به گزارش خبرنگار اجتماعي باشگاه خبرنگاران :زبان و نقاشي جاده هايي هستند كه نمايانگرشادي ها ، غم ها ، استرس ها ، ترس ها ، اضطراب ها و گاه نيازهاي كودكان است. ترسيم خانه ، درخت و آدمك به طرق مختلف تنها نشان دهنده ي ذوق واستعداد متفاوت كودكان نيست بلكه گاه نشانه اي از وجود يك اختلال و گاه بيان رؤياها و يا استرس ها و درونيات كودك است كه در ظاهر تجلي نمي يابد و تحليل آن به ما مي فهماند كه برخلاف تصو عام كه كودك را فردي راحت و آزاد مي پندارد و در آرزوي جايگزيني خود را او هستند او فردي است كه فشارها و مشكلات زيادي را به دوش مي كشد اما برخلاف والدين و ديگربزرگترها آن را درظاهر بروز نمي دهد. دراين گزارش نمادهايي كه بيشتر از سوي كودكان د رنقاشي كشيده مي شود مورد تحليل و بررسي قرار مي گيرد.
- سر: مركز شخصيت ، قدرت فكري و عامل اصلي كنترل و فشارهاي دروني است، كودكان بيشتر سررا بزرگ ترسيم مي كنند ولي اگر سرزياد بزرگ باشد نشانگرآن است كه من كودك بيش از حد طبيعي است.
- صورت: چون بسيار اهميت دارد بيشتر تنها كشيده مي شود.كودكان بيشتر پرخاشگر ، جزئيات آن را به حد اغراق آميزي بزرگ ترسيم مي كنند درحالي كه كودكان خجالتي ، جزئيات را از نظر مي اندازدند وفقط دائرۀ صورت را ترسيم مي كنند.
- چشم ها: اجتماعي بودن كودك را نشان مي دهد، كودكان خودستا چشم ها را باحالت هاي درنده و وحشي مي كشند علاوه بر آن چشم بزرگ نماد برون گراي وكنجكاوي و چشمان كوچك درون گرايي وحذف آن امتناع از ديدن است. در پاره اي از موارد چشم ها به صورت دايره اي بزرگ ترسيم مي شوند كه نقطه اي در وسط آن است؛ تكرار اين شيوه مبين ترس و وحشتي است كه بايد علت آن را جستجو كرد.
- گونه: نشانه ي سلامت، شادي وخوش خلقي است
- دهان و دندان: ممكن است معني نياز به موادخوراكي رانمايان سازند و نيز به معني پرخاشگري و خشونت است. كودكي كه از سوي والدين خود مرتب به صورت دهاني تنبيه مي شود(فريادو ...) دهان را باز و اگر لبها بسته باشد نشان دهندۀ تنش و فشار است گاه دهان باز نماد قدرت و مردانگي است.
- دست و بازو: دستهاي بسته نشانه ي بي اعتمادي و دستهاي باز نشان دهنده ي حسن نيت كودك است. ترسيم نكردن دستها ، كشيدن آنها در پشت سر و يا در جيب ها نشانه ي ناتواني در برقراري تماس باديگران يا احساس گناهكاري ناشي از دزدي و استمناء وگاه تمايل كودك به پنهان كاري را نشان مي دهد.
-پاها: كودكان ضعيف و درون گرا بيشتر براي آدمك پا نمي گذارند و او را به حالت نشسته ترسيم مي كنند.
- بالا تنه : اگر باريك و لاغركشيده شود مشخص كننده اين است كه كودك ا زاندام خود ناراضي است ويا از چاقي و بزرگ شدن مي ترسد. بالا تنه ممكن است نشان دهنده ضعف جسماني نيز باشد.
- خانه: در نقاشي كودكان خانه بيش از هر چيز ديگري كشيده مي شود. به طور معمول كودك خانه اي معمول و پيش پا افتاده ترسيم مي كند. هنگامي كه پدر و مادر از هم جدا شده باشند خانه به دو قسمت تقسيم مي شود و بيشتر داراي دو در ورودي است كه يك قسمت از خانه نماد زندگي خانوادگي واقعي و قسمت ديگرنشانگر زندگي تحميل شده بركودك است.
- درخت : بچه ها در سنين قبل از مدرسه تنه درخت را بلند ترسيم مي كنندولي بعد از اين سنين بلند بودن درخت بيشتر نشانگر عقب ماندگي فكر و يا بيماري عصبي و يا آرزوي بازگشت به دنياي قبل از مدرسه است. اگرتنه درخت كوتاه كشيده شود نشانه ي جاه طلبي و بلند پرواز بودن كودك است.
- خورشيد: نماد پدر است اگرخورشيد زردرنگ و درحال درخشش باشد نشانه ي رابطه صميمي و گرم با پدرو خورشيد قرمز نماد ترس از اوست.
- فاصله بين اشخاص نقاشي : نزديك شدن دويا چند تن شخصيت نشانگرانس و الفت واقعي آنان و يا تمايل كودك به آنان است ولي كشيدن فرد در فاصله دورتر و يا حذف آن دليل بر عدم علاقه كودك به او مي باشد.
هنگامي كه در نقاشي خانواده يكي از اعضاي خانواده وجود ندارد مي توان نتيجه گرفت كه كودك آگاهانه يا ناخود آگاه آرزوي نبودنش را دارد و اين امر بيشتر در نقاشي كودكاني ديده مي شود كه با گذشت چند سال هنوز تولد خواهر يا برادر كوچكتر خود را نپذيرفته است.
گفتني است تفسير وتحليل نقاشي امري مطلق نيست كه بتوان آن را به تمامي كودكان تعميم داد و بايد به اين نكته توجه داشت كه بايد در شرايط آرامش و فراهم آوردن ابزار موردنياز از كودك درخواست ترسيم نقاشي نمود.
ضمن اينكه تأكيد بر كشيدن نقاشي به گونه اي خاص و يا نقش آموزش و يا تقليد از ديگران را در اين امر بايد درنظر داشت./ف