به گزارش خبرنگار حقوقي قضايي باشگاه خبرنگاران، (10 فروردين ماه) سال چاري نشستي تحت عنوان "فرداي آذربايجان" در يكی از هتل‌های شهر بادكوبه جمهوري آذربايجان با حضور تعدادی از عوامل ايران ستيز كه پشت‌ سر آنان بی‌شك استعمار قرار دارد برگزار و در طی آن نسبت به ساحت مقدس تماميت ارضی ايران جسارت‌هایی شد.

باشگاه خبرنگاران: اخيرا نشستی در جمهوری آذربايجان با عنوان "فردای آذربايجان ايران" برگزار شد، ارزيابي شما از آن چيست؟

رسولي: نشست كودكانه و بی‌اهميت مورد اشاره‌ چند روز پيش (10 فروردين) در يكی از هتل‌های شهر بادكوبه با حضور تعدادی از عوامل ايران ستيز كه پشت‌ سر آنان بی‌شك استعمار قرار دارد برگزار و در طی آن نسبت به ساحت مقدس تماميت ارضی ايران جسارت‌هایی شد كه در اين نشست با تاکيد بر اينکه حقوق تجزيه‌طلبان در ايران رعايت نمی‌شود، موضوع فناوری هسته‌ای ايران نيز مورد گفتگوی آنان قرار گرفت.

باشگاه خبرنگاران: ايرادات قانون و حقوق اين نشست چه مولفه‌هايي است؟

رسولي: به موجب منشور سازمان ملل اين نشست به طور كامل در جهت مباينت و مخالفت با مفاد منشور مذكور است. البته دولت اران (جمهوری آذربايجان) پوزش‌خواهانه اعلام کرده كه جلسه مذكور دولتی و رسمی نبوده است. اما با توجه به حضور افرادی مثل نماينده‌ی مجلس بادكوبه و مشاورين سابق مقامات رده بالاي آنجا و نيز حضور فردی مانند سفير سابق دولت بادكوبه در جلسه مذكور، نمی‌توان پذيرفت هرگز بدون رضايت و هدايت و حمايت دولت آنجا برگزار شود.

 نشست مذكور به خصوص از نظر حقوقی خلاف اصول پذيرفته شده و قانونی بين المللی است، نشست مذكور به سهولت اصل عدم مداخله در امور داخلی و اصل احترام به تماميت ارضی كشورها و نيز اصل خلل ناپذيری مرزها كه در منشور ملل متحد( قسمت ديباچه ماده‌ی 1 و 2) و نيز در اعلاميه مجمع عمومی ملل متحد در سال 1970 در باب اصول حقوق بين الملل در زمينه روابط دوستانه و همكاری ميان دولت‌ها كه در همايش هلنسكی درباره‌‌ی امنيت و همكاری در سال 1975 نيز تثبيت يافته‌اند و تاكيد گرديده‌اند را نقض كرده است. و اين برخی از ايرادهای حقوقی وارده به دولت اران در خصوص تشكيل جلسه‌ی غير قانونی و البته بی‌تاثير مذكور است.

باشگاه خبرنگاران: لطفا ريشه‌ تاريخی و حقوقی جريان جمهوری آذربايجان بيان کنيد؟

رسولي: در درازای تاريخ طولانی ايران، از چند هزار سال پيش كل منطقه قفقاز و از جمله بخش اران (كه مدت كمتر از يك قرن است به دسيسه استعمار نام آن را به آذربايجان! و سپس جمهوری آذربايجان!! تغيير داده‌اند در حالی كه آذربايجان منطقه‌ای غير از اران بوده و هست)، قسمتی از ايران بوده است. طی قرارداد غيرقانونی و كاملا تحميلی تركمانچای اران بوسيله حكومت تزاری  از ايران جدا شد سپس ظلم خارج از حد تصور نسبت به هموطنان ما در آن منطقه روا شد. كه يادآوری آن داغ دل هر ايرانی را تازه می‌كند و از آن روز تا كنون هرگز مردم آن‌جا روی خوش نديده‌اند.

با سرنگونی حكومت تزارها نظام جبار روسيه از بين رفت و بارقه اميد در دل عموم ايرانيان و به ويژه در بين مردم هموطن قفقاز و به خصوص عزيزان ارانی پيدا شد كه دوباره اين سرزمين‌ها و مردمان آنجا به ميهن (ايران) بپيوندد. در همين زمان لنين و بلشويك‌ها ( با كمك آلمان) در روسيه به قدرت رسيدند. اتفاقاً لنين به عنوان بالاترين و رسمی‌ترين مقام شوروی اعلام كرد سرزمين‌های جدا شده از ايران بوسيله‌ی تزارها غيرقانونی، غيرعادلانه، غير حقوقی بوده و بايد به كشور اصلی خود ملحق شوند.

سپس در كنفرانس صلح ورسای كه پس از جنگ جهانی اول كه تشكيل شد نمايندگان ايران و نيز نمايندگان مردم شريف و نجيب قفقاز و ازجمله همين مردم خوب اران( جمهوری آذربايجان امروز) برای الحاق اين سرزمين‌ها به كنفرانس مذكور رفتند. همزمان مردم سراسر ايران بزرگ ازجمله در بخارا پیگير نتيجه بودند. مردم شهرهای مختلف اران بيش از سايرين در تكاپو برای پيوستن به ايران يا دست كم تشكيل يك فدراسيون با ايران بودند. اما افسوس و صد افسوس كه دولت بريتانيا مانع از تحقق اين امر شد و برای مسكوت گذاردن طرح مسئله وحدت دوباره ايران، بويژه در منطقه قفقاز، از هيچ‌گونه كارشكنی خودداری نكرد زيرا بيم آن داشت كه مردم افغانستان، مكران و بلوچستان نيز مانند مردم اران خواستار وحدت و الحاق دوباره با كشور اصلی خود يعنی ايران شوند.

پس از اينكه حكومت لنين و استالين بر روسيه تثبيت شد در عمل همان شيوه حكومت تزارها را در پيش گرفته و راه را بر برگشتن مردمان ايرانی تبار و سرزمين‌های ايرانی بستند. تا اينكه پس از فروپاشی حكومت ديكتاتوری داس چكش شوروی  و برداشتن  يوغ از سر مردم اران در سال 1990، بار ديگر مردم جمهوری آذربايجان درصدد پيوستن به ايران برآمدند و خواست قلبی خود را بارها اعلام كردند. آنها بدنبال اجرای فرهنگ ايرانی و عقايد اسلامی وشيعی خود بودند و ايران را قبله‌ی آمال خود دانسته و می‌دانند.

افسوس كه دولت وقت ايران اقدام لازم و كافی برای حمايت و جذب اين هم‌ميهنان از ما جدا شده نكرد، بدنبال اين كوتاهی صهيونيست‌ها و ساير عوامل استعمار وارد عمل شده و چندتن از عناصر ك.گ.ب. را حاكم بر اين مردم مسلمان و شيعه کردند و شد آنچه نبايد می‌شد. امروزه مردم شريف آنجا را وادار می‌كنند نماز جمعه را، شنبه بخوانند! به بهانه‌ اينكه ترافيك ايجاد می‌كنيد! از روی سر دختران و زنان ايرانی تبار اران (جمهوری آذربايجان) به زور روسری برمی‌دارند. از ديد حاكمان آن ديار بدترين گناه و جرم اين است كه مردم آنجا پيشينه‌ و تاريخ و مليت واقعی خود يعنی ايران را به ياد بياورند.

باشگاه خبرنگاران: چگونه مي‌توان اين اقدام را تحليل کرد؟

رسولي: از نظر حقوقی حال كه دولت بادكوبه خود اصل عدم مداخله در امور داخلی و اصل احترام به تماميت ارضی كشورها را عملا نقض كرده و آنچه موجود است را مورد ترديد قرار داده است و ممكن است خواست مردم خود را و نيز اظهارات تاريخدانان و حقوقدانان را نپذيرد، آن‌گاه تعارض در ادعاها ايجاد و لذا به حكم قاعده‌ حقوقی و عقلی اذا تعارضا تساقطا استصحاب می‌كنيم و بموجب اصل استصحاب كه قاعده‌‌ای عقلی، منطقی، فقهی و حقوقی است به وضعی كه در گذشته نسبت به وجود آن يقين داريم عمل و توجه می‌كنيم.

آن پيوستگی اران به ايران تا سال 1207 خورشيدی ( 1828م ) هست. اينكه جای ترديد ندارد كه امروزه آيا مردم آن خطه خواهان بازگشت به اصالت چندهزار ساله‌ خود و الحاق دوباره به ايران هستند يا نه، برای يافتن اين پرسش حق  مالكيت مشاع سرزمينی برای همه‌ ملت، حكم می‌كند كه اين پرسش از همه‌ی مردم ايران برای تصميم گيری راجع به اران انجام گيرد كه نتيجه بسيار روشن است، اما ما به انجام اين همه‌پرسی فقط از خود مردم عزيز اران يا به قول انگليس و استعمار جمهوری آذربايجان نيز راضی هستيم. همان‌گونه كه برخی از بزرگان مطبوعات كشور نيز در روزهای اخير گفتند، بايد اين كار انجام شود و تكليف اين ايرانيان جدا گشته روشن شود.

هم اكنون با وجود فشاری كه برخلاف حقوق بشر و برخلاف اصل كرامت انسان‌ها، در اران بر مردم آنجا حاكم است هر از چندی شاهد تظاهرات و اعتراضات گسترده‌ مردم آن سامان به حاكمان خود هستيم.

باشگاه خبرنگاران: انتظار شما در اين باره چيست؟

رسولي: انتظار داريم دولت مقتدر و نظام قدرتمند جمهوری اسلامی ايران از اين مظلومان ايرانی تبار حمايت كنند. هم‌چنان كه همگان می‌دانيم بحرين نيز كه كاملا به طور غير قانونی از ايران جدا شده و اين به طور كامل خلاف ميل مردم آنجا بود امروز به شدت زير انواع شكنجه‌ها و كشتار و آزار و ايزا قرار دارند و كشوری بيگانه از حاكمان بحرين در اين كشتار مردم به طور مستقيم دخالت و حمايت می‌كند، چه بسا اگر وضع در اران نيز به همين صورت پيش برود در آينده‌ای نه چندان دور مردم آنجا نيز توسط حاكمان آن ديار به كمك عوامل اسرائيل به وضعيت مشابه دچار شوند.

گفتگو: پروين طالبيان

انتهاي پيام/