بیانیه شش ماده‌ای در رد گزارش گزارشگر ویژه حقوق بشر
هیئت عالی رتبه حقوق بشری کشورمان، با صدور یک بیانیه شش ماده‌ای دلایل رد گزارش گزارشگر ویژه از سوی جمهوری اسلامی ایران را تشریح کرد و آن را در اختیار شورای حقوق بشر سازمان ملل قرار داد.
به گزارش حوزه حقوقي قضايي باشگاه خبرنگاران، مفاد این بیانیه شش ماده‌ای که پس از ترجمه از سوی نمایندگی دائمی کشورمان در مقر اروپایی سازمان ملل در اختیار کلیه نمایندگی‌ها قرار گرفته است به شرح ذیل است.
بسم الله الرحمن الرحیم
دلایل رد گزارش گزارشگر ویژه و لزوم ارائه رأی منفی به پیش نویس قطعنامه تجدید ماموریت گزارشگر ویژه برای جمهوری اسلامی ایران
1- یکی از دلایل عمده تاسیس شورای حقوق بشر مقابله با اعمال استانداردهای دو گانه و برخوردهای گزینشی با موضوع حقوق بشر براساس انگیزه‌های سیاسی بوده و مکانیزم یوپی آر دقیقا برای رفع این اشکالات ایجاد شده است. لذا باید اجازه بدهیم که یوپی آر چند دور تجربه شود نه اینکه با چنین اقداماتی به عقب برگردیم. این پیش نویس قطعنامه یک عقبگرد کامل نسبت به اهداف تاسیس شورای حقوق بشر است.
2- فردی که به عنوان گزارشگر ویژه توسط آمریکا و دول اروپایی پیشنهاد و با حمایت آنها تعیین شده است از همان آغاز مسئولیت به شکل وسیعی در شبکه های تلویزیونی به تبلیغات علیه جمهوری اسلامی ایران پرداخته و کاملا از موضع بی‌طرفی خارج شده، در حالیکه یکی از ضروریات این مسئولیت بی‌طرفی کامل است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر، 3- گزارشگر تعیین شده فاقد متدولوژی قابل اعتنا و موجه است. وی برخلاف شرح وظایف ماموریت داران شورای حقوق بشر (قطعنامه5.2) مجموعه وسیعی از اتهاماتی که امروزه در فضای مجازی راجع به هر موضوعی بوفور یافت می‌شود کنار هم گذاشته و گزارش خود را حجیم می‌نماید. درحالیکه گزارشگر می‌بایست روش کاری خود را به صورت روشن و آشکار برای ارزیابی اولیه هر اتهامی معرفی کند، لذا انباشته کردن تعداد زیادی ادعای بی‌اساس ارزش بررسی و پاسخ گویی ندارد.
4- گزارشگر به نحو کاملا سیستماتیک از گروه‌های تروریستی دفاع و آنها را با برچسب مدافعان حقوق بشر در گزارش خود معرفی نموده است. از جمله گروه منافقین که تا چند ماه اخیر در لیست ترویست های خطرناک بوده‌اند ولی اینک متاسفانه هم امریکا و هم اتحادیه اروپا آنها را از لیست خارج کرده اند. در حالی که این گروه مسئول خون بیش از بیست هزار نفر از مردم بیگناه کشورمان است، که اسناد دقیق و کامل این جنایات در اختیار گزارشگر گذاشته شده اما وی با کمال تاسف به آنها توجهی ننموده است. در واقع امریکا و اتحادیه اروپا براساس تعهدات بین‌المللی خود در مبارزه با تروریسم، می‌بایست این افراد را دستگیر کرده تا در دادگاه‌های مشروع محاکمه شوند، نه اینکه پایتخت‌های غربی خانه امن این تروریست‌های خطرناک شود.
نمونه دیگر، گروه تروریستی پژاک است که مورد حمایت آلمان، آمریکا و اتحادیه اروپا قرار دارد. این گروه تروریستی صدها نفر را در ایران به خاک و خون کشیده و مسئول انفجارات و اقدامات خونبار فراوانی علیه شهروندان عادی بوده می‌باشد. گزارشگر در گزارش خود نه تنها این گروه های تروریستی را محکوم نمی‌کند بلکه در گزارش اخیر خود با نام بردن از تعدای از اعضای این گروه مدعی شده است که آنان صرفا به خاطر تلاش برای ارتباط با وی به زندان افتاده‌اند. در حالیکه آنها افرادی هستنند که محکوم به اقدامات تروریستی، نگهداری اسلحه، سرقت مسلحانه، قتل و ... بوده‌اند و پرونده آنها در محاکم ذی‌صلاحیت بررسی شده است. همچنین نمونه دیگر، گروه تروریستی ریگی در سیستان و بلوچستان است که مورد حمایت آمریکا و برخی کشورهای غربی است. انها مسئول انفجار در اماکن عمومی بوده‌اند که برخی از رهبران انها دستگیر و در فرایند دقیق قضایی محاکمه شده تاسف بار اینکه اعضای این گروه از طرف گزارشگر بعنوان مدافعان اقلیت های قومی معرفی شده‌اند!!
5- گزارشگر توجه کافی به نظام قانونی و فرهنگ اسلامی میهن ما ندارد و آنچه در غرب می‌بیند تحت عنوان استانداردهای جهانی مبنا قرار می‌دهد. ما معتقدیم درمورد مسائل مربوط به خانواده، فرزندان، ازدواج یا انحرافات اخلاقی که تاثیر مستقیم بر کانون خانواده دارند مانند همجنسگرایی، زنا و انحرافات اخلاقی باید قوانین و فرهنگ کشور ما، مبنا باشد و گزارشگر حق ندارد نوع خاصی از رفتار را استاندارد جهانی فرض کند. گزارشگری که احترامی برای قوانین و امنیت و مبانی فرهنگی و فکری یک ملت قائل نیست، چگونه صلاحیت بررسی وضعیت حقوق بشری در آن کشور را دارد؟
6- گزارشگر، پیشرفت‌های عظیم جمهوری اسلامی ایران و بخصوص ماهیت دموکراتیک آن را که شاخص می‌باشد، کاملا نادیده گرفته است. ارزیابی و اظهارنظرهای وی درباره فرایند انتخابات کشور بسیار سطحی است و به نظر ایشان اگر دو یا سه نفر از کسانی که متهم به عدم رعایت قانون و ایجاد آشوب هستند، در انتخابات حضور نداشته باشند، انتخابات ناسالم است. در حالیکه گزارشگر باید قوانین انتخابات را دقیقا بررسی کند و ببیند طیف‌های سیاسی قانونی چه اندازه آزادی دارند؟ آیا از همه طیف‌ها در انتخابات حضور دارند؟ ظاهرا گزارشگر به جای ارزیابی انتخابات در کشور ما به اتخاذ موضع سیاسی، انتخاباتی علاقمند بوده و به نظر می‌رسد که نه به دنبال تامین حقوق افراد، بلکه به دنبال زیر سوال بردن انتخابات آتی از طریق پیش داوری است.
گزارشگر کلیه دستاوردهای علمی، فنی و دموکراتیک ایران را نادیده گرفته آنها را قابل بررسی نداسته است. او سطح بالای تحصیلات زنان در جمهوری اسلامی ایران و نقش و حضور آنها در تمامی عرصه‌ها را نادیده گرفته است. با توجه به این موارد و موارد دیگر که اشاره به آنها طولانی و وقت‌گیر می‌شود، معتقد هستیم که تجدید مسئولیت گزارشگر ویژه نه تنها هیچ کمکی به توسعه و تعمیق حقوق بشر نخواهد کرد بلکه درست در جهت عکس، باعث ایجاد سوءظن عدم کارآمدی تضعیف اعتبار سازمان ملل و شورای حقوق بشر خواهد بود. بنابراین ارتقاء حقوق بشر فقط از طریق رهیافت‌های مبتنی بر همکاری و تعامل و گفتگوی سازنده قابل تحقق می‌باشد.
انتهاي پيام/
بسم الله الرحمن الرحیم
دلایل رد گزارش گزارشگر ویژه و لزوم ارائه رأی منفی به پیش نویس قطعنامه تجدید ماموریت گزارشگر ویژه برای جمهوری اسلامی ایران
1- یکی از دلایل عمده تاسیس شورای حقوق بشر مقابله با اعمال استانداردهای دو گانه و برخوردهای گزینشی با موضوع حقوق بشر براساس انگیزه‌های سیاسی بوده و مکانیزم یوپی آر دقیقا برای رفع این اشکالات ایجاد شده است. لذا باید اجازه بدهیم که یوپی آر چند دور تجربه شود نه اینکه با چنین اقداماتی به عقب برگردیم. این پیش نویس قطعنامه یک عقبگرد کامل نسبت به اهداف تاسیس شورای حقوق بشر است.
2- فردی که به عنوان گزارشگر ویژه توسط آمریکا و دول اروپایی پیشنهاد و با حمایت آنها تعیین شده است از همان آغاز مسئولیت به شکل وسیعی در شبکه های تلویزیونی به تبلیغات علیه جمهوری اسلامی ایران پرداخته و کاملا از موضع بی‌طرفی خارج شده، در حالیکه یکی از ضروریات این مسئولیت بی‌طرفی کامل است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر، 3- گزارشگر تعیین شده فاقد متدولوژی قابل اعتنا و موجه است. وی برخلاف شرح وظایف ماموریت داران شورای حقوق بشر (قطعنامه5.2) مجموعه وسیعی از اتهاماتی که امروزه در فضای مجازی راجع به هر موضوعی بوفور یافت می‌شود کنار هم گذاشته و گزارش خود را حجیم می‌نماید. درحالیکه گزارشگر می‌بایست روش کاری خود را به صورت روشن و آشکار برای ارزیابی اولیه هر اتهامی معرفی کند، لذا انباشته کردن تعداد زیادی ادعای بی‌اساس ارزش بررسی و پاسخ گویی ندارد.
4- گزارشگر به نحو کاملا سیستماتیک از گروه‌های تروریستی دفاع و آنها را با برچسب مدافعان حقوق بشر در گزارش خود معرفی نموده است. از جمله گروه منافقین که تا چند ماه اخیر در لیست ترویست های خطرناک بوده‌اند ولی اینک متاسفانه هم امریکا و هم اتحادیه اروپا آنها را از لیست خارج کرده اند. در حالی که این گروه مسئول خون بیش از بیست هزار نفر از مردم بیگناه کشورمان است، که اسناد دقیق و کامل این جنایات در اختیار گزارشگر گذاشته شده اما وی با کمال تاسف به آنها توجهی ننموده است. در واقع امریکا و اتحادیه اروپا براساس تعهدات بین‌المللی خود در مبارزه با تروریسم، می‌بایست این افراد را دستگیر کرده تا در دادگاه‌های مشروع محاکمه شوند، نه اینکه پایتخت‌های غربی خانه امن این تروریست‌های خطرناک شود.
نمونه دیگر، گروه تروریستی پژاک است که مورد حمایت آلمان، آمریکا و اتحادیه اروپا قرار دارد. این گروه تروریستی صدها نفر را در ایران به خاک و خون کشیده و مسئول انفجارات و اقدامات خونبار فراوانی علیه شهروندان عادی بوده می‌باشد. گزارشگر در گزارش خود نه تنها این گروه های تروریستی را محکوم نمی‌کند بلکه در گزارش اخیر خود با نام بردن از تعدای از اعضای این گروه مدعی شده است که آنان صرفا به خاطر تلاش برای ارتباط با وی به زندان افتاده‌اند. در حالیکه آنها افرادی هستنند که محکوم به اقدامات تروریستی، نگهداری اسلحه، سرقت مسلحانه، قتل و ... بوده‌اند و پرونده آنها در محاکم ذی‌صلاحیت بررسی شده است. همچنین نمونه دیگر، گروه تروریستی ریگی در سیستان و بلوچستان است که مورد حمایت آمریکا و برخی کشورهای غربی است. انها مسئول انفجار در اماکن عمومی بوده‌اند که برخی از رهبران انها دستگیر و در فرایند دقیق قضایی محاکمه شده تاسف بار اینکه اعضای این گروه از طرف گزارشگر بعنوان مدافعان اقلیت های قومی معرفی شده‌اند!!
5- گزارشگر توجه کافی به نظام قانونی و فرهنگ اسلامی میهن ما ندارد و آنچه در غرب می‌بیند تحت عنوان استانداردهای جهانی مبنا قرار می‌دهد. ما معتقدیم درمورد مسائل مربوط به خانواده، فرزندان، ازدواج یا انحرافات اخلاقی که تاثیر مستقیم بر کانون خانواده دارند مانند همجنسگرایی، زنا و انحرافات اخلاقی باید قوانین و فرهنگ کشور ما، مبنا باشد و گزارشگر حق ندارد نوع خاصی از رفتار را استاندارد جهانی فرض کند. گزارشگری که احترامی برای قوانین و امنیت و مبانی فرهنگی و فکری یک ملت قائل نیست، چگونه صلاحیت بررسی وضعیت حقوق بشری در آن کشور را دارد؟
6- گزارشگر، پیشرفت‌های عظیم جمهوری اسلامی ایران و بخصوص ماهیت دموکراتیک آن را که شاخص می‌باشد، کاملا نادیده گرفته است. ارزیابی و اظهارنظرهای وی درباره فرایند انتخابات کشور بسیار سطحی است و به نظر ایشان اگر دو یا سه نفر از کسانی که متهم به عدم رعایت قانون و ایجاد آشوب هستند، در انتخابات حضور نداشته باشند، انتخابات ناسالم است. در حالیکه گزارشگر باید قوانین انتخابات را دقیقا بررسی کند و ببیند طیف‌های سیاسی قانونی چه اندازه آزادی دارند؟ آیا از همه طیف‌ها در انتخابات حضور دارند؟ ظاهرا گزارشگر به جای ارزیابی انتخابات در کشور ما به اتخاذ موضع سیاسی، انتخاباتی علاقمند بوده و به نظر می‌رسد که نه به دنبال تامین حقوق افراد، بلکه به دنبال زیر سوال بردن انتخابات آتی از طریق پیش داوری است.
گزارشگر کلیه دستاوردهای علمی، فنی و دموکراتیک ایران را نادیده گرفته آنها را قابل بررسی نداسته است. او سطح بالای تحصیلات زنان در جمهوری اسلامی ایران و نقش و حضور آنها در تمامی عرصه‌ها را نادیده گرفته است. با توجه به این موارد و موارد دیگر که اشاره به آنها طولانی و وقت‌گیر می‌شود، معتقد هستیم که تجدید مسئولیت گزارشگر ویژه نه تنها هیچ کمکی به توسعه و تعمیق حقوق بشر نخواهد کرد بلکه درست در جهت عکس، باعث ایجاد سوءظن عدم کارآمدی تضعیف اعتبار سازمان ملل و شورای حقوق بشر خواهد بود. بنابراین ارتقاء حقوق بشر فقط از طریق رهیافت‌های مبتنی بر همکاری و تعامل و گفتگوی سازنده قابل تحقق می‌باشد.
انتهاي پيام/
