حضرت آیت‌الله خامنه‌ای 14 بهمن 1390 درباره ضرورت پرهیز از القای بحران می‌فرمایند: مسائل كوچك را نبايد بزرگ كرد. نبايد القاء بحران كرد.

مسئولان از توطئه‌ دشمن در كار انتخابات غافل نشوند... كسى آب به آسياب دشمن نريزد؛ در تبليغات، القاء فضاى اختلاف و نااميدى نشود... .

***پرهيز از ايجاد سوال و ابهام در ذهن مردم

ایشان 16 بهمن ماه 1371 متذکر می‌شوند اختلاف سياسى مانعى ندارد؛ اختلاف نظر مانعى ندارد؛ مبارزات انتخاباتى به شكل سالم، مانعى ندارد؛ اما خراب كردن يكديگر، خراب كردن چهره‌ى كشور، خراب كردن ذهن مردم و چهره‌ى مسؤولين دلسوز، اشكال دارد.

ايجاد سؤال و ابهام در ذهن مردم، اشكال دارد.

***اشاعه روحيه بدبيني و سوءظن به كارگزاران اصلي كشور خيانت‌آميز است

رهبر معظم انقلاب 13خرداد 1371 می‌فرمایند: در نظام اسلامى، اگرچه رسم و سنت انتقاد و نصيحت مشفقانه به مسئولين، يكى از مواهب الهى و مفاخر اسلامى و مايه‌ى رشد و ارتقاء و پيشرفت امور و مصداق بارز فريضه‌ى امر به معروف است و بايد در جامعه بماند و توسعه و كيفيت بيابد، ولى مخلوط كردن اين كار مستحسن و لازم با اشاعه‌ى روحيه‌ى بدبينى و سوءظن به كارگزاران اصلى كشور و بدگويى از آنان - كه به تضعيف روحيه، يا تضعيف جايگاه آنان بينجامد - خطايى بزرگ و خيانت‌آميز خواهد بود.

***افشاندن بذر ترديد نسبت به مسئولان بلند پايه كشور؛‌ خيانت به آرمان‌هاي انقلاب

معظم له در همین روز تصریح می‌کنند: اگر كسانى با گفتن و نوشتن يا رفتار متعمدانه‌ى خود، بذر شك و ترديد نسبت به مسئولان بلندپايه‌ كشور را در دل‌ها بيفشانند و فضا و افق را تيره و يأس‌آور جلوه دهند، با هيچ توجيه و بيانى نمى‌توان آنها را خدمتگزار و خيرخواه به حساب آورد.

اين كار در كشور ما كه از نظامى اسلامى و انقلابى، و مسئولانى كاملاً مردمى، و ملتى با اخلاص و فداكار، و صميميتى بى‌نظير ميان مردم و مسؤولان، و استعداد و ظرفيتى درخشان براى كار و پيشرفت، و حيثيتى برجسته در جهان و ميان ملت‌هاى عالم برخوردار است، بى‌شك ضربه به آينده‌ى كشور و خيانت به آرمان‌هاى انقلاب محسوب مى‌شود و گناهى نابخشودنى است.

***مردم را نسبت به انتخابات دودل نكنيد

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای 19 دی‌ماه 1370 با تاکید بر اینکه مردم را در انتخابات دودل نکنید، متذکر می‌شوند: مبادا كسانى عكس اين عمل كنند. مبادا در روزنامه يا در رسانه‌يى - به هر نحوش - يا در تبليغاتى، طورى حرف زده بشود كه مردم را نسبت به انتخابات دودل بكنند. البته اين مردم دودل نمى‌شوند. اين مردم نشان داده‌اند كه در مقابل توطئه‌هاى دشمن، هوشيارانه عمل مى‌كنند؛ مخالفان انقلاب اسلامى هم اين را مى‌دانند؛ اما بالاخره تبليغات و تلاش‌هاى خودشان را مى‌كنند. مبادا كسانى در داخل محدوده‌ى نظام اسلامى پيدا بشوند كه به اين خواسته‌ى دشمن كمك كنند.

***هدف از مسئولیت در نظام اسلامی

رهبر معظم انقلاب 13 خرداد 1383 با اشاره به آیه «و ما اوتيتم من شي ء فمتاع الحياة الدّنيا و ما عندالله خير و ابقي»  هرچه شما دستاورد دنيوي داريد، بهره ي زندگي نزديکي است که تا چشم به هم بزنيد، مي گذرد؛ ماندني نيست. اين بهره، فقط پول نيست. اين فرصتها، اين مسؤوليت‌ها، اين شأنها و موقعيتهايي که گير من و شما مي آيد، از ديد ارتباط اين مسئوليت‌ها با شخص خود ما، همين طور است.

نمايندگي مجلس هم از همين چيزهاست - «ما اوتيتم من شي ء فمتاع الحياة الدّنيا» - اگر در اين کار، هدف خدا باشد، آن وقت «ما عندالله خير و ابقي للّذين امنوا و علي ربّهم يتوکلون». اگر هدف ما از نمايندگي مجلس و از مسئوليتهاي دولتي و از تکيه زدن بر مناصب و مسندهاي گوناگون - از آن جايي که شما نشسته ايد، تا آن جا که بنده نشسته ام، تا آن جايي که دولت نشسته است، تا آن جايي که مسئولان گوناگون در رده هاي مختلف نشسته اند - همين شأن ظاهري و برخورداري هاي ظاهري باشد (که اين هم پوچ است، باطن اين هم چيزي نيست؛ بظاهر، برخورداري به نظر مي آيد، اما برخوداري واقعي نيست) - بدون شک سرمان کلاه رفته است.

***مسئوليت در نظام اسلامي باري بر دوش انسان

25 آبان ماه 1379 رهبر معظم انقلاب با بیان اینکه مسئوليت در نظام اسلامي باري بر دوش انسان است كه بايد آن را به خاطر هدف و نيتي تحمل كند، می‌فرماید: برداشت صحيح از دولت اسلامي و مسئوليت اسلامي اين است.

ایشان 11 خرداد 1373 درباره توجه به سختي اداره كشور تصریح کردند: اداره كشور، كار دشواري است.

***ارزش مسئوليت به اقامه دين و  عدل است

ایشان 12 مرداد 1376 درباره مسئولیت‌ها کارگزاران نظام می‌فرمایند: اين مسئوليت‌ها فقط براي اقامه عدل، اقامه حكم الله و هموار كردن راه خدا در مقابل پاي مردم،‌ ارزش و محدوديت و جاذبه دارد تلاش بايد براي اين باشد.

***حكومت معنايش اين است كه انسان حقّى را احقاق كند؛ عدل را بر پا بدارد

مقام معظم رهبری 3 شهریور 1372 با طرح این سوال که حكومت معنايش چيست؟ عنوان می‌کنند: حكومت معنايش اين است كه انسان حقّى را احقاق كند؛ عدل را بر پا بدارد. اميرالمؤمنين عليه‌الصّلاةوالسّلام، در آن صحبتى كه معروف است و همه شنيده‌ايد، فرمودند اين حكومت به قدر اين كفش يا بند اين كفش براى من ارزش ندارد. بعد فرمودند: «الّا ان اقيم حقا.» مگر اين‌كه حقّى را اقامه كنم.

در اين راه انسان هر چه بكِشد و هر چه زحمت تحمّل كند و هر چه اضافه كار كند و هر چه شب بى‌خوابى بكشد و هر چه از آن امكاناتى كه به‌طور معمول افراد جامعه دارند، محروم بماند، حقّش است، جا دارد و انسان در اين صورت، ضرر نكرده است.

باز از اميرالمؤمنين عليه‌الصّلاةوالسّلام نقل شده است كه در يكى از خطبه‌ها مى‌فرمايد: حاضرم مضمون اين است در راه اين‌كه اقامه‌ى حقّى كنم و ابطال باطلى كنم، بر روى خارهاى سخت كشانده شوم. به‌هرحال، اين آن چيزى است كه مبناى كار ماست و بايد به آن توجّه داشته باشيد.

***سمت و منصب در جمهوري اسلامي، نبايد به شكل يک غنيمت نگاه شود

11 دی‌ماه1371 حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با تاکید بر اینکه چسبيدن به دنيا و دويدن دنبال دنيا، براي يك مسئول در جمهوري اسلامي، نقص است، يك نقطه منفي است، تصریح می‌کنند: عكس اين بايد باشد حكومت كردن و سمت و منصب در جمهوري اسلامي، نبايد به شكل يک غنيمت نگاه شود.

***اگر تکليف الهي با خواسته‌هاي شخصي معارض شد، خواسته شخصي را کنار بگذاريد

معظم له 8 شهریور 1374 به مسئولین نظام جمهوری اسلامی متذکر می‌شوند: دو نکته همراهي با مردم و حرکت در جهتِ خواست و اراده الهي را فراموش نکيند. مسأله خواست خدا هم امر غير قابل فهم و مبهمي نيست. در هر کاري آنچه را که فکر مي کنيد تکليف الهي است، عمل کنيد. اگر تکليف الهي با خواسته هاي شخصي معارض شد، خواسته شخصي را کنار بگذاريد. اين همان تقواي حقيقي و کاري است که براي مسئولان لازم است.

رهبر انقلاب به کسانی که می‌خواهند به عرصه انتخابات ورود پیدا کنند توصیه می‌کنند: ما اگر از خدا بخواهيم، وارد بشويم، تك تك ما احساس مسئوليت كنيم، قصدمان اين باشد كه نظام اسلامى و اسلام و ملت ايران را سربلند كنيم، خوشبخت كنيم، سعادت براى دنيا و آخرتمان فراهم كنيم، راه الهى بسته نيست. ما اگر چنانچه قدم برداريم، خداى متعال راه را باز ميكند؛ عمده اين است كه ما همت كنيم، تصميم بگيريم، بنا بگذاريم.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای 12 آذر 1379 بر ضرورت اندیشه منظم و مدون تاکید می‌کنند و می‌فرمایند: وقتي كه مبنا يك تفكر و يك انديشه منظم و مدون نباشد، هدف‌ها هم به همان نسبت تابع حوادث و پيشرفت‌هاي عالم و اميال مردم و گروه‌ها خواهد بود.

انتهای پیام/