چرا جوانان ارتش رژيم صهيونيستي قساوت قلب دارند؟
کودکان هيستريک ديروز؛ جوانان قسي‌القلب امروز
يک پروفسور دانشگاه بيت‌المقدس، با نگاهي به کتب آموزشي در مدارس اسرائيل، آثار رويکردهاي تربيتي مخرب بر روح و روان نوجوانان فلسطيني و در نهايت بروز وحشي‌گري در ارتش اين رژيم را تبيين مي‌نمايد.
سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران گزارش مي‌دهد؛
*** ايدئولوژي و تبليغات، در کتب آموزشي اسرائيل
به نقل از وب‌سايت خبري آلماني "هينترگروند" در روز يکشنبه 24 فوريه 2013، "نوريت پلد الحنان" (Nurit Peled-Elhanan) کارشناس ادبيات و پروفسور دانشگاه "هبره" (Hebrew) بيت‌المقدس، نويسنده مقاله‌اي با عنوان «فلسطينيان در کتب آموزشي اسرائيل؛ سهم ايدئولوژي و تبليغات در تحصيل» معتقد است: کتب آموزشي اسرائيل، اعراب و پيروان اديان ديگر را به عنوان «تهديد» و «مشکل» خود معرفي مي‌کنند.
جوانان يهودي، با ارائه کليشه‌هايي منفي و مخدوش از ديگران و کشورهاي همسايه خود رشد يافته و به ارتش اين رژيم وارد مي‌شود. البته در مورد اروپا و آمريکا اطلاعات کافي به آنان داده مي‌شود. آنان در سيستم آموزشي خود، به صورت آگاهانه، نژادپرستي و نظامي‌گري را با گوشت و خون نسل‌هاي بعد عجين مي‌کنند. لذا با پرداختن به يک سري فرضيه‌هاي پيش‌ساخته، حتي هويت انساني و فرهنگي فلسطينيان و ساير اعراب را به رسميت نشناخته و کودکان، همواره با عطش نابود کردن اين "خطرات و مشکلات" بزرگ مي‌شوند.
اين پروفسور دانشگاه، رويکرد مسائل آموزشي رژيم صهيونيستي را اين گونه ابراز داشت: «اگر قرار باشد کسي را بکشي، آسان‌تر اين است که هيچ چهره بشري براي وي قائل نباشي تا اينکه او را بشناسي و به او اعتماد داشته باشي. هدف اصلي اين است که سربازان خوبي از ميان دانش‌آموزان بيرون بيايد؛ پس هرچه کمتر بدانند، بهتر عمل مي‌کنند. جمله معروف "سرزمين بدون مردم، براي مردم بدون سرزمين"، همان رفتار استعماري از سال 1949 و نفي حاکميت مردم فلسطين بر سرزمين خودشان را توجيه مي‌کند. کتب مدارس اسرائيل، درباره نوار غزه و ساکنان آن سکوت کرده‌اند؛ کودکان و نوجوانان فلسطيني تصور مي‌کنند آنجا مکاني خطرناک، با هيولاهايي به نام قاتلان حماس است.»
کودکان اسرائيلي، در کتب آموزشي مدارس خود کنار آمدن با آدم‌کشي و پذيرفتن آن را مي‌آموزند. اينکه اسرائيل تنهاست، هيچ کس به آن‌ها کمک نمي‌کند، تمام دنيا يهودي‌ستيز هستند و... از ديگر مسائلي است که بايد در مدارس به خورد نوجوانان داده شود. مهم‌ترين مسئله اين است که اسرائيل، کشوري داراي ارتش نيست، ارتشي داراي کشور است! محوري‌ترين ارزش زندگي در اسرائيل، مخلوطي از تعصب يهوديت و فاشيسم است. هر فردي دوست دارد وارد ارتش شود تا با همه غيريهوديان مبارزه کند.
وي در پاسخ به اين سوال که «کودکان اسرائيلي درباره ايران چه چيزهايي مي‌آموزند؟» گفت: فرقي نمي‌کند. در مورد ايران، لبنان، سوريه يا کرانه باختري رود اردن، همگي منطق جنگ را در مورد کساني که امنيت اسرائيل را تهديد مي‌کنند، تشديد و تزريق مي‌نمايند.
اخبار پي‌درپي سايت‌هاي اروپايي از سال 2000 به بعد، مانند گزارش سايت "اشتاندارت" و "ناخريشتن‌آن‌لاين" از ترور وحشيانه و راه‌انداختن حمام خون در يک خانواده فلسطيني در نوامبر 2012، نشان مي‌دهد بسياري از سربازان رژيم صهيونيستي به مشکلات اعصاب و بيماري‌هاي روحي مبتلا هستند.
به گفته روانشناسان، وقتي کودکي با تفکرات توطئه‌آميز نسبت به نزديک‌ترين محل زندگي خود رشد کند، به دليل عدم احساس اعتماد و امنيت - هرچند واهي- دچار اختلالات روحي و روان‌پريشي شده و ترس از نابودي، در آينده بزرگسالي، آن‌ها را سرشار از عقده‌هاي سرکوبگرانه مي‌‌گرداند. وحشت (پانيک) و هيستيري توليدشده در کودکي، از روش‌هاي تربيتي است که منجر به قسي‌القلب شدن سربازان امروز ارتش رژيم صهيونيستي، يعني کودکان ديروز مدارس آنان شده است.
انتهاي پيام/طاهري
