بر آنیم تا در این مجال، قطعاتی کوتاه و بلند از کتاب وحی را با نگاهی به انعکاس آن در ادب پارسی، پیشکش طالبان حق و جوینگان حقیقت کنیم تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.

آیه 3-4 سوره طه
إِلَّا تَذْكِرَةً لِّمَن يَخْشَى
تَنزِيلًا مِّمَّنْ خَلَقَ الْأَرْضَ وَالسَّمَاوَاتِ الْعُلَى
 
جز اينكه براى هر كه میترسد پندى باشد
[كتابى است] نازل شده از جانب كسى كه زمين و آسمانهاى بلند را آفريده است


*«طا» و «ها» دو حرف است از حروف زبان عربی که آن را جزء مقطعات مانند الف لام میم و غیره دانسته‌اند و گاهی تفسیرهایی نیز بر آن آورده‌اند که همه در شمار استحسانات (حسن جویی) قرار می‌گیرد و به حقیقت تقسیر نیست.

*مفسران گفته‌اند با توجه به آیات بعد که خطاب به پیامبر اکرم (ص) است. این طه نیز رمزی بین خدا و رسول اوست که ممکن است حتی جبرئیل را از آن خبر نباشد.

*به حقیقت می‌توان گفت که آن موجود بلند مرتبه خود را فرود آورده است تا آن‌ها که در عالم فرودین قرار دارند نیز بهره ای از از کمال و عظمت او ببرند چنانکه شادی از قله رفیع ذات خویش فرود می‌آید تا در عرصه فرودین جسم لبخند بیافریند و رقص و موسیقی و شعر و آواز خلق کند.

*اگر قرآن را درشان خود بخوانیم یک معنی را چنین خواهد بود که: ای آدمیان، ما این قران را که به عظمت آسمان‌ها و زمین است نفرستادیم تا شما را به رنج محنتی و منع و محرومیتی دچار کند بلکه تنها برای آن است که شما را به یاد آورد از عهدی که با خدای خود بسته‌اید و نسخه روشن آن عهد در کتاب فطرت شما آمده است.

*زعهد شما این است که زیبایی و دانایی و نیکویی را فراموش نکنید از آنکه راه بازگشت شما به بهشت تنها به هدایت این سه فرشته میسّر است. پس سر زلف این سه عروس آسمانی را بگیرید و رقص کنان به سوی من آیید که زندگی رقصی است به سوی خداوند.
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار