به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران تبریز ، این آیین سالیان دراز با آداب مردم آذربایجان عجین شده وهمه ساله با فرا رسیدن عید نوروز، مردم به انتظار تکمچی می نشستند و انتظار داشتند که تکم چی، سمبل نشاط بهاری، آنها را برای استقبال از بهار آماده سازد.
تکمچی ها و تکم گردانان چند روز مانده به چهارشنبه سوری می آیند و اشعارشان را خوانده و مژدگانی آمدن عید و فرا رسیدن نوروز را می آورند.
تکم ، عروسکی چوبی بوده به شکل حیوان (بزنر)چهار دست و از جنس تخته که روی آن را با مخمل یا پارچه هائی به رنگ قرمز می پوشاندند و بر سر چوب گردی سوار می شد و این چوب روی یک صفحه چهارگوش یا گرد که سوراخی در وسط داشت قرار می گرفت و به آسانی در آن سوراخ بالا و پایین می‌رفت.
تکمچی چوب را بدست می گرفت و تکم را روی صفحه چوبی به حرکت در می آورد و متناسب با حرکات آن اشعاری را به آواز می خواند.
سر و صدای زنگوله و خوردن تکم بر صفحه چوبی نوعی ریتم و آهنگ برای آواز تکمچی بوجود می آورد.تزئینات استفاده شده در تکم هر کدام علت و فلسفه ای داشته است، از جمله زنگوله و سکه که برای ایجاد سر و صدای بیشتر مورد استفاده قرار گرفته تا مردم را از داخل خانه ها به کوچه ها و دم در خانه ها بکشاند و از سوی دیگر یک ضرباهنگ برای حرکت تکم بوجود بیاورد ،نصب آئینه به دو طرف عروسک (طرفین شکم عروسک) به این دلیل بوده که تکم به همراه خبر فرا رسیدن سال نو، آئینه ای را به رسم روشنائی و صفا به همراه آورد. آیینه کاربردهای مهمی در زندگی مردم این منطقه دارد و مظهر خوش یمنی، روشنایی و خیر و برکت بوده است./س
