به گزارش خبرنگارباشگاه خبرنگاران بجنورد ،

نوروز در روايات

بنا به روايتى امام صادق(ع) فرمود: نوروز روزى است كه خداوند از بندگانش پيمان هايى گرفت كه تنها خداى يكتا را بپرستند و براى او همتا قرار ندهند وبه رسولان و حجت هاى خدا و امامان(ع) ايمان بياورند و روزى است كه كشتى نوح(ع) بر كوه جودى نشست.نوروز همان روزى است كه ابراهيم خليل(ع) بت هاى قومش را كه در آن روز براى شركت در مراسم جشن از شهر خارج شده بودند، شكست.

بنابرهمان روايت امام صادق(ع) ،حادثه شگفت زنده شدن هزاران نفر از بنى اسرائيل به فرمان خدا كه پيش از اسلام روي داد ، در نوروز رخ داده است‌(در آيه 243 بقره به اين حادثه اشاره شده است).

در اين حادثه بسياري بر اثر رواج بيماري طاعون دريكى از شهرهاى شام مردند. اين بيمارى در حقيقت مجازاتى از طرف خداوند براى آنها بود زيرا رهبر الهى شان آنها را به جهاد با دشمن فرا خوانده بود اما آنها سرپيچى كرده بودند. در اين ميان هزاران نفر (طبق برخي روايات, ده هزار يا هفتاد هزار ويا هشتاد هزار نفر) به بهانه گريز ازطاعون از شهر خارج شدند و پس از فرار در خود احساس قدرت و استقلال نمودند و با ناديده گرفتن اراده الهى و چشم دوختن به عوامل طبيعى دچارغرورشدند وخداوند نيز آنها را درهمان بيابان و با همان بيمارى نابود ساخت. با گذشت ساليانى حضرت حزقيل(ع) (يكى از پيامبران بنى اسرائيل ) از آن جا عبور مى كرد كه ازخداوند خواست كه آنها را زنده كند، خداوند دعاى او را اجابت كرد وآن روزى كه آنها زنده شدند ،نوروز بود.

شيخ طوسى (متوفاى سال 460 هـ.ق) عالم بزرگ وبنيانگذار حوزه علميه نجف اشرف نيز در كتاب المصباح المتهجد از معلى بن خنيس روايت مى كند كه امام صادق(ع) فرمود: هرگاه نوروز فرا رسيد در آن روز غسل كن و پاكيزه ترين لباس ها را بپوش و با بهترين عطرها خود را خوشبو نما و در اين روز روزه بگير و پس از انجام نافله نمازها و پس از نماز ظهر و عصر، دو نماز دو ركعتى (به نيت نماز نوروز) بخوان; در نماز اول ،در ركعت اول پس از حمد ،ده بار سوره قدر و در ركعت دوم پس از حمد ،ده بار سوره كافرون را بخوان و درنماز دوم در ركعت اول پس از حمد ،ده بار سوره توحيد و درركعت دوم پس از حمد ،ده بار سوره ناس و سوره فلق را بخوان و پس از نماز سجده شكر به جاى آر و دراين سجده دعاى زير را بخوان كه در اين صورت خداوند گناهان پنجاه سال تو را (اگر با شرايط باشد) مى بخشد. آن دعا اين است:اللهم صل على محمد و آل محمد الاوصيإ المرضيين وعلى ارواحهم و اجسادهم... (دعا درمفاتيح الجنان ذكر شده است) ودر نوروز اين فراز از دعا را بسيار بخوان: "يا ذاالجلال والاكرام".

نوروز در احاديث

در حديث معلى بن خنيس به نقل ازامام صادق(ع) (كه علامه مجلسى مى گويد آن را در كتب معتبر ديده است ) به چند رخداد بزرگ در نوروز پس از اسلام اشاره شده است،ازجمله فرمود: "و هو اليوم الذى نزل فيه جبرئيل على النبى(ص), و هو اليوم الذى حمل فيه رسول الله(ص) اميرالمومنين(ع) على منكبه حتى رمى اصنام قريش من فوق البيت الحرام فهشمها, و كذلك ابراهيم, و هو اليوم الذى امر النبى اصحابه ان يبايعوا عليا بامره المومنين, و هو اليوم الذى وجه النبى عليا(ع) الى وادى الجن يإخذ عليهم البيعه له, و هو اليوم الذى بويع لاميرالمومنين(ع) فيه البيعه الثانيه, و هو اليوم الذى ظفر فيه باهل النهروان, و قتل ذوالثديه, و هو اليوم الذى يظهر فيه قائمنا و ولاه الامر و هو اليوم الذى يظفر فيه قائمنا بالدجال,فيصلبه على كناسه الكوفه, و ما من يوم نيروز, الا و نحن نتوقع فيه الفرج, لانه من ايامنا و ايام شيعتنا, حفظته العجم, و ضيعتموه إنتم".

نوروز روزى است كه؛

1ـ جبرئيل بر پيامبر نازل شد.

2ـ پيامبر(ص) ،على(ع) را بر دوش خود گرفت تا على(ع) بت هاى قريش را از بالاى خانه كعبه فرو ريزد همچنين ابراهيم(ع) در چنين روزى بت ها را شكست.

3ـ پيامبر(ص) به اصحاب خود امر كرد با على(ع) به عنوان اميرمومنان در روزغديرخم بيعت كنند.

4ـ پيامبر(ص) ،على(ع) را به وادى جنيان فرستاد تا ازآنها در پذيرش اسلام و پيامبر(ص) بيعت بگيرد.

5 ـ در چنين روزي پس از مرگ عثمان براى خلافت حضرت على(ع) بيعتى دوباره شد.

6ـ درچنين روزى على(ع) (درعصر خلافتش) در جنگ نهروان بر خوارج پيروز شد و مخدج ذوالثديه (سردمدار خوارج) را كشت.

7ـ در چنين روزى قائم ما (عج) و صاحب امر از پرده غيب آشكار مى شود.

8ـ در چنين روزى قائم ما (عج) بر دجال (طاغوت خودكامه عصر) پيروز مى گردد واو را در ميدان كناسه كوفه به دار مى كشد.

9ـ هيچ نوروزى بر ما نمى گذرد مگر اين كه ما در آن روز اميد فرج قائم(عج) را داريم زيرا آن روز از روزهاى ما و از روزهاى شيعيان ما است .عجم ها آن را پاس داشتند ولى شما (عرب ها) آن را تباه ساختيد.

هديه مجوسيان به اميرالمومنين(ع) در نوروز

مجوسيان (پيروان دين زردتشت) نيزاز قديم به نوروز اهميت مى دادند و در آن روز به يكديگر تبريك مى گفتند و براى هم هديه مى فرستادند.

هم چنين گفته اند:مجوسيان درعصر خلافت اميرالمومنين على(ع) چند ظرف نقره كه درآن شكر ريخته بودند را در نوروز به آن حضرت هديه كردند كه ايشان هديه آنها را پذيرفتند وشكرها را ميان ياران خود تقسيم كردند وآن ظروف را به عنوان جزيه قبول كردند./س