به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از انديشكده مطالعات امنيت ملي رژيم صهيونيستي، دولت آمريكا اعلام كرده كه قصد دارد تا سياست نزديكي به آسياي جنوب شرقي را دنبال كند و مجموعه اي از اقدامات و سياستگذاري هاي اقتصادي، نظامي، تجاري و ديپلماتيك را براي اين منظور در نظر گرفته است. آمريكا در صدد است تا نقش رهبري كننده آسيا را در سالهاي آينده در دست گيرد اما براي اين امر بايستي ديد كه وضعيت آمريكا در خاورميانه چگونه است. آمريكا در طول ساليان گذشته با چالشهاي بسياري در منطقه مواجه بوده است. از پيشرفت برنامه هسته اي ايران گرفته تا تضعيف تاثيرگذاري و نفوذ آمريكا در عراق. بدتري شدن بحران سوريه و ترديد شيخ نشين هاي حاشيه خليج فارس نسبت به ادامه حمايت از آمريكا از آنان نيز از جمله چالش هاي ديگر پيش روي دولت آمريكا در خاورميانه هستند. هم اكنون آينده روابط مصر و آمريكا در وضعيت مبهمي بسر مي برد و حتي سردي روابط ميان اوباما و نتانياهو همگي نشان از آن دارند كه آمريكا در خاورميانه تحت فشار شديدي قرار دارد. در حقيقت نشانه هاي افول ابر قدرت آشكار است."
نويسنده در ادامه در مورد هدف آمريكا از افزايش حضور خود در آسيا و هراس از افزايش قدرت چين مي پردازد و مي نويسد "تلاش دولت آمريكا براي افزايش حضور خود در شرق آسيا مقابله با تهديدي است كه از جانب چين احساس مي كند. پيش تر "لئون پانتا" وزير دفاع آمريكا از افزايش حضور نيروهاي دريايي آمريكا در اقيانوس آرام سخن به ميان آورده بود. "هيلاري كلينتون" وزير امور خارجه آمريكا نيز اظهار داشته بود كه آمريكا نيازمند سرمايه گذاري در جنوب شرق آسيا در زمينه هاي اقتصادي، ديپلماتيك، استراتژيك و ساير زمينه ها در يك دهه آينده خواهد بود زيرا دهه بعدي دهه "آسيا" خواهد بود. آمريكا از افزايش قدرت چين و احتمال آغاز منازعه اي نظامي با آن كشور بخصوص در حوزه جنوبي درياي چين واهمه دارد. آمريكا نمي خواهد چين قدرت انحصاري را در آسيا در دست داشته باشد."
نويسنده در ادامه به ناكامي دولت اوباما در خاورميانه مي پردازد و مي نويسد "اوباما در خاورميانه هيچ گونه پيشرفتي نداشته است. كار خاصي در زمينه پيشرفت مذاكرات صلح فلسطينيان و رژيم صهيونيستي از پيش نبرده است، ايران نيز همچنان به پيشرفت هسته اي خود ادامه مي دهد، عراق در حال خارج شدن از كنترل آمريكاست و نيروهاي آمريكائي در حال عقب نشيني از افغانستان هستند."
تحليلگر صهيونيست اين مقاله در ادامه به ناكامي اوباما در ارائه تصويري انساني تر از آمريكا در خاورميانه مي پردازد و اشاره مي كند "اوباما در دور اول رياست جمهوري خود وعده داد كه چهره اي تازه از آمريكا به ملل خاورميانه ارائه دهد اما اينك با آغاز دور دوم رياست جمهوري وي احساسات "ضد آمريكائي" در خاورميانه در حال رشد است. مسلمانان منطقه درخواست اوباما براي مصالحه با رژيم صهيونيستي را رد كرده اند. رهبران خاورميانه نيز به اين خواست اوباما رغبتي نشان ندادند بلكه آن را نشانه ضعف رئيس جمهور آمريكا قلمداد كرده اند. اوباما در تقلا بوده تا جهان اسلام را متقاعد كند اما در اين مسير شكست خورده است. دشواري هاي آمريكا در خاورميانه سبب شده تا دولت اوباما به فكر سرمايه گذاري در مناطق ديگر بيفتد."
نويسنده با اذعان به معياري هاي دوگانه دولت اوباما در قبال خاورميانه مي افزايد "اوباما در سخنراني 2 مي سال 2011 ميلادي خود در قاهره مدعي شد كه درصدد تشويق به اصلاحات در جهان اسلام است و اين از اولويت هاي اوست. در حاليكه در عمل بسياري از تحليلگران به او به خاطر معيارهاي دوگانه اش انتقاد وارد كرده است. او از سويي براي سرنگوني "معمر قذافي" تحت پرچم ناتو عليه ليبي لشكركشي نمود اما در مورد سركوب آزادي بيان در كشوري چون بحرين حتي در كلام نيز انتقادي از حكومت آل خليفه مطرح نساخت. او در سخنراني خود هيچ اشاره اي به كشور عربستان سعودي نكرد و ساير كشورهاي خاورميانه كه در اردوگاه هوادار آمريكا قرار دارند را نيز مورد انتقاد قرار نداد. آمريكا مي خواهد همكاري عربستان سعودي را از دست ندهد چنانچه در زمان لشكركشي نيروهاي سعودي به بحرين براي سركوب مخالفان در مارس سال 2011 ميلادي نيز دولت اوباما هيچ انتقادي را در مورد سعودي ها مطرح نساخت."
نويسنده مقاله با اذعان به فراگيري موج "بيداري اسلامي" در منطقه خاورميانه مي افزايد "موج بيداري اسلامي و سرنگوني حكام مستبد در جهان اسلام نشان دهنده افول تاثيرگذاري و نفوذ آمريكا در خاورميانه است زيرا كه زمامداران مورد حمايت آمريكا سقوط كرده اند. هم چنين پس از روي كار آمدن زمامداران جديد نيز اطميناني از ادامه روابط گرم آنان با آمريكا وجود ندارد. اوباما مدعي شد كه از قيام مردمي مصر حمايت كرده است اما اكنون "محمد مرسي" رئيس جمهوري مصر روابط بسيار خوبي با اوباما ندارد. گرچه امروز اوباما اظهار مي دارد كه بدليل كمك سالانه 1.7 ميليارد دلاري به مصر و كمك هاي نظامي و غير نظامي به ان كشور، مصر را بعنوان يك دشمن قلمداد نمي كند اما اذعان كرده كه مصر ديگر متحد آمريكا نيست."
نويسنده با اذعان به افول جدي دولت آمريكا در منطقه مي افزايد "شكي نيست كه دوست و دشمن آمريكا معتقدند كه آمريكا در خاورميانه دچار وضعيت جديدي شده است و نقش محوري خود را در منطقه از دست داده است. آمريكا توان حمله نظامي عليه ايران را ندارد و در حال از دست دادن رژيم هاي مورد حمايت خود در منطقه است."
گوزانسكي در ادامه به وابستگي آمريكا به نفت خاورميانه اشاره مي كند و مي نويسد "آژانس بين المللي انرژي اظهار داشته كه در طول چهار گذشته ميزان توليد نفت داخلي آمريكا تا 25 درصد افزايش يافته و ممكن است از روسيه و عربستان سعودي هم بيشتر نفت توليد كند اما باز هم به نفت خاورميانه وابسته خواهد بود. براي مثال خليج فارس به تنهايي 54.4 درصد از نفت جهان را توليد مي كند و بيش از 40.5 درصد از ذخائر گاز جهان را در اختيار دارد. در نتيجه اگر آمريكا به نفت و گاز خاورميانه هم احتياج نداشته باشد بازهم براي حفظ ثبات بازار جهاني انرژي به نفت خليج فارس احتياج دارد. همين امر بود كه سبب شد تا در اوايل سال 2012 ميلادي آمريكا زا احتمال بسته شدن تنگه هرمز توسط ايران بيمناك شود."
نويسنده با اذعان به تضعيف رژيم صهيونيستي در منطقه مي نويسد "اين احساس حتي در ميان آمريكائي ها هم در حال افزايش است كه رژيم صهيونيسني ضعيف تر از گذشته شده است."
وي در ادامه به ادامه فروش آمريكا به رژيم هاي مورد حمايتش در خاورميانه اشاره مي كند و مي گويد "آمريكا به تقويت نظامي رژيم هاي مورد حمايتش در منطقه ادامه مي دهد و سلاح هاي پيشرفته آمريكائي را به آنان مي فروشد. فروش اين سلاح ها راهي است كه دولت آمريكا گمان مي كند از طريق آن مي تواند نفوذش در منطقه را افزايش دهد و بخصوص اقتصاد خود را از طريق آن بهبود بخشد. حجم فروش سلاح هاي آمريكائي به كشورهاي حامي اش در خاورميانه و از جمله شيخ نشين هاي حاشيه خليج فارس در طول تاريخ معاصر بي سابقه بوده است. براي مثال در فاصله سال 11-2008 ميلادي حجم فروش سلاح از آمريكا به عربستان سعودي و امارات بالغ بر 70 ميليارد دلار بوده است. آمريكا همچنين براي فروش جنگنده هاي اف-15 اس-اي و سامانه هاي ضد هوايي مثل THAAD نيز به اين كشورها برنامه ريزي كرده است.
