به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ، ارتش آمریکا طی دو دهه اخیر تجهیزاتی که برای مقابله با دشمن در جبهه جنگ طراحی شده بود را به تدریج در اختیار پلیس آمریکا قرار داده است. آموزش در اسرائیل و حضور افسران ارتش رژیم صهیونیستی در کادر مدیریتی پلیس آمریکا منجر به افزایش خشونت پلیس و نگاه دشمن پندارانه به شهروندان این کشور شده است.




 شروع نظامی سازی پلیس آمریکا را می ‌توان به دهه نود قرن بیستم نسبت داد. در سال ۱۹۹۴ قانونی تصویب گردید که طبق آن به پنتاگون اجازه داده شد تجهیزات نظامی مازاد خود از جمله تسلیحات و نفربرهای ارتش را در اختیار پلیس قرار دهد. قانون دیگری در ۱۹۹۷ تصویب شد که بر ادامه این رویه تاکید داشت. در کنار افزایش جنگ افزار در دست پلیس بر تعداد نیروهای ویژه‌ سوآت که بیشتر آموزش ‌های نبرد جبهه ‌ای می ‌دیدند نیز افزوده می ‌شد.

نظامی سازی مفهوم وسیعی دارد که به استفاده از تسلیحات ارتشی، فنون، آموزش ها، لباس های متحدالشکل و تجهیزات سنگینی مانند زره پوش ها و تانک ها توسط پایگاه های پلیس است. ارتش آمریکا در بیش از دو دهه اخیر تجهیزاتی همچون اسلحه های نیمه خودکار جنگی، خودروهای زرهی، تانک، هلیکوپتر، هواپیما و بسیاری امکانات دیگر که برای مقابله با دشمن در جبهه جنگ طراحی شده بود را به تدریج در اختیار پلیس آمریکا قرار داده است. به مازات آن توسعه نیروهای ویژه نیز پیگیری شد که همواره مورد اعتراض جرم شناسان و پژوهشگران اجتماعی بوده است.

11 سپتامبر، بهانه همیشگی
پس از حملات ۱۱ سپتامبر به بهانه مبارزه با تروریسم نیروهای پلیس آمریکا به سمت نظامی شدن هرچه بیشتر سوق داده شدند. نظامی سازی پلیس که قبلا با هدف مبارزه با مواد مخدر انجام می شد بعد از یازده سپتامبر برای مبارزه با تروریسم شدت یافت. به طوری که در سال ۲۰۰۶ سخنگوی پنتاگون اعلام کرد، وزارت دفاع خودروهای نظامی به ارزش ۴/۱۵ میلیون دلار، بالگردهایی به ارزش ۹/۸ میلیون دلار، قایق‌های نظامی به ارزش ۷/۶ میلیون دلار، تسلیحاتی به ارزش ۱ میلیون دلار و تجهیزات دیگری به ارزش ۶/۱۱۰ میلیون دلار را در اختیار پلیس ‌های محلی آمریکا قرار داده است.


بخشی از این رویکرد بر اساس لایحه پاتریوت (PATRIOT Act) در پیش گرفته شد. از سوی دیگر تجهیزات مازاد نظامی ارتش و تسلیحات جنگی نیز در اختیار پلیس قرار گرفت. در طی سال‌های پس از ۱۱ سپتامبر تجهیزاتی که برای جنگ در جبهه‌های خارجی طراحی شده بود برای سرکوب شهرواندان آمریکایی سر از خیابان ‌ها در آورد. استفاده از نیروهای دارای سلاح و مهارت های ویژه در پلیس بیشتر شد و گاهی حتی برای اطمینان بیشتر از موفقیت عملیات در جرایم غیر خشن نیز از نیروهای ویژه سوآت (SWAT) استفاده ‌شد.


 نیروهای ویژه سوآت
تا سال ۱۹۹۷ نود درصد شهرهایی که بالا‌تر از ۵۰ هزار نفر جمعیت داشتند؛ حداقل دارای یک تیم پلیس سوآت شدند. پس از حملات یازده سپتامبر و جاری شدن دلارهای مربوط به برنامه های امنیت داخلی در ادارات پلیس، این نیروها بیشتر تشویق شدند که بر جنبه های نظامی خود بیافزایند. در نتیجه ساختار نظامی شده‌ی پلیس در برنامه «مبارزه با مواد مخدر» این بار به بهانه تامین امنیت داخلی و «مبارزه با تروریسم» نظامی تر شد. نیروهای ویژه تخصصی ایجاد شدند که بنا به ماموریت های خود مهارت ها و تجهیزات جدیدی نیاز داشتند. این مهارت ها و تجهیزات همگی از نوعی بودند که ارتش آمریکا در تهاجم های مختلف خود در خارج از کشور از آنها استفاده می کرد. واضح است که برای این نیورهای ویژه باید همیشه عملیات های ویژه ای نیز در نظر گرفته شود تا آمادگی خود را حفظ کنند.


 اما تعداد این واحدها در حدی افزایش یافن که فراتر از نیاز کشور بود. در نتیجه مدیریت پلیس رفته رفته «ویژه» بودن این نیروها را فراموش کرده و برای از بین بردن حس «عدم لزوم» در این نیروها از آنها در عملیات های عادی نیز استفاده کرد. در نتیجه مردم به تدریج شاهد حضور نیروهای ویژه در عملیت های پلیس و شدت عمل آن شدند که عواقبی در پی داشت.

نیروهای ویژه از دهه 60 میلادی تا اوایل دهه 80 برای مقابله با خشونت، گروگان گیری و دزدی از بانک فعالیت می کردند. اما با تصویب قوانین مربوط به مبارزه با مواد مخدر این نیروها در جامعه حضور بیشتری پیدا کردند. این نیروها در موارد زیادی حتی برای دستگیری آن دسته از مجرمین مواد مخدر که جرم خفیفی مرتکب شده بودند نیز به کار گرفته شدند. بدین ترتیب در جایی که عملکرد خنثی سازی پلیس و یا برخورد نرم او می توانست موضوع را فیصله دهد از حمله نیروهای ویژه و خشونت جنگی استفاده می شد. گاهی این یورش ها که اکثرا به خانه ها بود بر اساس اطلاعات غلطی روی می داد که منجر به دستگیری و حتی مرگ افراد بی گناه می شد.



مشکلات نظامی سازی پلیس برای جامعه آمریکا
با این حال نظامی سازی پلیس با مشکلات فراوانی همراه بوده که افزایش خشونت نیرو‌ها و نگاه دشمن پندارانه به شهروندان غیرنظامی از تبعات آن بوده است. نیروهای پلیس آموزش‌ های جنگی لازم را ندیده‌اند و مدیران ادارات پلیس نیز چندان با جو نظامی صحنه ‌های نبرد آشنا نیستند. در نتیجه آنچه که حاصل شده تروریسم انگاری معترضان و شدت عمل‌ های عجیب علیه آنان بوده است که از سوی سیاستمداران جنگ طلب نیز حمایت می ‌شود.

این که نیروهای پلیس ذاتا دارای برخی از خصوصیات نظامی هستند غیر قابل انکار است. آنها سلاح گرم همراه دارند. لباس های متحد الشکلی می پوشند که درجات نظامی آنها را نشان می دهد و با الفاظی مانند «بله قربان»، «خیر قربان» سلسله مراتب نظامی خود را نشان می دهند. اما جدای از این شباهت های نمادین، قوانین و سنت های آمریکا تلاس کرده بود که بین پلیس و نیروهای نظامی تفاوت ایجاد کند. واضح است که امتزاج این دو حیطه موجب بر هم خوردن و عدم کارایی هر دو خواهد بود. سربازان کسانی هستند که به جبهه نبرد می روند تا اهدافی را منهدم کرده و یا دشمنان را به خاک و خون بکشند اما پلیس کسی است که در جامعه حضور می یابد تا صلح و آرامش را حفظ کند. اما آنچه که در آمریکا دیده می شود گویای آن است که در دو دهه اخیر تنها لباس پلیس است که با ارتش یکسان نشده است.


برای مثال در نزدیک ترین مورد به زمان حال می توان از سرکوب خشونت آمیز جنبش وال استریت سخن گفت. تصاویر و فیلم های منتشره به وضوح نشان می داد که چگونه پلیس می توانست در یک آن ماهیت نظامی به خود گرفته و از تجهیزات و واکنش های مناسب برای جبهه های جنگ علیه معترضان استفاده کند. تاکتیک هائی که به وسیله نیروهای پلیس آمریکا علیه تظاهرکنندگان معترض اعمال شد اذهان عمومی را متوجه اعمال نظامی گرایانه ای نمود که بیشتر مناسب عملیات های ضدتروریستی بود تا کنترل اعتراضات مسالمت آمیز.

اما روی دیگر سکه این است که به موازات نظامی شدن پلیس، نوعی رقابت یا تقلید از آن در میان گروه های خلاف کار و نیز افراد جامعه ایجاد شده است. افزایش شلیک و کشتارهای دسته جمعی در دو دهه گذشته در آمریکا تایید کننده این است. ریدلی بالکو (Radley Balko) روزنامه نگاری که این موضوع را بررسی کرده است در سال 2007 در یکی از گزارش های خود به کمیته جرایم کاخ سفید اعلام کرد که از زمان به کار گیری نیروهای ویژه سوآت در آمریکا، جرایمی که لزوما نیازمند دخالت این نیروها بوده 1500 درصد افزایش یافته است.


این درحالیست که مقامات پلیس اصرار دارند که آنها نه در عمل و نه در طرز فکر به سمت نظامی شدن پیش نرفته اند بلکه این راهی است که برای محافظت از شهروندان و خود افسران پلیس انتخاب شده است تا نیروهای پلیس نیز آخر شب زنده به خانه هایشان برگردند. در عین حال مقامات پلیس به کارگیری تسلیحات نظامی توسط گروه های خلافکار آمریکایی را تایید می کنند هرچند قبول ندارند که نظامی شدن پلیس باعث شده است که این گروه ها نیز برای دفاع از منافع خود به سمت استفاده از جنگ افزارها بروند.
این نکته که خشونت پلیس باعث افزایش متقابل خشونت در جامعه امریکا می شود  برای مقامات امنیتی قابل درک نیست. برای مثال در جنبش اشغال وال استریت به وضوح دیده شد که پس از اعمال خشونت بی سابقه توسط پلیس نه تنها جنبش فروکش نکرد بلکه بر دامنه آن نیز افزوده شد و معترضین نیز در مواردی به برخورد پلیس با خشونت پاسخ دادند.



الگو برداری از رژیم اسرائیل
ماهیت ارتشی و پادگانی جامعه اسرائیل برای کسی پوشیده نیست. به نظر می رسد در سال های اخیر، مدیران امنیتی جامعه آمریکا بیش از پیش مبهوت جنایات امنیت داخلی اسرائیل شده و در نظر دارند شیوه های نظامی این رژیم را وارد سازمان پلیس خود کنند. اخیرا رییس اتحادیه ملی اسلحه آمریکا خواستار الگو قرار گرفتن اسرائیل در نظامی سازی جامعه برای جلوگیری از کشتارهای مسلحانه شده بود. او گفته بود بعد از این که در اسرائیل در مقابل تمامی مدارس و اماکن عمومی افراد مسلح مستقر شدند دیگر مشکل عدم امنیت جانی شهروندانشان حل شد.


از سوی دیگر گزارش هایی منتشر شده که نشان می دهد آموزش بخشی از پلیس آمریکا به نیروهای امنیتی اسرائیل سپرده شده است. در واقع خشونت روز افزون و نظامی گری پلیس آمریکا این روزها تفاوتی با تصویری که در طی بیش از 60 سال موجودیت اسرائیل در ذهن جهانیان شکل گرفته ندارد. طی دوران ریاست جمهوری جورج بوش، وزیر امنیت داخلی آمریکا که یک شهروند آمریکایی- اسرائیلی بود. او دستور داد که نیروهای پلیس آمریکا توسط گروه های اسرائیلی آموزش ببینند تا در کنترل تجمع ‌ها، مقابله تروریسم و جمع آوری اطلاعات ورزیده تر باشند.

 هم اکنون برخی از افسران سابق نظامی اسرائیل در غالب نیروهای پلیس آمریکا فعالند. آنها استخدام شده اند تا عملیات های امنیتی را درفرودگاه های آمریکا، مراکز خرید و تفرج گاه های حومه شهرها مدیریت کنند. گوردن داف، تحلیل‌گر برجسته نظامی، در مقاله ‌ای به بررسی آموزه های اسرائیلی در پلیس آمریکا پرداخته و نوشته است: «به تدریج، هر یک از اداره ‌های پلیس در امریکا، به دستور وزارت امنیت داخلی، از سوی گروه‌ های اسرائیلی آموزش داده می ‌شوند.

به عنوان بخشی از دوره‌ های آموزشی، حرکتی در راستای افزایش استفاده از لباس ‌های نظامی، خودروهای زرهی، سلاح ‌های سنگین، نظارت غیرقانونی، دروغ‌گویی به مردم، رسانه ‌ها و دادگاه و نیز مداخله سازمان ‌یافته در ساختار انتخاباتی وجود دارد.


 اسرائیلی ‌سازی پلیس در امریکا شامل سیاست ‌هایی است که پلیس جدید امریکا که از سوی اسرائیل آموزش می‌بیند، وظیفه دارد از هرگونه مخالفت‌ با این سیاست ‌ها جلوگیری کند. نظامی‌کردن کامل پلیس، تاکتیک ‌های نظامی، بی ‌احترامی به قانون مدنی، قانون اساسی، آزادی ‌های مدنی، آزادی بیان و افزایش لجام‌ گسیخته قدرت مرکزی بر اساس فساد نامحدود، جرایم سازمان ‌یافته و سرکوب سازمان ‌یافته مخالفان از جمله این سیاست ها محسوب می شود. تحلیل دقیق گویای آن است که گروه‌ هایی که به پلیس ما آموزش می‌ دهند رابطه بسیار نزدیک با گروه‌ هایی دارند که خود مظنون به تروریست هستند و از تروریست ‌ها در آفریقا و خاورمیانه حمایت می‌کنند».


«مکس بلامنتال» خبرنگار موسسه مطالعات آمریکا در توضیح انواع آموزش های پلیس آمریکا به همراه نیروهای امنیتی اسرائیل می گوید: « با توجه به63 سال تجربه، تاکتیک های تکامل یافته اسرائیلی ها درکنترل، مهار واشغال سرزمین های یک جمعیت بومی، نیروهای پلیس محلی این تاکتیک ها را برای تحت نظر داشتن مسلمانان و مهاجرین در شهرهای آمریکا به اجرا می گذارند». بلامنتال معتقد است؛ بعد از 11 سپتامر مقامات امنیتی آمریکا در یک برنامه مشترک با لابی اسرائیل در این کشور به شناسایی و برقراری ارتباط با متخصصین عملیات ضد تروریستی اسرائیل اقدام و هزاران پلیس آمریکائی را با به اسرائیل فرستاده تا به وسیله نیروهای امنیتی این کشور تحت تعلیم قرار بگیرند.



منابع و مآخذ:
....................................................................................................