به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران: شنا در نوزادان موجب افزايش هوش، تمركز حواس، هوشياري و پيشرفت در روابط اجتماعي آينده آنها مي شود.
شنا هم از نظر حسي هم از نظر فيزيكي تاثير مثبت بر روح و روان نوزادان مي گذارد.
نوزاداني كه در ماه هاي اوليه زندگي يعني 6 تا 10 ماهگي شنا مي كنند احساس امنيت آسايش و آرامش بيشتري دارند. بچه ها به علت كم بودن جاذبه آب آزادي عمل بيشتري به دست مي آورند.
بايد توجه داشت كه آموزش شناي كودكان بايد با نظارت مربي هاي ويژه اي انجام شود.
در ابتدا كودك را با زور و اجبار داخل آب نكنيد، بلكه بايد به او فرصت دهيد تا با آب بيشتر آشنا شود.
بسياري از بچه ها پيش از آنكه بتوانند راه بروند مي توانند شنا كنند.
شنا باعث تقويت ماهيچه ها و افزايش حجم ريه مي شود.
همچنين الگوي خواب شبانه كودكاني كه شنا مي كنند بسيار منظم مي شود.
اولين چيزي كه پس از مدتي شنا مي توانيد در كوذك مشاهده كنيد اعتماد به نفس و احساس استقلالي است كه در او رشد يافته است.
بچه هاي 6 تا 10 ماهه، مي توانند در زير آب به مدت 5 دقيقه شنا كنند و نفس خود را نگاه دارند.
زمان مناسب براي آموزش شنا، سن 7 تا 8 سالگي است.البته بهتر است كه از سنين پايين كودك آموزش را شروع كند هرچند كه در سنين پايين شنا را به صورت منفي ياد نمي گيرد، زيرا قدرت درك برخي حركات را ندارد و هماهمنگي لازم براي يك مهارت به سختي انجام مي پذيرد.
شنا براي كودكان كمتر از سه سال فقط به صورتي است كه سر كودك بيرون از آب قرار دارد و شنا مي كند.
براي كودكان مي توان آموزش را به صورت بازي به مرحله اجرا در آورد.
بايد اين نكته را در نظر داشت كه بيشتر خردسالان از آب وحشت دارند بنابراين بايد به طور غير مستقيم اين ترس را ازبين برد.
به همين دليل بازي با وسايلي مانند توپ يا انداختن شي اي در آب و خارج كردن آن و يا آب پاشيدن دو كودك كه در آب روي به روي يكديگر ايستاده اند و يا مسابقه دويدن در داخل آب پيشنهاد مي شود.
زماني كه ترس كودك از بين رفت مي توان مراحل آموزشي را شروع كرد و با توجه به اينكه عمل تنفس در آب براي كودك ابتدا مشكل است بنابراين مب توان آن را به صورت بازي هاي مختلفي انجام داد.
براي اين منظور براي خارج كردن نفس بايد توپ پينگ پنگي را در سطح آب قرار داد و كودك طوري پشت آن قرارگيرد كه صورتش مقابل توپ باشد. ضمنا پاي كودك در كف ايستخر است و فوت كردن توپ بخ طور ناخودآگاه عمل تنفس را نيز به كودك مي آموزد كه البته كودكان فوت كردن در آب را به علت اينكه تولي صدا مي كند دوست دارند.
براي اينكه به كودكان ياد بدهيم هنگامي كه سرشان را زير آب كرده و سپس بيرون مي آورند دست را به صورت خود نزنند بايد دو نفر در برابر هم طوري قرار گيرند كه دست هايشان در دست يكديگر باشد. سپس يكي از آنها زير آب رفته ونفس خود را خارج و نفر ديگر او را كنترل مي كند.
در مرحله بعدي به كودك آموزش مي دهيم كه در زير آب چشم هاي خود را باز نگاه دارد.
نكات زير و رعايت آنها، آموزش سريع شنا را آسان خواهد كرد:
1) يك نفر با دست هايش زير آب شمارش مي دهد و نفر ديگر كه با چشم هاي باز زير آب است آنها را شمرده و سر را زا آب بيرون آورده و عدد مورد نظر را مي گويد.
2) گذاشتن شي اي در كف استخر و بيرون آوردن آن از داخل آب با چشم هاي باز توسط كودكان.
3) يك نفر در آب مي ايستد و پاهايش را از هم باز مي كند نفر ديگر در آب نشسته با چشم هاي باز از بين دو پاي ايستاده رد مي شود نفر ايستاده مي تواند با فشاري كه با دست خود به بدن ديگري وارد مي كند كمك كند كه او از بين دو پايش رد شود. اين عمل براي شيرجه در داخل آب نيز مفيد است.پيش از اينكه قرار گرفتن در سطح آب را به كودك بياموزيم بايد به صورت بازي زير آب رفتن و شيرجه را به كودك ياد بدهيم.
شناور ماندن در سطح آب را نيز مي توان به شرح زير به كورك آموزش داد.
كودك به حالت لاك پشت در داخل آب قرار گرفتهو سپس دست ها و پاها را از هم باز كرده و روي اب به حالت شناور مي ماند.
چون اين بالانس در آب براي كودك لذت بخش است،او با علاقه مندي اين كار را انجام دادن و زودتر از حد معمول آن را مي آموزد./با