معاون سابق وزارت خارجه آمريکا؛
بايد اجازه غني سازي اورانيوم به ايران داده شود
نيکلاس برنز، معاون سابق وزارت خارجه آمريکا طي يادداشتي، عنوان کرد؛ براي حل مسئله هسته اي ايران، آمريکا بايد اجازه غني سازي اورانيوم را به ايران بدهد.
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از "بوستون گلوب"؛ ويليام برنز در مقاله اي تحت عنوان "چگونه بايد با ايران رفتار کرد"، با اشاره به سخنان اخير رهبر انقلاب در رد مذاکره مستقيم با ايالات متحده، راهکارهايي را براي حل موضوع هسته اي کشورمان ارائه کرده است که در لابلاي نوشته هاي او درماندگي و استيصال نيز به چشم مي خورد، به طوري که دچار تناقض گويي شده و در حاليکه از ديپلماسي سخن مي گويد، ناگهان چرخش نشان داده و به گزينه نظامي متوسل مي شود.
اما نکته مهم در بخشي از اين يادداشت آن است که معاون سابق وزارت خارجه آمريکا در دولت بوش، به عنوان يک راهکار به دولت واشنگتن پيشنهاد کرد، اجازه بدهد تا ايران در راستاي برنامه صلح آميز هسته اي اش، غني سازي محدود اورانيوم را انجام دهد که اين به معني پذيرش غير مستقيم حق غني سازي اورانيوم براي ايران است.
ويليام برنز در ابتداي يادداشت خود، همانند ديگر مقامات ايالات متحده سعي کرده ايران را تهديد و موضوعي نگران کننده براي کاخ سفيد قلمداد کند و در عين حال به مقاومت ايران در برابر تحريم ها اذعان کرده است.
در بخشي از اين يادداشت او مي گويد؛ "ايران با نصب سانتريفيوژهاي قدرتمند IR_2 (نسل جديد) به برنامه غني سازي اورانيوم خود سرعت مي دهد. آيت الله خامنه اي به "بازي" واشنگتن با يک "نه جسورانه" واکنش نشان داد. روسيه و چين حاضر نيستند به آمريکا و اروپا بپيوندند تا به ايران جهت مذاکره جدي فشار بياورند."
اين مقام آمريکايي افزود " ايران و پنج عضو دائم شوراي امنيت اواخر ماه جاري در قزاقستان ديدار خواهند کرد. با توجه به اين فضا آيا چيزي وجود دارد تا اوباما با انجام آن بتواند بهترين نتيجه ممکن را براي آمريکا بدست آورد _ يعني به وسيله مذاکره و نه زور برنامه هسته اي ايران را متوقف کند؟ اقداماتي وجود دارد که دولت مي تواند براي احياي ديپلماسي انجام دهد. همه اين موارد با خطراتي همراه است و براي رسيدن به موفقيت، ليبرال دمکرات ها و جمهوري خواهان محافظه کار بايد از خود صبر و حوصله نشان دهند و رويکرد دولت را درک کنند."
ويليام برنز سپس به بيان راهکارهاي مدنظر خود پرداخته و به عنوان اولين پيشنهاد گفته است؛ "اوباما و نتانياهو بايد به اختلاف علني خود در مورد ايران پايان دهند. سفر اواسط مارس اوباما به اسرائيل زمان مناسبي است تا اوباما بر تعهد و قول خود جهت ممانعت از هسته اي شدن ايران، دوباره تاکيد کند. او بايد نتانياهو را متقاعد کند زمان و فضاي مورد نياز آمريکا براي يافتن يک راه ديپلماتيک را فراهم کند. با روي کار آمدن يک دولت ائتلافي معتدل تر ممکن است نتانياهو قول بدهد به هنگام تمرکز اوباما روي مذاکره، هيچ حمله اي از سوي اسرائيل عليه ايران صورت نمي گيرد."
"دوم_ اوباما بايد به جان کري وزير خارجه خود آزادي عمل بدهد تا راه حلي مذاکره اي را با تهران پي بگيرد. اينجا همان نقطه اي است که جمهوري خواهان محافظه کار بايد به دولت فضاي بيشتري بدهند. ايالات متحده آمريکا بايد پيشنهادي گرانقيمت تر از آنچه که تاکنون مطرح کرده، روي ميز بگذارد. اين پيشنهاد ممکن است پذيرش غني سازي محدود براي برنامه صلح آميز هسته اي ايران باشد. چنين پيشنهاد مصالحه اي از سوي آمريکا ممکن است با منافع ايرانيان و غرور ملي آنها همسو باشد. اوباما بايد در اين مذاکرات "در خروجي آبرومندانه اي" را به ايران نشان دهد. به نفع ما است که قبل از در نظر گرفتن گزينه نظامي به چنين توافقي برسيم."
معاون وزير خارجه آمريکا در پيشنهاد سوم خوي تهاجمي و سلطه جويي واشنگتن را به وضوح نشان داده و توسل به زور را مطرح کرده است. اوباما ممکن است اين جملات هانس مورگنتائو را به خاطر داشته باشد که "ديپلماسي بدون قدرت، ضعيف است و قدرت بدون ديپلماسي مخرب و کور."
