به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران کرمانشاه
مناطق كوهستاني كردستان و کرمانشاه و گذرگاههاي صفب العبور آنها، نوع معيشت مبتني بردامداري و كشاورزي و ضرورت تحرك فراوان پا افزاري را ميطلبد كه سبك، راحت ، مقاوم و خنك باشد و خود عشاير، وروستاييان و جوامع نيمه شهري با امكانات موجود در منطقه قادر به توليد آن باشند. گيوه چنین پا افزاری است گیوه تا دورۀ صفویان کفش عموم مردم ایران بوده است. بنا به نوشتۀ سیاحان که اروپایی، طبقات بالای جامعه کفش های تماماً چرمی و عامه مردم گیوه می پوشیدند
گيوه را بايد يكي از جالبترين و ارزنده ترين صنايع دستي روستايي ايران دانست. اين پاي پوش قديمي كه روزگاري، بخصوص در فصل تابستان مورد استفاده فراوان قرار مي گرفت در سالهاي اخير به سبب رواج كفش ماشيني و جايگزين شدن آن بجاي پاي افزارهاي قديمي در اكثر مناطق ايران رونق و اعتبار ديرين را از دست داده ولي زيبائي و تنوع و طرحهاي متعدد گيوه آنچنان است كه هنوز هم داراي متقاضيان فراواني بوده و از استقبال قابل توجهي در فصول بهار و تابستان برخوردار ميباشد. گيوه كشي يكي از صنايع دستي رايج و بومي استان کرمانشاه است و به ويژه در بخش اورامانات از جمله صنايع دستي مسلط ميباشد. اين صنعت بومي را مي توان بر مبناي نوع توليد و محل توليد به دو بخش اصلي روستايي و شهري تقسيم كرد. دو روستاي هجيج و نودشه از بخش اورامانات جزو مراكز قريمي و مهم توليد نوع خاصي از گيوه ميباشد كه تخت آن كهنه اي است و به نام گيوه زيره اي شهرت دارد/س