از لحاظ اهمیت مورد اول به کنار، باید گفت که مورد دوم می‌تواند بسیار جذاب باشد. بگذارید اول به این نکته اشاره کنیم که اگر شما در امریکا باشید، می‌توانید آخرین نسل آیفون با ظرفیت ۱۶ گیگابایت را به قیمت ۲۰۰ دلار و به صورت اقساطی همراه با یک طرح پایه برای تماس تلفنی و مصرف اینترنت، از اوپراتور مورد نظر خود بخرید. شما ۲۰۰ دلار نقدی می‌دهید، ۶۰۰ دلار به حساب اپل واریز می‌شود و اوپراتور با این امید که از مصرف data اضافه توسط مشتریان سود به جیب بزند گپ ۴۰۰ دلاری را در قالب اقساط از شما دریافت می‌کند.

اما یک امای بزرگ در این میان هست؛ این الگوی تجاری در بازارهای مهم و غیر قابل چشم پوشی مانند چین و هند که اوپراتورها یا مردم در مقایسه با کشورهای پیشرفته متمول نیستند، اصلاً جواب نمی‌دهد زیرا اوپرتورها از طرح های اقساطی پشتیبانی نکرده و مردم باید محصولات را نقداً خریداری کنند. به همین خاطر هم هست که سهم اپل در این کشورها اندک است. حالا شاید جذابیت این دو بازار بزرگ و بکر برای اپل، به کمک مردم دیگر کشورها هم بیاید.

اگر غول کوپرتینو می‌خواهد به ۳ میلیارد خریدار تلفن‌های هوشمند در سال‌های آینده دسترسی رقابتی داشته باشد، باید فکری به حال مشکل "قیمت" بکند. اینجا است که آقای مانستر پیش بینی می‌کند راه حل اپل ارائه یک نسخه ارزان آیفون (بدون قرارداد با اوپراتور) باشد. مانستر چندان به جزئیات اشاره نمی‌کند ولی تصور معقول این است که این تلفن ارزان، فقط یکی از نسل های متأخر آیفون نباشد بلکه آیفونی خاص و با طراحی منحصر به فرد باشد. هم اکنون با معرفی هر نسل جدید، آیفون های قبلی (تحت قرارداد اوپراتور) ۱۰۰ دلار ارزان‌تر می‌شوند.

آیفون ۵ به قیمت ۲۰۰ دلار، آیفون ۴S با قیمت ۱۰۰ دلار و آیفون ۴ بدون پیش پرداخت فروخته شده و در عین حال که این قیمت گذاری برای خیلی از امریکایی ها خوب است ولی داشتن تلفن یک یا دو نسل قبل، از نظر روانی چندان برای مشتریان جذاب نیست.

اپل هرگز هیچ چیزی را ارزان نفروخته. کل دنیا (اغراق!) منتظر ارائه آیپد مینی با قیمت ۲۵۰ دلار بود ولی فیل شیلر با قیمت ۳۲۹ دلار معرفی اش کرد. اما با وجود اینکه این قیمت در سطح انتظار اکثر مردم و کارشناسان نبود، پایین تر از آیپد اصلی بود. مگر نه؟ و این به خودی خود یک تغییر مثبت است که از نظر خیلی‌ها پوشیده مانده.

آیا شیوه قیمت گذاری اپل بر روی محصولاتش به همان شکل قبلی ادامه خواهد یافت؟ حقیقت این است که اپل دو راه پیش رو دارد؛ حفظ کردن حاشیه سود زیاد برای محصولات موبایل و واگذاری سهم بازار به اندروید، یا ارائه محصولاتی با قیمت رقابتی تر (به موازات محصول رده بالا) و به چالش کشیدن رقبا. هم اکنون این اتفاق (کاهش قیمت) برای خانواده آیپد افتاده، چرا باید فکر کنیم که "هرگز" برای آیفون رخ نخواهد داد؟

اگر اپل بخواهد از سهم سیستم عامل موبایل خود در بازار جهانی دفاع کند و رشد اندک آن در مقابل اندروید را به فراموشی بسپارد، بهترین چاره این است که یک آیفون ارزان ۲۰۰-۳۰۰ دلاری را به خانواده آیفون اضافه کند. این شاید در وهله اول تغییری بزرگ در فلسفه کمپانی به نظر برسد ولی تغییر خوبی است؛ هم برای اپل و هم برای مشتریان.

مدیر عامل اپل، تیم کوک نشان داده که از متفاوت فکر کردن به مقوله قیمت گذاری هراسی ندارد؛ مبنای مقایسه هم عملکرد قبلی کمپانی و روش های استیو جابز در این خصوص است. البته تیم کوک در سطح انتظار ما هم محصولات را ارزان نکرده ولی به هر حال آیپد مینی که نسبت به برادر بزرگش ارزان‌تر است تحت نظر او معرفی شد و قیمت مک بوک ایر در دوره مدیریت او کمی کاهش یافت.

اما در مورد تلفن هوشمند که پر سودترین محصول اپل است ماجرا خیلی فرق می‌کند؛ قطعاً برای فتح بازارهایی که مدل اقساطی با کمک اوپراتورها قابل پیاده سازی نیست، باید چاره‌ای اندیشید و آن چاره‌ای که می‌تواند به فروش مدل اصلی در کشورهایی با اوپراتورهای متمول صدمه نزند، ولی در عین حال اپل را به شکلی تهاجمی وارد بازارهای جدید کند، ارائه یک آیفون ارزان تر فقط و فقط به صورت فروش نقدی است. شما چه فکری می‌کنید؟