به گزارش خبرنگارباشگاه خبرنگاران اراک ، ارتباط عبارت است از برقراری تبادل اطلاعات با دیگران و معنا بخشیدن به آن. ما تا سن 5 سالگی شاید بیش از یک میلیارد تجربه‌ی شرکت در ارتباط با دیگران را می‌آموزیم. تجربه‌هایی از اینکه خود را چگونه ببینیم و ارزیابی کنیم، از دیگران چه انتظاراتی داشته باشیم، در مقابل آنها چگونه باشیم و اینکه در دنیا چه چیز بنظر ما ممکن یا غیرممکن است و این تصویرها و تجربیات راهنمای ثابت ما تا پایان عمر خواهند بود.
زمینه‌های ارتباطی افراد در طول زندگی آنها بوجود میآید و بر تمام روابطشان تأثیر می‌گذارد. پس آگاهی ما از نحوه‌ی فرهنگ معاشرت و تعامل اطرافیان به ایجاد رابطه‌ی بهتر با افراد دیگر به ما کمک شایانی خواهد کرد.
برای نمونه بسیاری از زوج‌ها اطلاع ندارند زن و مرد از دو شیوه‌ی ارتباطی متفاوت استفاده می‌کنند. بیشتر آقایان معتقدند کسی که مشکلی برای آنها مطرح می‌کند، انتظار دارد این مشکل توسط آنها حل شود. برای همین بلافاصله راه‌حلی برای معضلات ارائه می‌کنند. در صورتی که اکثر خانم‌ها با بازگو کردن مسائل خود توقع همدردی و حمایت دارند نه حل مشکل. در اینجاست که اختلافات شدیدی بوجود میآید. زن از مشکلاتش صحبت می‌کند و مرد راه حل نشان می‌دهد و خانم فکر می‌کند شوهرش به حرف‌های او توجهی ندارد و به آنها اهمیتی نمی‌دهد و آقا تصور می‌کند همسرش فقط بلد است تا او را ببیند لب به شکایت باز کند و برای راه‌حل‌های او اهمیتی قائل نیست. امام صادق (ع) در روایتی می‌فرمایند: «مرد به سه چیز نیازمند است. معاشرت نیکو، اقتصادی میانه و غیرتی پسندیده » (بحارالانوار، ج78،ص 236)
می‌بینیم اولین نکته‌ای که در سخنان امام بزرگوارمان مطرح شده معاشرت نیکوست. حسن رفتار با دیگران همانگونه که گفته شد نیازمند داشتن آگاهی رفتاری و داشتن اخلاق نیکوست. و برای رسیدن به اخلاقی زیبا باید اول گفتاری زیبا داشت. معاشرت نیکو یا حسن ارتباط در تمامی موارد زندگی اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد بخصوص برای کسانی که به عنوان اسوه و الگو در جامعه مورد پذیرش مردم هستند یعنی علما و مبلغان دینی. زیرا مردم به گفتار و رفتار آنها دقت کرده و دین را از لابلای اعمال آنها جستجو می‌کنند. در طول تاریخ اسلام می‌بینیم که بزرگان دین اسلام مراقبت فروانی بر رفتار و گفتار خویش داشته‌اند.
همچنین با نگاهی به سیره‌ی ائمه اطهار (ع) و حضرت رسول (ص) متوجه می‌شویم بسیاری از افراد نومسلمان به جهت حسن رفتار و حسن گفتار رسول گرامی اسلام (ص) و اهل بیت گرانقدر ایشان (ع) دین اسلام را انتخاب کرده‌اند. و اگر کسی می‌خواهد محبوب قلوب دیگران باشد باید با تأسی به این بزرگواران که سرچشمه‌ی نور و کرامت الهی هستند با مردم رفتار کرده و دارای صبر و بردباری و گذشت فراوان نسبت به اطرافیان باشد./س
