امروز در تاریخ؛
از شهادت اولین سپبهد تاریخ انقلاب اسلامی تا تأسیس «بنیاد مسکن»
شهادت امیر سپهبد «علی صیادشیرازی» جانشین ستاد کل نیروهای مسلح، تأسیس «بنیاد مسکن انقلاب اسلامی» آغاز تهاجم نظامی رژیم صهیونیستی به لبنان و ... از مهمترین رخدادهای تاریخ امروز است.
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، امروز 21 فروردین 1392 خورشیدی برابر با 29 جمادی الاول 1434 هجری و 10 آوریل 2013 میلادی است. مهمترین رخدادهای تاریخ امروز از این قرار است:
شهادت امیر سپهبد «علی صیادشیرازی» جانشین ستاد کل نیروهای مسلح (1378 ش)
علی صیاد شیرازی در سال 1323 ش در شهرستان درگز در استان خراسان به دنیا آمد و پس از تحصیلات دبیرستان، وارد دانشگاه افسری شد. وی در سال 1346 موفق به اخذ درجه کارشناسی از دانشگاه افسری گردید و پس از طی دوره تخصصی توپخانه در آمریکا، به عنوان استاد در مرکز آموزش توپخانه اصفهان مشغول به تدریس شد. او از مخالفان رژیم شاه بود تا جایی که توسط عوامل آن رژیم دستگیر و زندانی شد و در آستانه پیروزی انقلاب، در بهمن 57 آزاد گردید. شهید صیاد شیرازی در بحبوحه غائله ضدانقلاب در کردستان در سال 1358، به فرماندهی عملیات شمال غرب کشور برگزیده شد و به همراه شهید چمران و دیگر رزمندگان اسلام، نقش مهمی در پاکسازی منطقه از لوث عناصر ضد انقلاب ایفا کرد. ایشان در 9 مهر 1360 به پیشنهاد شورای عالی دفاع و با حکم حضرت امام خمینی (ره)، به فرماندهی نیروی زمینی ارتش منصوب شد که در سلسله عملیات پیروزمند ثامن‌الائمه، طریق القدس، فتح المبین، بیت‌المقدس، رمضان، مسلم بن عقیل، مطلع الفجر، محرم، والفجر 1، 2 و 3، خیبر و بدر فرماندهی نیروهای ارتش را بر عهده داشت.
وی در تیرماه 1365 به فرمان امام به عضویت شورای عالی دفاع منصوب شد و در اردیبهشت 1366، به درجه سرتیپی ارتقاء یافت. امیر شجاع اسلام، در سال 1368 به سمت معاونت بازرسی ستاد ارتش، در شهریور 1372 به سمت جانشین رییس ستاد کل ارتش و در فروردین 1378، از طرف مقام معظم رهبری به درجه سرلشکری نائل آمد که این درجه با افتخار شهادت به سپهبدی ارتقاء یافت. سرانجام امیر سپهبد صیاد شیرازی، جانشین ستاد کل نیروهای مسلح در بامداد بیست و یکم فروردین 1378 به دست عوامل گروهک منافقین در تهران به شهادت رسید و در تشییعی باشکوه، با حضور رهبر معظم انقلاب اسلامی و انبوه مردم در بهشت‌زهرا به خاک سپرده شد.
افتتاح طرح بزرگ آبرسانی کشور در زاهدان (1382 ش)
بزرگ‌ترین طرح آبرسانی کشور و خاورمیانه از نظر فناوری نوین صنعت آب، با هدف تأمین حدود چهل درصد آب شرب شهروندان زاهدان، از چاه نیمه‌های زابل در خطوط لوله‌ای با 193 کیلومتر طول و 900 میلیمتر عرض افتتاح شد. از ویژگی‌های بارز این طرح، نصب تأسیسات ایستگاه‌های پمپاژ در نقاطی به ارتفاع 1510 متر است که در نوع خود بی‌نظیر می‌باشد. میزان برداشت آب از این خط در ابتدا نه میلیون متر مکعب است که تا سه برابر قابل افزایش می‌باشد.
ترور نافرجام «محمدرضا پهلوی» در کاخ مرمر (1344 ش)
در ساعت 9 صبح 21 فروردین 1344، هنگامی که محمدرضا پهلوی عازم دفتر کار خود در کاخ مرمر بود، سرباز وظیفه رضا شمس‌آبادی او را به مسلسل بست، ولی گلوله‌ها به شاه اصابت نکرد و دو نفر از محافظین محمدرضا کشته و دو نفر نیز زخمی شدند. پس از این تیراندازی بلافاصله شمس‌آبادی توسط گارد محافظ به شهادت رسید. شاه برای نشان دادن سلامتی خود، در اتومبیلی رو باز به گردش پرداخت و روزنامه‌ها نوشتند: بین چند نفر سرباز در کاخ مرمر نزاع در گرفت که به تیراندازی و کشته و مجروح شدن چند سرباز منجر گردید. علی‌رغم سرکوب انقلاب مردم در 15 خرداد 42 و تبعید رهبر این نهضت، این ترور نشان داد که مخالفان شاه حتی در کاخ وی نیز رسوخ کرده‌اند و حرکت انقلابی همچنان ادامه دارد.
بمباران شیمیایی «مریوان» توسط قوای بعثی عراق در جریان جنگ تحمیلی (1367 ش)
در ادامه جنایت‌های وحشیانه رژیم بعث، در چنین روزی در اثر بمباران شیمیایی مریوان در غرب ایران و نیز منطقه فاو توسط رژیم عراق، تعداد زیادی از مردم غیرنظامی و نظامی، شهید و مجروح شدند. رژیم عراق در آخرین سال تجاوز خود به خاک ایران، استفاده از سلاح‌های شیمیایی را به شدت افزایش داد و صدها تن از نظامیان و غیرنظامیان ایرانی را شهید و هزاران تن را مجروح نمود. با این حال نه تنها مجامع بین‌المللی و کشورهای غربی در قبال این گونه اقدامات غیرانسانی رژیم عراق سکوت کردند، بلکه برخی از دولت‌های غربی نیز برای تهیه سلاح‌های شیمیایی، به رژیم خونخوار عراق کمک‌های قابل توجهی نمودند. در اواخر سال 1381، کشورهای غربی که خود تأمین‌کننده مواد تشکیل‌دهنده سلاح‌های شیمیایی رژیم بعثی بودند، به بهانه تولید سلاح‌های کشتار جمعی توسط عراق، به این کشور حمله کرده و در فروردین 1382 حکومت آن را ساقط کردند.
تأسیس «بنیاد مسکن انقلاب اسلامی» به فرمان «امام» خمینی (ره) (1358)
قبل از پیروزی انقلاب، با تبعیض‌های فراوانی که در جامعه وجود داشت قشر عظیمی از مستضعفان از داشتن خانه محروم بودند. با پیروزی انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی (ره)، در جهت احقاق حقوق محرومان، طی حکمی، اولین نهاد سازندگی برای رفع مشکل مسکن را تأسیس کردند. امام در این فرمان، حساب 100 را در تمامی شعب بانک ملی افتتاح فرمودند و پایه و اساس بنیاد مسکن انقلاب اسلامی را بنا نهادند.
حضرت امام در پیام خود فرمودند: «هیچ کس در هیچ گوشه مملکت نباید از داشتن خانه محروم باشد. بر دولت اسلامی است که برای این مسأله مهم چاره‌ای بیاندیشد و بر همه مردم است که در این مورد همکاری کنند». بنیاد مسکن انقلاب اسلامی، بنا به اقتضای زمان، در اول انقلاب شروع به توزیع زمین در بین محرومان کرد. بعد از شهریور سال 1372 و تشکیل شورای عالی اداری، کار اصلی بنیاد که در آغاز در شهرها تمرکز یافته بود به روستاها منتقل شد و کار بازسازی مناطق آسیب دیده از حوادث به این بنیاد محول گردید.
موضع‌گیری «امام خمینی»(ره) در مورد روحانیت و سیاست پس از آزادی از زندان (1343 ش)
پس از سخنرانی امام خمینی (ره) در سیزدهم خرداد 1342 ش و دستگیری ایشان توسط رژیم طاغوت و وقوع قیام پانزدهم خرداد، رژیم، آن حضرت را نزدیک به ده ماه درحبس نگاه داشت و سپس در خانه‌ای تحت نظر گرفت؛ اما عکس‌العمل شدید مردم در مورد این محاصره، بازهم رژیم را به عقب‌نشینی وادار کرد تا آن‌که امام خمینی را در هجدهم فروردین 1343 آزاد کردند. پس از آزادی امام خمینی (ره)، رژیم وانمود کرد که امام با نظام پهلوی به تفاهم رسیده است.
ایشان در این نطق فرمودند: «در این روزنامه، تحت عنوان اتحاد مقدس در سرمقاله نوشته بودند که با روحانیت تفاهم شده و روحانیان با انقلاب سفید شاه و ملت موافق هستند. کدام انقلاب؟ کدام ملت؟» آیا [این] انقلاب مربوط به روحانیت و مردم است؟! آقایان که در دانشگاه هستید، برسانید به همه که روحانیت با این انقلاب موافق نیست. خمینی را اگر دار بزنند تفاهم نخواهد کرد. این سخنرانی باعث شد که رژیم با دست‌پاچگی نماینده‌ای به محضر امام بفرستد و رسماً عذرخواهی کند ولی امام ضمن رسوا کردن چهره طاغوت، لزوم دخالت روحانیت در سیاست را یادآور شده و سیاست را از دیانت جدا ندانستند.
تمدید آتش بس میان امپراطوری ایران و روم از طرف کنستانتین، امپراطور روم
کنستانتین امپراتور روم دهم آوریل سال 336 میلادی به بهانه شرکت در مراسم سی‌امین سال حکومت خود، آتش بس 2 هفته‌ای با ارتش ایران را که 22 روز طول کشیده بود به‌صورت نامحدود تمدید کرد و بعدا از ادامه جنگ چشم پوشید. جنگ دو امپراتوری سال بعد از سر گرفته شد، 26 سال متناوبا طول کشید و بدون اخذ نتیجه پایان یافت. آتش بس 19 مارس به مناسبت فرارسیدن نوروز ایرانیان آغاز شده بود. فرماندهی ارتش ایران یک روز مانده به نوروز به احترام ایام عید ملی، 2 هفته آتش بس داده بود و کنستانتین که واحدهایش به‌دلیل تلفات سنگین نیاز به تجدید سازمان داشتند با این آتش بس موافقت کرده بود که پس از آن تا کنستانتین زنده بود محاربه تجدید نشد. کنستانتین 22 ماه می 337 در قسطنطنیه درگذشت و جنگ‌های شاپور دوم، (ذوالاکتاف) با کنستانتین دوم جانشین او از همین سال آغاز شد. دو ابر قدرت وقت تا سال 336 کوشش داشتند که پیمان صلح منعقده در سال 297 (میان نرسی شاه ایران و دیوکلسین (دیوکلتیان) امپراتور روم) رعایت شود و در آن مدت جز 3-2 برخورد محدود ازجمله زد و خوردهای سال 326 جنگ چشمگیری صورت نگرفته بود.
قتل مرموز دو افسر ژاندارم و افزایش بدگمانی نسبت به انگلیسی‌ها
21 فروردین 1295 (10 آوریل 1916) دو افسر ژاندارم- یک سرگرد و یک ستوان- در شیراز به طرز مرموزی کشته شدند. چون ژاندارمری تنها نیروی مسلح ایران در برابر «اس.پی.آر.» انگلستان بود، در قتل این دو افسر، انگلیسی‌ها مورد سوء ظن قرار گرفتند و شیرازی‌ها تا زمان لغو موافقتنامه اوت 1907 سن‌پترزبورگ مبنی بر تقسیم ایران، کینه انگلیسی‌ها را از دل بیرون نکردند و بارها با آنان مسلحانه برخورد داشتند و تلفات وارد ساختند. انگلیسی‌ها هیچگاه در فارس آرامش نداشتند. لنین بود که موافقتنامه سن پترزبورگ را لغو کرد.
سالروز زمین لرزه پرتلفات فارس
بامداد 21 فروردین 1351 (دهم آوریل 1972) زمین لرزه‌ای به‌شدت 7 و یک دهم در مقیاس ریشتر در استان فارس روی داد که ضمن آن بیش از 5 هزار و 300 نفر از هموطنان کشته شدند. کانون زلزله منطقه «قیر» و «کازرین» بود که تا شیراز همه جا را تکان داده بود. منوچهر پیروز، استاندار وقت تلفات منطقه جهرم را بیش از نقاط دیگر گزارش کرده بود. این زلزله 3 شهر و بیش از 70 روستا را ویران ساخته بود. بیشتر مقتولان این رویداد، زنان و کودکان بودند زیرا مردها در ساعت وقوع زلزله برای کار از خانه خارج شده بودند.
این زمین لرزه 4 سال پس از زلزله خراسان روی داده بود که در زلزله خراسان بیش از 20 هزار تن جان خود را از دست داده بودند. اسناد مرکز جهانی جمع‌آوری تلفات و زیان‌های زمین لرزه‌ها نشان می‌دهد که در طول 30 سال منتهی به 1992، در ایران 13 زمین لرزه بسیار شدید روی داده که جمع تلفات آن‌ها 90 هزار کشته بوده است. چند روز پس از زلزله دهم آوریل 1972 فارس، چنان زلزله‌ای در ایتالیا روی داد که ضمن آن بیش از 600 نفر جان سپردند. ششم آوریل 2009 نیز یک زمین‌لرزه بیش از 270 نفر را در ایتالیا بیجان ساخت.
شهادت فقیه ارجمند «ملامحمد تقی بُرغانی» معروف به «شهید ثالث» (1264 ق)
ملامحمد تقی بن محمد معروف به شهید ثالث در سال 1184 در برغان متولد شد و در قزوین، قم و اصفهان به تحصیل علوم اسلامی پرداخت. سپس درعتبات عالیات از محضر شیخ جعفر کاشف الغطاء، صاحب ریاض و سید مجاهد بهره گرفت. وی بیشتر اوقات خود را صرف ترویج احکام دین می‌کرد. اثرهای ارزنده‌ای چون کتاب «عیون الاصول» در اصول فقه، «مجالس المؤمنین» در مواعظ و «منهج الاجتهاد» درشرح شرایع الاسلام از تألیفات او می‌باشند. شهید ثالث در سال 1264 قمری که اوایل ظهور فتنهٔ بابیه و سال اول جلوس ناصرالدین شاه بود در اثر مجاهدت‌ها و مدافعات دینی علیه فتنهٔ ظهور «بابیّت» به دستور برادرزاده‌اش قرةالعین در حالی که به نماز شب مشغول بود، از سوی چندتن از افراد فرقه مذکور مضروب گشت و پس از دو روز به شهادت رسید.
وقوع قحطی مخوف پاریس در جریان انقلاب کبیر فرانسه (1793 م)
در جریان انقلاب کبیر فرانسه، به دلیل تعطیلی بیش از یکهزار مغازه خوار و بار و سبزی و نانوایی در دهم آوریل 1793 م قحطی وحشتناکی در فرانسه آغاز شد. یکی از دلایل کمبود و سپس نایاب شدن مواد خوراکی، رو آوردن کشاورزان و مزرعه‌داران به امور سیاسی و رها کردن کشت و کار بود. شدت قحطی پاریس و نبودِ موادغذایی چنان فشاری به مردم آورد که آنان حتی سگ‌ها و گربه‌ها و سایر حیوانات را می‌خوردند. در جریان این قحطی، ده‌ها هزار نفر از گرسنگی جان باختند.
آغاز خروج سربازان فرانسوی از لبنان (1946 م)
با پایان جنگ جهانی اول و اضمحلال امپراتوری عثمانی در سال 1918 م، فرانسه سرزمین‌های لبنان و سوریه را اشغال کرد؛ اما پس از آن که آلمان در جریان جنگ جهانی دوم، فرانسه را تصرف کرد، لبنان، تحت نظارت ماموران حکومت فرانسوی دست نشانده آلمان موسوم به دولت ویشی قرار گرفت. در ژوئن سال 1941 م نیروهای انگلیسی و ارتش فرانسه آزاد، لبنان را تصرف کردند. با این وصف، بر اثر مبارزات استقلال طلبانه مردم لبنان، دولت در تبعید فرانسه آزاد در سال 1943 م با برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در لبنان موافقت کرد. لبنان سرانجام در سال 1945 به استقلال رسید و در همین سال موافقتنامه خروج سربازان انگلیسی و فرانسوی از لبنان امضا شد و در آوریل 1946 به اجرا درآمد و در آخرین روز دسامبر همین سال، اشغال رسمیِ لبنان خاتمه یافت و آخرین سرباز بیگانه خاک این کشور را ترک نمود.
آغاز جنگ دریایی امپراتوری عثمانی و جمهوری ونیز (1645 م)
با قدرت‌گیری دولت عثمانی و جمهوری ونیز در شمال شرقی ایتالیا، دریای آدریاتیک محل تلاقی و رقابت این دو قدرت گردید و جنگ‌هایی نیز میان آن‌ها شعله‌ور شد تا جایی که در یک مقطع زمانی در نیمه اول قرن شانزدهم «ونیز» اطاعت از عثمانی را پذیرا گردید. در نیمه قرن هفدهم با توجه به اوضاع آرام داخلی و شکل‌گیری سپاه جدید، سلطان عثمانی به مسائل اقتصادی پرداخت و ضمن رسیدگی به وضع پولی و نظام مالیات جدید به آن‌ها سامان بخشید و حقوق سپاهیان و ناوگان دریایی نیز در نظر گرفته شد. در همین راستا، در 10 آوریل 1645 م لشکریان عثمانی به جزیره کرت حمله بردند و موفق به تسلط بر بخشی از آن شدند. این جنگ‌ها حدود 25 سال ادامه داشت تا این که عثمانی‌ها موفق به تصرف کامل جزیره کرت شدند. در این مدت ونیز از کمک‌های فرانسه و امپراتوری آلمان و سایر دول بهره می‌گرفت که البته بدون نتیجه بود. با حاکمیت عثمانی‌ها بر جزیره کرت و بیرون راندن ونیزی‌ها از این جزیره در سال 1670 م شرق دریای مدیترانه به طور کامل در اختیار دولت عثمانی قرار گرفت.
ترور «عصام سرطاوی» نظریه پرداز فلسطینی توسط رژیم صهیونیستی (1983 م)
عصام سرطاوی، مبارز فلسطینی و سفیر سیار سازمان آزادی‌بخش فلسطین در اروپا، در اواخر دهه 1930 م در دهکده سرطاوْ در حومه نابلُس در فلسطین به دنیا آمد. وی پس از گذراندن دوره تحصیلات اولیه خود، وارد دانشکده طب شد و به عنوان جراح از این دانشکده فارغ‌التحصیل گردید. دکتر عصام سرطاوی پس از پایان تحصیلات دانشگاهی به جنبش فتح پیوست و در سال 1969 یک گروه اجرایی برای رهایی فلسطین تشکیل داد. او در سال 1971 م به عضویت شورای ملی فلسطین که در حکم پارلمان فلسطینیان است، انتخاب شد و کمی بعد به سمت مشاور ویژه یاسر عرفات رئیس سازمان آزادی‌بخش فلسطین موسوم به ساف منصوب گردید. سرطاوی مورد اعتماد کامل یاسر عرفات بود و به عنوان یکی از نظریه‌پردازان اصلی ساف، بیش‌ترین سهم را در ارائه طریق و راهنمایی عرفات برعهده داشت. او سرانجام در روز دهم آوریل 1983 م در هتل اقیانوس اطلس پرتغال در محل کنفرانس بین المللی سوسیالیست‌ها به دست عوامل رژیم صهیونیستی به قتل رسید.
آغاز تهاجم نظامی ارتش رژیم صهیونیستی به ضد لبنان (1996 م)
در عملیات شانزده روزه ارتش رژیم صهیونیستی علیه لبنان موسوم به خوشه خشم، بیش از یک‌صد و هشتاد نفر شهید و صدها مجروح برجای ماند. در این تهاجم وحشیانه که از دهم آوریل 1996 م آغاز شد، لبنان از زمین، هوا و دریا مورد حمله قرار گرفت و حتی بیروت پایتخت این کشور نیز آسیب دید. سرانجام با پایداری لبنان بر لزوم خروج بی‌قید و شرط صهیونیست‌ها از جنوب این کشور و فشار افکار عمومی موجب شد که حملات وحشیانه رژیم اسرائیل، در 26 آوریل آن سال خاتمه یابد.
علی صیاد شیرازی در سال 1323 ش در شهرستان درگز در استان خراسان به دنیا آمد و پس از تحصیلات دبیرستان، وارد دانشگاه افسری شد. وی در سال 1346 موفق به اخذ درجه کارشناسی از دانشگاه افسری گردید و پس از طی دوره تخصصی توپخانه در آمریکا، به عنوان استاد در مرکز آموزش توپخانه اصفهان مشغول به تدریس شد. او از مخالفان رژیم شاه بود تا جایی که توسط عوامل آن رژیم دستگیر و زندانی شد و در آستانه پیروزی انقلاب، در بهمن 57 آزاد گردید. شهید صیاد شیرازی در بحبوحه غائله ضدانقلاب در کردستان در سال 1358، به فرماندهی عملیات شمال غرب کشور برگزیده شد و به همراه شهید چمران و دیگر رزمندگان اسلام، نقش مهمی در پاکسازی منطقه از لوث عناصر ضد انقلاب ایفا کرد. ایشان در 9 مهر 1360 به پیشنهاد شورای عالی دفاع و با حکم حضرت امام خمینی (ره)، به فرماندهی نیروی زمینی ارتش منصوب شد که در سلسله عملیات پیروزمند ثامن‌الائمه، طریق القدس، فتح المبین، بیت‌المقدس، رمضان، مسلم بن عقیل، مطلع الفجر، محرم، والفجر 1، 2 و 3، خیبر و بدر فرماندهی نیروهای ارتش را بر عهده داشت.
افتتاح طرح بزرگ آبرسانی کشور در زاهدان (1382 ش)
بزرگ‌ترین طرح آبرسانی کشور و خاورمیانه از نظر فناوری نوین صنعت آب، با هدف تأمین حدود چهل درصد آب شرب شهروندان زاهدان، از چاه نیمه‌های زابل در خطوط لوله‌ای با 193 کیلومتر طول و 900 میلیمتر عرض افتتاح شد. از ویژگی‌های بارز این طرح، نصب تأسیسات ایستگاه‌های پمپاژ در نقاطی به ارتفاع 1510 متر است که در نوع خود بی‌نظیر می‌باشد. میزان برداشت آب از این خط در ابتدا نه میلیون متر مکعب است که تا سه برابر قابل افزایش می‌باشد.
ترور نافرجام «محمدرضا پهلوی» در کاخ مرمر (1344 ش)
در ساعت 9 صبح 21 فروردین 1344، هنگامی که محمدرضا پهلوی عازم دفتر کار خود در کاخ مرمر بود، سرباز وظیفه رضا شمس‌آبادی او را به مسلسل بست، ولی گلوله‌ها به شاه اصابت نکرد و دو نفر از محافظین محمدرضا کشته و دو نفر نیز زخمی شدند. پس از این تیراندازی بلافاصله شمس‌آبادی توسط گارد محافظ به شهادت رسید. شاه برای نشان دادن سلامتی خود، در اتومبیلی رو باز به گردش پرداخت و روزنامه‌ها نوشتند: بین چند نفر سرباز در کاخ مرمر نزاع در گرفت که به تیراندازی و کشته و مجروح شدن چند سرباز منجر گردید. علی‌رغم سرکوب انقلاب مردم در 15 خرداد 42 و تبعید رهبر این نهضت، این ترور نشان داد که مخالفان شاه حتی در کاخ وی نیز رسوخ کرده‌اند و حرکت انقلابی همچنان ادامه دارد.
بمباران شیمیایی «مریوان» توسط قوای بعثی عراق در جریان جنگ تحمیلی (1367 ش)
در ادامه جنایت‌های وحشیانه رژیم بعث، در چنین روزی در اثر بمباران شیمیایی مریوان در غرب ایران و نیز منطقه فاو توسط رژیم عراق، تعداد زیادی از مردم غیرنظامی و نظامی، شهید و مجروح شدند. رژیم عراق در آخرین سال تجاوز خود به خاک ایران، استفاده از سلاح‌های شیمیایی را به شدت افزایش داد و صدها تن از نظامیان و غیرنظامیان ایرانی را شهید و هزاران تن را مجروح نمود. با این حال نه تنها مجامع بین‌المللی و کشورهای غربی در قبال این گونه اقدامات غیرانسانی رژیم عراق سکوت کردند، بلکه برخی از دولت‌های غربی نیز برای تهیه سلاح‌های شیمیایی، به رژیم خونخوار عراق کمک‌های قابل توجهی نمودند. در اواخر سال 1381، کشورهای غربی که خود تأمین‌کننده مواد تشکیل‌دهنده سلاح‌های شیمیایی رژیم بعثی بودند، به بهانه تولید سلاح‌های کشتار جمعی توسط عراق، به این کشور حمله کرده و در فروردین 1382 حکومت آن را ساقط کردند.
تأسیس «بنیاد مسکن انقلاب اسلامی» به فرمان «امام» خمینی (ره) (1358)
قبل از پیروزی انقلاب، با تبعیض‌های فراوانی که در جامعه وجود داشت قشر عظیمی از مستضعفان از داشتن خانه محروم بودند. با پیروزی انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی (ره)، در جهت احقاق حقوق محرومان، طی حکمی، اولین نهاد سازندگی برای رفع مشکل مسکن را تأسیس کردند. امام در این فرمان، حساب 100 را در تمامی شعب بانک ملی افتتاح فرمودند و پایه و اساس بنیاد مسکن انقلاب اسلامی را بنا نهادند.
موضع‌گیری «امام خمینی»(ره) در مورد روحانیت و سیاست پس از آزادی از زندان (1343 ش)
پس از سخنرانی امام خمینی (ره) در سیزدهم خرداد 1342 ش و دستگیری ایشان توسط رژیم طاغوت و وقوع قیام پانزدهم خرداد، رژیم، آن حضرت را نزدیک به ده ماه درحبس نگاه داشت و سپس در خانه‌ای تحت نظر گرفت؛ اما عکس‌العمل شدید مردم در مورد این محاصره، بازهم رژیم را به عقب‌نشینی وادار کرد تا آن‌که امام خمینی را در هجدهم فروردین 1343 آزاد کردند. پس از آزادی امام خمینی (ره)، رژیم وانمود کرد که امام با نظام پهلوی به تفاهم رسیده است.
ایشان در این نطق فرمودند: «در این روزنامه، تحت عنوان اتحاد مقدس در سرمقاله نوشته بودند که با روحانیت تفاهم شده و روحانیان با انقلاب سفید شاه و ملت موافق هستند. کدام انقلاب؟ کدام ملت؟» آیا [این] انقلاب مربوط به روحانیت و مردم است؟! آقایان که در دانشگاه هستید، برسانید به همه که روحانیت با این انقلاب موافق نیست. خمینی را اگر دار بزنند تفاهم نخواهد کرد. این سخنرانی باعث شد که رژیم با دست‌پاچگی نماینده‌ای به محضر امام بفرستد و رسماً عذرخواهی کند ولی امام ضمن رسوا کردن چهره طاغوت، لزوم دخالت روحانیت در سیاست را یادآور شده و سیاست را از دیانت جدا ندانستند.
تمدید آتش بس میان امپراطوری ایران و روم از طرف کنستانتین، امپراطور روم
کنستانتین امپراتور روم دهم آوریل سال 336 میلادی به بهانه شرکت در مراسم سی‌امین سال حکومت خود، آتش بس 2 هفته‌ای با ارتش ایران را که 22 روز طول کشیده بود به‌صورت نامحدود تمدید کرد و بعدا از ادامه جنگ چشم پوشید. جنگ دو امپراتوری سال بعد از سر گرفته شد، 26 سال متناوبا طول کشید و بدون اخذ نتیجه پایان یافت. آتش بس 19 مارس به مناسبت فرارسیدن نوروز ایرانیان آغاز شده بود. فرماندهی ارتش ایران یک روز مانده به نوروز به احترام ایام عید ملی، 2 هفته آتش بس داده بود و کنستانتین که واحدهایش به‌دلیل تلفات سنگین نیاز به تجدید سازمان داشتند با این آتش بس موافقت کرده بود که پس از آن تا کنستانتین زنده بود محاربه تجدید نشد. کنستانتین 22 ماه می 337 در قسطنطنیه درگذشت و جنگ‌های شاپور دوم، (ذوالاکتاف) با کنستانتین دوم جانشین او از همین سال آغاز شد. دو ابر قدرت وقت تا سال 336 کوشش داشتند که پیمان صلح منعقده در سال 297 (میان نرسی شاه ایران و دیوکلسین (دیوکلتیان) امپراتور روم) رعایت شود و در آن مدت جز 3-2 برخورد محدود ازجمله زد و خوردهای سال 326 جنگ چشمگیری صورت نگرفته بود.
قتل مرموز دو افسر ژاندارم و افزایش بدگمانی نسبت به انگلیسی‌ها
21 فروردین 1295 (10 آوریل 1916) دو افسر ژاندارم- یک سرگرد و یک ستوان- در شیراز به طرز مرموزی کشته شدند. چون ژاندارمری تنها نیروی مسلح ایران در برابر «اس.پی.آر.» انگلستان بود، در قتل این دو افسر، انگلیسی‌ها مورد سوء ظن قرار گرفتند و شیرازی‌ها تا زمان لغو موافقتنامه اوت 1907 سن‌پترزبورگ مبنی بر تقسیم ایران، کینه انگلیسی‌ها را از دل بیرون نکردند و بارها با آنان مسلحانه برخورد داشتند و تلفات وارد ساختند. انگلیسی‌ها هیچگاه در فارس آرامش نداشتند. لنین بود که موافقتنامه سن پترزبورگ را لغو کرد.
سالروز زمین لرزه پرتلفات فارس
بامداد 21 فروردین 1351 (دهم آوریل 1972) زمین لرزه‌ای به‌شدت 7 و یک دهم در مقیاس ریشتر در استان فارس روی داد که ضمن آن بیش از 5 هزار و 300 نفر از هموطنان کشته شدند. کانون زلزله منطقه «قیر» و «کازرین» بود که تا شیراز همه جا را تکان داده بود. منوچهر پیروز، استاندار وقت تلفات منطقه جهرم را بیش از نقاط دیگر گزارش کرده بود. این زلزله 3 شهر و بیش از 70 روستا را ویران ساخته بود. بیشتر مقتولان این رویداد، زنان و کودکان بودند زیرا مردها در ساعت وقوع زلزله برای کار از خانه خارج شده بودند.
شهادت فقیه ارجمند «ملامحمد تقی بُرغانی» معروف به «شهید ثالث» (1264 ق)
ملامحمد تقی بن محمد معروف به شهید ثالث در سال 1184 در برغان متولد شد و در قزوین، قم و اصفهان به تحصیل علوم اسلامی پرداخت. سپس درعتبات عالیات از محضر شیخ جعفر کاشف الغطاء، صاحب ریاض و سید مجاهد بهره گرفت. وی بیشتر اوقات خود را صرف ترویج احکام دین می‌کرد. اثرهای ارزنده‌ای چون کتاب «عیون الاصول» در اصول فقه، «مجالس المؤمنین» در مواعظ و «منهج الاجتهاد» درشرح شرایع الاسلام از تألیفات او می‌باشند. شهید ثالث در سال 1264 قمری که اوایل ظهور فتنهٔ بابیه و سال اول جلوس ناصرالدین شاه بود در اثر مجاهدت‌ها و مدافعات دینی علیه فتنهٔ ظهور «بابیّت» به دستور برادرزاده‌اش قرةالعین در حالی که به نماز شب مشغول بود، از سوی چندتن از افراد فرقه مذکور مضروب گشت و پس از دو روز به شهادت رسید.
وقوع قحطی مخوف پاریس در جریان انقلاب کبیر فرانسه (1793 م)
در جریان انقلاب کبیر فرانسه، به دلیل تعطیلی بیش از یکهزار مغازه خوار و بار و سبزی و نانوایی در دهم آوریل 1793 م قحطی وحشتناکی در فرانسه آغاز شد. یکی از دلایل کمبود و سپس نایاب شدن مواد خوراکی، رو آوردن کشاورزان و مزرعه‌داران به امور سیاسی و رها کردن کشت و کار بود. شدت قحطی پاریس و نبودِ موادغذایی چنان فشاری به مردم آورد که آنان حتی سگ‌ها و گربه‌ها و سایر حیوانات را می‌خوردند. در جریان این قحطی، ده‌ها هزار نفر از گرسنگی جان باختند.
آغاز خروج سربازان فرانسوی از لبنان (1946 م)
با پایان جنگ جهانی اول و اضمحلال امپراتوری عثمانی در سال 1918 م، فرانسه سرزمین‌های لبنان و سوریه را اشغال کرد؛ اما پس از آن که آلمان در جریان جنگ جهانی دوم، فرانسه را تصرف کرد، لبنان، تحت نظارت ماموران حکومت فرانسوی دست نشانده آلمان موسوم به دولت ویشی قرار گرفت. در ژوئن سال 1941 م نیروهای انگلیسی و ارتش فرانسه آزاد، لبنان را تصرف کردند. با این وصف، بر اثر مبارزات استقلال طلبانه مردم لبنان، دولت در تبعید فرانسه آزاد در سال 1943 م با برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در لبنان موافقت کرد. لبنان سرانجام در سال 1945 به استقلال رسید و در همین سال موافقتنامه خروج سربازان انگلیسی و فرانسوی از لبنان امضا شد و در آوریل 1946 به اجرا درآمد و در آخرین روز دسامبر همین سال، اشغال رسمیِ لبنان خاتمه یافت و آخرین سرباز بیگانه خاک این کشور را ترک نمود.
آغاز جنگ دریایی امپراتوری عثمانی و جمهوری ونیز (1645 م)
با قدرت‌گیری دولت عثمانی و جمهوری ونیز در شمال شرقی ایتالیا، دریای آدریاتیک محل تلاقی و رقابت این دو قدرت گردید و جنگ‌هایی نیز میان آن‌ها شعله‌ور شد تا جایی که در یک مقطع زمانی در نیمه اول قرن شانزدهم «ونیز» اطاعت از عثمانی را پذیرا گردید. در نیمه قرن هفدهم با توجه به اوضاع آرام داخلی و شکل‌گیری سپاه جدید، سلطان عثمانی به مسائل اقتصادی پرداخت و ضمن رسیدگی به وضع پولی و نظام مالیات جدید به آن‌ها سامان بخشید و حقوق سپاهیان و ناوگان دریایی نیز در نظر گرفته شد. در همین راستا، در 10 آوریل 1645 م لشکریان عثمانی به جزیره کرت حمله بردند و موفق به تسلط بر بخشی از آن شدند. این جنگ‌ها حدود 25 سال ادامه داشت تا این که عثمانی‌ها موفق به تصرف کامل جزیره کرت شدند. در این مدت ونیز از کمک‌های فرانسه و امپراتوری آلمان و سایر دول بهره می‌گرفت که البته بدون نتیجه بود. با حاکمیت عثمانی‌ها بر جزیره کرت و بیرون راندن ونیزی‌ها از این جزیره در سال 1670 م شرق دریای مدیترانه به طور کامل در اختیار دولت عثمانی قرار گرفت.
ترور «عصام سرطاوی» نظریه پرداز فلسطینی توسط رژیم صهیونیستی (1983 م)
عصام سرطاوی، مبارز فلسطینی و سفیر سیار سازمان آزادی‌بخش فلسطین در اروپا، در اواخر دهه 1930 م در دهکده سرطاوْ در حومه نابلُس در فلسطین به دنیا آمد. وی پس از گذراندن دوره تحصیلات اولیه خود، وارد دانشکده طب شد و به عنوان جراح از این دانشکده فارغ‌التحصیل گردید. دکتر عصام سرطاوی پس از پایان تحصیلات دانشگاهی به جنبش فتح پیوست و در سال 1969 یک گروه اجرایی برای رهایی فلسطین تشکیل داد. او در سال 1971 م به عضویت شورای ملی فلسطین که در حکم پارلمان فلسطینیان است، انتخاب شد و کمی بعد به سمت مشاور ویژه یاسر عرفات رئیس سازمان آزادی‌بخش فلسطین موسوم به ساف منصوب گردید. سرطاوی مورد اعتماد کامل یاسر عرفات بود و به عنوان یکی از نظریه‌پردازان اصلی ساف، بیش‌ترین سهم را در ارائه طریق و راهنمایی عرفات برعهده داشت. او سرانجام در روز دهم آوریل 1983 م در هتل اقیانوس اطلس پرتغال در محل کنفرانس بین المللی سوسیالیست‌ها به دست عوامل رژیم صهیونیستی به قتل رسید.
آغاز تهاجم نظامی ارتش رژیم صهیونیستی به ضد لبنان (1996 م)
در عملیات شانزده روزه ارتش رژیم صهیونیستی علیه لبنان موسوم به خوشه خشم، بیش از یک‌صد و هشتاد نفر شهید و صدها مجروح برجای ماند. در این تهاجم وحشیانه که از دهم آوریل 1996 م آغاز شد، لبنان از زمین، هوا و دریا مورد حمله قرار گرفت و حتی بیروت پایتخت این کشور نیز آسیب دید. سرانجام با پایداری لبنان بر لزوم خروج بی‌قید و شرط صهیونیست‌ها از جنوب این کشور و فشار افکار عمومی موجب شد که حملات وحشیانه رژیم اسرائیل، در 26 آوریل آن سال خاتمه یابد.
درگذشت «جَبران خلیل جَبران» نویسنده، شاعر و نقاش معروف عرب (1931 م)
جَبران
خلیل جَبران، نویسنده، شاعر، نقاش و یکی از ارکان صنعت ادبی عربی در سال
1883 م در لبنان به دنیا آمد. او پس از طی تحصیلات خود، مسافرت‌هایی به
اروپا کرد و انگلیسی را به خوبی فرا گرفت. جَبران خلیل در سال‌های اقامت در
پاریس، نزد یکی از نقاشان معروف عصر به فراگیری این هنر پرداخت. سپس به
نیویورک رفت و در آنجا به کار در زمینه نگارش و نقاشی روی آورد تا جایی که
در این دو هنر، چیره‌دست گردید.
جَبران خلیل در طی سال‌های بعد، نویسندگی
را حرفه اصلی خود قرار داد. ضمن این که روح صوفیانه شرقی، نفوذ شدید و
عمیقی در آثار ادبی و هنری او داشت. جبران خلیل جبران سبکی نو در ادبیات
ایجاد کرد و به عنوان یکی از گردانندگان نهضت روشن‌فکری و ادبیات جدید عرب
به شمار می‌رفت. علاوه بر آن، جبران خلیل دارای دیوان شعری است که در آن
درباره محبت، دین، عدالت، حق و آزادی و سعادت اشعاری را سروده است و جَبران
خلیل جَبران سرانجام در دهم آوریل 1931 م در 48 سالگی در نیویورک درگذشت و
پیکرش را در زادگاه اصلی‌اش، لبنان به خاک سپردند.
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
