به گزارش باشگاه خبرنگاران بیرجند
در این مطالعه تجربی، اسانس گیاهان توسط دستگاه کلونجر و به روش تقطیر با آب استخراج شد. ترکیبات تشکیل دهندهی اسانس این گیاهان توسط کروماتوگرافی گازی تجزیه ای (GC) و گاز کروماتوگراف متصل به طیف سنجی جرمی (GC/MS) مورد شناسایی قرار گرفتند و درصد ترکیبات آنها اندازه گیری شد. برای تعیین MIC هر اسانس بر روی باکتریهای مورد مطالعه از روش ریز رقت (Micro Dilution) استفاده شد.
یافتهها حاکی از آن است که در اسانس گیاهان بومادران، گشنیز و شوید به ترتیب آلفا-پینن، D - کارون و لینالول ترکیبات عمده را تشکیل می دهند. برای مهار رشد باکتریهای اشیرشیاکلی و باسیلوس لیچنی فورمیس، اسانس شوید با غلظت ppm 312.5 و برای مهار رشد باکتریهای باسیلوس سرئوس و سودوموناس آئروجینوزا به ترتیب اسانسهای گشنیز و بومادران با غلظتهای ppm 1250 و ppm 312.5 موثرتر واقع شدند.
طبق نتایج این پژوهش، اسانس هر سه گیاه گشنیز، بومادران و شوید اثر ضد میکروبی قابل توجهی روی باکتریهای مورد مطالعه داشتند و ممکن است بتوان از آنها به خصوص از شوید در درمان عفونتها استفاده کرد. /ب