهایتان را انتخاب کنید و سعی کنید کفشهای طبی به پا کنید، زیرا این کمردردها گاهی از عواقب پوشیدن کفشهای نامناسب و غیر استاندارد هستند.
10- اگر اضافه وزن دارید، پوشیدن کفشهای تخت و راحت به شما توصیه میشود. راه رفتن با کفشهای پاشنه بلند برای کسانی که اضافه وزن دارند باعث عدم تعادل میشود.
11- خانمهایی که قدی متوسط یا کوتاه همراه با اندامی متوسط و چاق دارند، بهتر است از کفشهای پاشنهداری استفاده کنند که پاشنههایش ضخیم و بلند است. استفاده از این کفشها، باعث زیباتر شدن حرکات و برقراری تعادل بیشتر هنگام راه رفتن میشود. ولی استفاده از کفشهای پاشنهدار سوزنی برای این خانمها مناسب نیست.
12- بهترین کفشها برای پیادهروی، کفشهایی هستند که به خوبی پاها را در برگیرند و هنگام پیادهروی به عنوان محافظی برای پا عمل کنند. همچنین انعطافپذیر باشند و پا در آن خسته نشود.