به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از اوتاوا سيتيزن ؛ وي در اين باره با انتقاد از موضع گيري رسانه هاي غربي و پوشش مبالغه آميز آنان در مورد خبر مرگ تاچر مي نويسد "روزنامه انگليسي "ديلي ميل" با گزافه گويي خبر مرگ تاچر را اين گونه اعلام كرد "مگي در بستر از دنيا رفت. مراسم تشييع جنازه او هفته آينده همچون مراسم تشييع جنازه "دايانا" برگزار خواهد شد." اين روزنامه در ادامه نيز با چاپلوسي القابي چون "بانوي آهنين"، "صاحب طولاني مدت ترين مقام نخست وزيري در انگليس"، "نخستين نخست وزير زن انگليس" را در مورد تاچر بيان كرده است حتي در ادامه نيز به نقل از يكي از دوستان تاچر مدعي شده كه وي انساني "مقدس" بوده است (!) كه تا هزاران سال ديگر نيز شخصي همانند او بدنيا نخواهد آمد (!)"
نويسنده در ادامه با انتقاد از تاچر مي افزايد "با اين حال حتي يك نفر هم پيدا نشد كه بگويد تاچر با ان كلاه نفرت انگيزش فاجعه اي براي حزب محافظه كار، مردم انگليس و كل جهانيان بود. آنچه در مورد تاچر مي توان گفت آنست كه وي باعث ويران شدن كامل نظام بانكي انگليس شد. يك خواننده و شاعر انگليسي بخوبي در توصيف مارگارت تاچر گفته بود "عجوزه پير نظامي فاشيستي را در انگليس اداره مي كند و تو نيز ابله ترين فرد اين نظام هستي. اعتراضات عليه تاچر تا حدي افزايش يافت كه در دهه 70 ميلادي جوانان انگليسي جنبش ضد "تاچريسم" را تشكيل دادند. در نتيجه اعتصابات عمومي در سال 1979 ميلادي عليه دولت تاچر، انبوهي از زباله هاي در "ليورپول" روي هم انباشته شدند و انگليس سه روز در هفته در خاموشي به سر مي برد. انگليسي ها در مدت نخست وزيري طولاني مدت تاچر زمستان را در سردترين شرايط بسر مي بردند، وضعيت كارگران انگليسي بدتر از قبل شد.
وضعيت آنان حتي از زمان اعتصاب عمومي سال 1926 ميلادي نيز وخيم تر شده بود. سياست هاي اقتصادي نابخردانه تاچر باعث بيكاري بيش از سه ميليون كارگر و فقر يك ميليون كودك انگليسي شد. در آن زمان حزب كارگر انگليس ناكارآمد بود و حرف تازه اي براي گفتن نداشت به همين خاطر تاچر بار ديگر در سال 1983 ميلادي انتخاب شد و كارزاري پرهياهو را براي تجاوز نيروهاي نظامي انگليس عليه جزاير "فالكلند" براه انداخت. پس از آن وي حتي در سال 1990 مورد انتقاد شديد هم حزبي هايش در حزب محافظه كار انگليس نيز قرار گرفت و براي آخرين بار با مقام نخست وزيري خداحافظي كرد. زماني كه سياست هاي تاچر در مورد "ايرلند" را مشاهده مي كنيم مي بينيم كه وي تا چه در زمينه حل اختلاف ميان انگليس و ايرلند ناكارآمد بوده است و تا چه اندازه در مورد ايرلندي تفكر "دگرآزارانه" و "جنايتكارانه" داشته است.
سياست هاي نابخردانه تاچر در سال 1981 و در جريان بحران ايرلند سبب شد تا 10 تن از رهبران استقلال طلب ايرلند در زندانهاي انگلس در اثر اعتصاب غذا جان خود را از دست دهند و نزاع قومي و فرقه اي در آن منطقه تا 17 سال بعد ادامه يابد. بعدها "ديويد گودال" از ديپلمات هاي انگليسي در سال 2001 در گفتگو با بنگاه خبرپراكني "بي بي سي" در اقدامي افشاگرانه اظهار داشت كه تاچر درصدد بود تا كاتوليك هاي ايرلند را به اجبار از خانه و كاشانه خود آواره سازد و آنان را به مناطق ديگري منتقل نمايد.
سابقه اين ديدگاه نژادپرستانه به سال 1750 باز مي گردد در آن زمان "اليور كرامول" در انگليس تصميم گرفت تا به پاكسازي قومي بپردازد و برنامه "ضد كاتوليك" خود را به اجرا بگذارد و بيش از 600 هزار ايرلندي را به قتل برساند. جنايتكاري هاي نيروهاي امنيتي دوره زمامداري تاچر به حدي بود كه در ماه دسامبر گذشته ميلادي "ديويد كامرون" نخست وزير انگليس مجبور شد تا بدليل به قتل رسيدن "پت فينوكين" وكيل ايرلندي توسط نيروهاي امنيتي تحت امر تاچر در سال 1989 عذرخواهي نمايد. وي در مقابل ديدگان همسر و فرزندانش به قتل رسيد. كامرون همچنين مجبور شد تا از "نلسون ماندلا" رهبر جنبش ضد آپارتايد آفريقاي جنوبي نيز عذرخواهي نمايد. دليل اين عذرخواهي مشخص بود تاچر بعنوان نخست وزير وقت انگليس ماندلا را يك "تروريست" خوانده بود (!)
