به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران بيرجند ؛همینکه صبحگاهان از خواب خوش برخیزی و اندیشه کوه کنی تنها در عرض چند دقیقه می توانی خیابان غفاری را ادامه بدهی و بعد از گذر از دانشگاه آزاد و بیدخت خودت را به دره چهارده (chahardeh) برسانی . چهارده پایین را که رد کنی در چهارده بالا دیگر وسیله نقلیه یاریش را از تو دریغ می کند و همان بهتر که دریغ کند که طبیعت تو را فرا می خواند .

اولین منظره خود روستای چهارده است که با خانه های سنگی و کوچه های باریک تو را به تماشا فرا می خواند با خود می اندیشی در فاصله چند قدمی هیاهوی شهر در عمق این اتاقک های سنگی چه آرامشی وجود دارد که تو از آن محرومی.

اولین افرادی که در روستا می بینی وبه تو خوش آمد می گویند چند پیرمرد دنیا دیده هستند که در گذر روزگار هنرشان را حفظ کرده اند، و با خلاصه کردن آن در سبد ها، سبد ها را به تو هدیه می دهند تا توشه ای از کوه و آبشار برداری این پیرمردان باصفا و هنرمند شروع تفریح امروز تو هستند . و حتما با این شروع خوش خواهد گذشت.

آب مظهر طراوت و سبزی و شادابی است در این مسیر چند چشمه و یا به عبارتی قنات کوچک وجود دارد که تو را تشویق می کند آبی به سر و صورت بزنی و رخوت مسیر خاکی را از تن بدر و خود را برای دیدن زیبایی های طبیعت خدا آماده کنی.یکی از این مناظر زیبا استخر های کوچکی هستند که از ترکیب آب و نور و درخت و سرسبزی نمودی از زیبایی خدادادی را به تو هدیه می کنند . خوب نگاه کن در داخل استخر می توانی ترکه های بادام کوهی را ببینی که آنها را برای بافتن سبد در آب گذاشته اند تا برای مهمان شدن سبد ها در خانه شما ملایم گردند و آماده مهمانی .

تابش نور خورشید بر گندم ها آنچنان سبزی به تو هدیه می کند که ناخوداگاه از عمق وجودت آهی که بازمانده دورانی است که اجدادت با طبیعت قرین بودند می کشی ولی خود غافلی که این آه از کجا می آید و مسیر را ادامه می دهی.

سبزینه این بهار تقدیم تو باد آن تگ گلگ انار تقدیم تو باد

تقدیم به تو که حرمتش می داری بس خوشه ز روزگار تقدیم تو باد

مسیر از لابلای درختان انار ،مزارع گندم ، درختان بادام کوهی و درختان دیگر عبور می کند و با گذر از مزارع و رودخانه ها تو را به تماشای آب و آبشار می رساند .

حتما رفتن بر بالای بلندی ها و تماشای مناظر را در کوهستان فراموش نکن چون از آن بالا زیبایی ها بهتر به چشم می آیند و تو انگار چشم سومی داری.

چشم انداز آبشار را باید از کوه مقابل ببینی تا سبزی اطرف و موقعیت آبشار را درک کنی و بدانی از کجا آمده و چه کوهی را برش داده تا به عمق دره تنهایی بشر برسد و برای دقایقی وی را از تنهایی باز رهاند.

اگر چه شاید برای رسیدن به آب و آبشار کمی سختی کشیده باشی ولی یادت باشد این آبشار مسیر سخت تر از تو برای دیدار تو طی کرده است . ببین از آن بالا کوه را بریده است تا به این پایین به دیدار تو بیاید پس این تنها تو نیستی که برای دیدار مشتاقی،پس دقایق با هم بودن را در یاب. که دوباره آبشار را تنها خواهی گذاشت.

اگر چه آبشار ارتفاع چندانی ندارد ولی ترکیبات رنگی کنار آبشار و شرشر آب زیبایی و آرامش را در سبدت می ریزند اینجا باید گوشه ای پیدا کنی و برای دقایقی فقط و فقط به صدای آب گوش کنی . اصلا نمی خواهد گوش کنی صدا خود در عمق جانت نفوذ می کند.

حوضچه ی کوچکی که آبشار برای توقف چند دقیقه ای آب در پایین ترین نقطه ساخته است تو را به یاد داستان آب و سنگ می اندازند که آب چه تلاشی کرد تا در دل سنگ خود را جا کند و تازه می فهمی همین استخر کوچک چند متری در داخل این سنگ سخت حاصل سال ها تلاش خستگی ناپذیر آب است تا امروز تو از آن لذت ببری قدر این زلالی و شرشر آب را در عمق این کویر بدان و با آن مهربان باش.

به چارده آ زلال یار بنگر صدای شرشر آبشار بنگر

نگه بر آب و این آبشار زیبا بیا دست خدا در کار بنگر

اگر اهل بالا رفتن باشی می توانی از کنار آبشار اصلی بر دامنه کوه بالا بروی و آبشار های زیبای دیگری را در مسیر به آرامش رسیدن آب ببینی . اینجا بیشتر تلاش آب را از داخل کوهستان برای رسیدن به معرض دید تو درک می کنی ./ب