خبرگزاري فرانسه ؛
سياستمداراني که با آتش افروزي در عراق اعتبار خود را از دست دادند + فهرست اسامي
ديو کلارک در گزارشي در خبرگزاري فرانسه به معرفي و تشريح اقدامات سياستمداران و انديشمندان نومحافظه کاري پرداخته و با ارائه دلايل و مستنداتي بر شکست و بي آبرويي آنها تاکيد کرده است .
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از خبرگزاري فرانسه ، آنها مرداني بودند که قرار بود خاورميانه را از نو بسازند ولي با گذشته سالها از جنگ عراق به دسته اي بي آبرو تبديل شده است.
جرج دبليو بوش
جرج دبليو بوش به عنوان رئيس جمهور آمريکا و فرمانده کل قواي آمريکايي، مسئوليت نهايي را به علت آغاز جنگ براي سرنگوني صدام حسين برعهده دارد; اقدامي که وي شايد اميدوار بود تضمين کننده ميراث وي باشد.
بوش هم اکنون 66 سال دارد و ظاهرا از پيگيري فعاليت هاي هنري خود در دوران بازنشستگي در تگزاس خوشحال است.
نقطه اوج زندگي عمومي بوش پس از حملات يازده سپتامبر زماني بود که وي در ميان آوار مرکز تجارت جهاني ايستاد و دشمنان آمريکا را به مبارزه طلبيد.
اگر بوش دو ماه پس از آغاز جنگ عراق در سال 2013 بر روي عرشه يک ناو هواپيمابر زير پلاکاردي با اين عنوان "ماموريت به پايان رسيد" ظاهر نشده بود، تصوير وي به عنوان رهبري مصمم در حاليکه با بلندگو در ميان آوار حملات يازده سپتامبر ايستاده بود، شايد بيشتر در اذهان باقي مي ماند.
اين ماموريت به هيچ وجه به پايان نرسيده بود و عراق حتي پس از انتخاب مجدد بوش در سال 2004 گريبان وي را در باقيمانده دوره رياست جمهوري وي گرفت و حتي با وجود اينکه توجيهات وي براي اين تهاجم رنگ باخت، اين جنگ، نيروي انساني و ثروت آمريکا را هدر داد.
به رغم اينکه محافظه کاران عمدتا به علت خرج و مخارج افسارگسيخته رئيس جمهور جمهوريخواه آمريکا به وي پشت کردند ولي جنگ عراق در نهايت به عامل اصلي بي اعتباري وي نزد جهانيان منجر شد.
توني بلر
توني بلر نخست وزير سابق انگليس ماه گذشته در گفتگو با بي بي سي با اشاره به حمايت خود از بوش در جنگ عراق اذعان کرد: مدتهاست ديگر تلاش نمي کنم مردم را قانع کنم که اين تصميم درستي بود.
کل ميراث رهبر حزب کارگر حتي بيشتر از دوست نزديک آمريکايي خود، به علت جنگي لکه دار شد که اکثريت انگليسي ها حتي زماني که همچنان ادعا مي شد صدام تسليحات کشتار جمعي دارد، مخالف آن بودند.
بلر به عنوان موفق ترين سياستمدار منتخب چپگرا در تاريخ انگليس که هميشه در خارج از داخل محبوب تر بوده است، اميدوار بود پس از کناره گيري از قدرت در سال 2007 ، زندگي ارزشمندي به عنوان يک مشاور داشته باشد.
وي مبالغ زيادي به علت قراردادهاي بين المللي و مقداري تعريف و تمجيد به علت فعاليت هايش به عنوان نماينده صلح خاورميانه بدست آورد ولي حضور وي در انظار عمومي در کشور زادگاهش اغلب با اعتراضات پر سر و صدا همراه است.
به رغم اينکه بلر پنجاه و نه ساله همچنان تاکيد دارد اعزام نيروهاي انگليسي، کار درستي بود ولي وي ماه گذشته اذعان کرد اوضاع امروز عراق در دوران همچنان ناآرام پس از حاکميت صدام تقريبا آن چيزي که بايد باشد، نيست.
ديک چني
به رغم اينکه به نظر مي آيد بلر از اينکه مردم توجيهات وي را براي جنگ نخواهند پذيرفت، رنج مي کشد ولي ديک چني معاون رئيس جمهور سابق آمريکا هيچ نشانه اي بروز نمي دهد که هيچ شکي در خصوص تصميم به آغاز جنگ داشته باشد.
وي در فيلم مستندي با عنوان "جهان از نظر ديک چني" که قرار است به زودي پخش شود و براساس مصاحبه اي چهار ساعته با اين فرد تندروي هفتاد و دو ساله تهيه شده است، اعلام کرد: اگر مي خواهيد محبوب شويد، ستاره يک فيلم باشيد.
در نخستين دوره مسئوليت بوش، چني به عنوان دروازه بان اطلاعاتي که به کاخ سفيد مي رسيد، از نفوذ زيادي برخوردار بود ولي در دومين دوره مسئوليت بوش زمانيکه حتي رئيس جمهور آمريکا شروع به مورد ترديد قرار دادن تصميمات وي کرد، نفوذش کاهش يافت.
با اين حال، براساس اين فيلم، وي همچنان از پذيرفتن اينکه صدام برنامه هاي فعالي براي ساخت تسليحات کشتار جمعي نداشت، خودداري مي کند.
دونالد رامسفلد
دونالد رامسفلد وزير دفاع سابق آمريکا پس از چندين دهه حضور در پشت صحنه سياست از دوره ريچارد نيکسون، به ستاره غيرمنتظره جنگ عراق در سال 2003 تبديل شد.
رسانه هاي آمريکايي عاشق نشست هاي خبري اغلب صريح و کنايه آميز وي شدند که هماهنگ با فضاي عمومي جنگ طلبانه پس از حملات يازده سپتامبر بود.
با اينحال، نيازهاي جنگ با هدف وي در زمان برعهده گرفتن رياست پنتاگون که کاهش هزينه ها از طريق تشکيل يک نيروي ضربت پيشرفته و سبک بود، تضاد داشت.پس از آغاز جنگ عراق، نيرويي که وي اعزام کرد، نتوانست شورش هاي فزاينده را مهار کند.
تا سال 2006 ، ژنرال هاي بازنشسته که ظاهرا به نمايندگي از بسياري از ژنرال هاي همچنان شاغل صحبت مي کردند، برنامه ريزي جنگي رامسفلد را "وحشتناک" توصيف کردند.
احمد چلبي
احمد چلبي بانکدار عراقي رياست شوراي ملي عراق را که يک گروه تبعيدي مخالف صدام بود، برعهده داشت.
اين گروه هم اکنون مسئول ارائه بيشتر اطلاعات نادرست که آن زمان به عنوان بهانه تجاوز به عراق عمل کرد، به پنتاگون قلمداد مي شود.
چني، رامسفلد و گروهي از نويسندگان و سياستگذاران نومحافظه کار اميدوار بودند پس از سرنگوني صدام، چلبي و شوراي ملي عراق به عنوان دولتي موقت، کنترل اين کشور را در اختيار بگيرند ولي گروه وي، زياد شناخته شده نبود و چندان در داخل محبوبيت نداشت. وي به برعهده گرفتن يک رشته پست هاي دولتي کم اهميت تر در دولت جديد تحت کنترل شيعيان عراق رضايت داد.
زمانيکه چلبي در قدرت بود، يکي از حاميان اصلي تلاش ها براي "بعثي زدايي" به منظور خلاص شدن از شر حاميان صدام در ارکان حکومت بود; اقدامي که اقليت سني هاي عراق را طرد کرد و به شورش بر ضد نيروهاي اشغالگر تحت رهبري آمريکا دامن زد.
وي که زماني محبوب دولت آمريکا بود، پس از آن به ايران، دشمن آمريکا، نزديک شد و به يکي از منتقدان سرسخت سياست هاي واشنگتن در عراق تبديل شد.
پال ولفوويتز
براساس چندين گزارش داخلي در خصوص سياستگذاري در واشنگتن در پي حملات يازده سپتامبر، پال ولفوويتز معاون وزير دفاع سابق آمريکا يکي از نخستين افرادي بود که خواستار حمله به عراق و همچنين القاعده در افغانستان شد.
اين نومحافظه کار که هم اکنون يک تحليلگر است، بيش از سايرين به اذعان به اينکه ادله براي جنگ به نحوي طراحي شده بود تا حمايت عمومي از اين تهاجم افزايش يابد، نزديک شده است.
وي اعلام کرد: به دلايلي که ربط زيادي به ديوان سالاري در دولت آمريکا دارد، ما بر يک مسئله به عنوان علت اصلي (تهاجم به عراق) که همه بر روي آن توافق داشتند، تمرکز کرديم و آن نيز تسليحات کشتار جمعي بود.
