وی افزود: درست است که خبر مرگ وی مرا آزرد ولی با شنیدن خبر اهدای اعضایش به نیازمندان روح بزرگ بدیعی را دیدم که برایم بسیار جالب بود که وی با وجود داشتن سن کم چنین روح بزرگی داشته است.
وی در مورد اهدای یکی از تابلوهایش به خانواده بدیعی توضیح داد: اهدای یکی از آثارم به خانواده این هنرمند بزرگ بیشک کمترین کاری است که برای قدردانی از فداکاری این هنرمند جوان میتوانم انجام دهم.
میرزازاده که همین چند روز قبل از سفر اسپانیا و نمایشگاهی که در شهر مالاگا داشته است به ایران بازگشته است، گفت: کار اهدای اثرش به خانواده بدیعی را از طریق یکی از آشنایانش که با رضا داوودنژاد دوست است، انجام خواهد داد.
عسل بدیعی در تاریخ ۱۱ فروردین ۱۳۹۲ به حالت کما رفت و پس از انتقال به بیمارستان لقمان در روز ۱۲ فروردین دچار مرگ مغزی شد. روز ۱۳ فروردین پزشک وی علت مرگ مغزی را پارگی عروق مغزی و به دنبال آن خونریزی مغزی و ایست تنفسی عنوان کرد. همچنین اعلام شد طبق موافقت خانواده وی وهمچنین میل باطنی وی و در خواستش برای اهدا اعضایش همهٔ اعضای داخلی از جمله کلیه، کبد، قلب و ریهٔ وی اهدا شد.
بنابر گفته رضا داودنژاد ریه، قلب، دو کلیه و کبد وی در طی روزهای ۱۴ و ۱۵ فروردین به بیماران نیازمند پیوند زده شد. عسل بدیعی به هفت نفر زندگی دوباره بخشید.
پیکر عسل بدیعی هجده فروردین از رو به روی تالار وحدت به سمت بهشت زهرا تشییع شد و در قطعۀ هنرمندان آرام گرفت.
زنده باد بانوی ایرانی