به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران؛ اولین ضریح بر قبر شریف امام حسین(علیه‌السلام) در سال 371 هجری قمری و به دستور «عضدالدوله دیلمی» نصب شد، از آن زمان تاکنون، این ضریح مقدس، در طول سالیان طولانی و اعصار گوناگون، تعویض یا دچار تغییرات گوناگون شده است.

حدود 200 سال پیش و در زمان شاهان قاجار، یک ضریح بزرگ برای حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام و یک ضریح کوچک‏تر در کنار آن برای حضرت علی‏‌اکبر علیه‌السلام نصب شد که این دو ضریح در کنار هم، حالت شش‏‌گوشه پیدا کرد؛ سپس "شیعیان بـُهره" ـ گروهی از شیعیان اسماعیلی که در هند مرکزیت دارند ـ در ضریح جدیدتری که ساختند، این دو ضریح را با یکدیگر تلفیق كرده و آن را به شکل یک ضریح متصل شش‏‌گوشه درآوردند. همان ضریح هنوز بر مضجع مقدس قرار دارد.

از زمان نصب آن ضریح تا امروز، حدود سه ربع قرن می‏‌گذرد و در حال حاضر پس از گذشت سال طولاني، این افتخار نصیب شیعیان اثنی‏‌عشری ایران اسلامی شد تا بار دیگر ارادت و اخلاص خود را به امام مظلومان حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام نشان دهند و ضریح جدید را آنان برای قبله‏‌گاه عاشقان بسازند و نصب كنند.

کشورهای زیادی متقاضی تقبل ساخت این ضریح مقدس بودند مثل بحرین، کویت و  هند که اتفاقاً صنعت ضریح‏‌سازی هم دارند اما كشورمان با اصرار فراوان و بعد از یک سال پیگیری موفق شد این افتخار را نصیب شیعیان ایران کند.

در طراحی و ساخت این ضریح مقدس، برای اولین بار از مهندسین مختلف رشته‏‌های عمران و معماری استفاده شد؛ این ضریح مطهر در مدت چهار سال بدست هنرمندان برجسته کشورمان و با طراحی و نظارت استاد محمود فرشچیان ساخته شد.

مشخصات این ضريح مطهر عبارت است از: مساحت پلان: 22/86 متر مربع ـ ابعاد طول و عرض: 04/5 در 34/7 متر ـ ارتفاع 94/4  متر ـ تعداد پنجره :20 ـ وزن سازه چوبی :5500 کیلوگرم ـ وزن کل ضریح پس ‌از نصب قطعات فلز: 12 تن و برای ساخت اين ضریح مطهر بیش از 100 کیلوگرم طلا و دو تن نقره بکار رفته است.

سرانجام در آستانه فرا رسیدن ماه محرم امسال ضریح جدید حرم مطهر حضرت امام حسین(ع) پس از اتمام مراحل ساخت و پس از بدرقه شهر به شهر در كشورمان به عراق منتقل شد.

فيلم لحظه انتقال ضريح مطهر امام حسين(ع) به داخل حرم را در اين بخش مشاهده مي‌كنيد

اين فيلم به صورت اختصاصي از سوي "ستاد بازسازي عتبات عاليات" در اختيار باشگاه خبرنگاران قرار گرفته است.

در ادامه خاطره‌اي از محمود پارچه‏ باف؛ مدیر پروژه ضریح مطهر امام حسین(علیه‌السلام) آمده است: "یک روز پیرزنی به کارگاه آمد که از ظاهرش معلوم بود آدم فقیری است. حالت عجیب و خاصی داشت؛ بطوریکه همه مشغول تماشای او شدند، پابرهنه وارد کارگاه شد و دو رکعت نماز خواند و گفت: «من می‏خواهم حاصل یک سال دسترنج خود را که از دوختن گونی به دست آورده‌‏ام به این ضريح مقدس تقدیم کنم». این پیرزن برای دوختن هر گونی 100 تومان دستمزد می‏‌گرفت و جمعاً مبلغ 46400 تومان وجه نقد به این طرح اهدا کرد. رفتار این پیرزن و حالات معنوی او طوری بود که احساسات همه را برانگیخته بود طوری که همیشه این خاطره در ذهن من هست."

انتهاي پيام/