به گزارش حوزه سیاست خارجی  باشگاه خبرنگاران به نقل از موسسه راهبردی دیده‌بان، پس از خروج نظامیان آمریکایی از خاک عراق و تثبیت حاکمیت دولت قانوني در اين کشور، دولت نوری مالکی همه تمرکز خود را بر برقراری امنیت در این کشور قرار داد.

 این امر محقق نمی‌شد مگر با اخراج گروه‌های تروریستی از خاک این کشور که به واسطه 9 سال حضور نظامیان آمریکایی، عراق را مکانی برای فعالیت‌های تروریستی خود دیده‌ بودند.

 منافقین به عنوان تنها گروهک تروریستی که پایگاهی آشکار در عراق داشت بايد به حکم قاطع دولت قانونی این کشور خاک عراق را ترک می‌کرد.

در اين بين اگر از فعل و انفعالات به وجود آمده و سعی عوامل این گروهک تروریستی در ایجاد درگیری و تنش با پلیس عراق و همچنین صرف هزینه‌های کلان این گروهک تروریستی در اروپا و آمریکا به منظور تاثیرگذاری بر جوامع بین‌المللی بگذریم، تصمیم دولت عراق در قبال منافقین به آنجا رسید که با حضور سازمان ملل و نمایندگان کمیساریای عالی پناهندگان قرار بر این شد که دولت عراق به منافقین برای ترک خاک این کشور مهلت دهد.

 هر چند تاکنون چندین بار مهلت ارائه شده از سوی دولت عراق برای تخلیه پادگان اشرف به بهانه‌های واهی نقض شده و هنوز هم تعدادی اندک از اعضای منافقین در این پادگان باقی مانده‌اند و همچنین به دلیل عدم پذیرش کشور‌های پناهنده پذیر، ترک خاک عراق نیز انجام نگرفته است، اما تحرکات منافقین نیز به خوبی نشان می‌دهد که سرکردگان این گروهک تروریستی هنوز هم به ماندن در عراق و بازگشت به پادگان اشرف امید دارند.

در بازدید گروه خبرنگاران از بخش‌های آزاد شده پادگان اشرف دیده شد که اعضای منافقین لوازم، ادوات اداری و تاسیساتی و...را که نتوانسته بودند از این پادگان خارج کنند را کاملاً تخریب کرده به نحوی که استفاده از این ادوات ممکن نباشد.

اما در همین حال نکته‌ای که به چشم می‌آمد سالم بودن ساختمان‌های این پادگان بود، که هیچ تخریبی در آنها صورت نگرفته بود.

این موضوع به عنوان اولین نشانه مشخص می‌کرد که اعضای منافقین امید دارند در آینده دور یا نزدیک دوباره به این پادگان غصبی بازگردند و با سالم گذاشتن ساختمان‌های این پادگان مانع صرف هزینه دوباره برای بازسازی تاسیسات و بناهای پادگان اشرف شوند.

 فعالیت‌های منافقین برای دستیابی به این هدف غیر از تحرکات عوامل این گروهک تروريستي در اروپا و آمریکا، از طریق دخالت در جریانات داخلی عراق نیز پیگیری می‌شود.

 ملاقات‌های پیاپی عوامل منافقین با واسطه یا بی‌واسطه با برخی اعضای پارلمان عراق و مخالفین دولت نوری مالکی از جمله فهرست العراقیه و دامن زدن این گروهک تروریستی به اختلافات داخلی این کشور که تا سر حد صرف هزینه برای راه‌اندازی راهپیمایی‌های اعتراضی نیز پیش رفته است، از جمله فعالیت‌های منافقین برای باقی ماندن در عراق است.

به عبارت دیگر سرکردگان این گروهک تروریستی به خوبی می‌دانند که  سرگرم‌سازی دولت عراق به بحران‌های داخلی باعث می‌شود که اخراج منافقین از این کشور از اولویت دولت عراق خارج شود و این موضوع برای منافقین به منزله خرید زمان است که راهکاری جدید را برای باقی ماندن در این کشور اجرا کنند.

غیر از موضوعات ، منافقین با رفتارها و درخواست‌های غیرمنطقی و مضحک، در حالی که هیچ حق یا جایگاه قانونی برای اظهار نظر آنها وجود ندارد، نشان داده‌اند که سعی دارند به هر شکل ممکن دوباره در پادگان اشرف مستقر شوند و کمپ ترانزیت در پادگان لیبرتی را به هیچ عنوان مکانی پایدار برای ماندن در عراق نمی دانند.

آخرین درخواست سرکرده منافقین مبنی بر بازگشت به پادگان اشرف به دلیل آب گرفتگی در کمپ ترانزیت(!) نمونه‌ای از اظهار نظرهای غیرقانونی و غیرعقلانی این گروهک تروريستي است.

به هر حال منافقین که در شرایط فعلی پس از سرنگونی ديکتاتور سابق عراق و به دنبال آن خروج نیروهای نظامی آمریکا، در صحنه سیاسی عراق در انزوای کامل قرار گرفته‌اند و در نظر‌ ملت عراق نیز به عنوان گروهکی تروریستی و جنایتکار شناخته ‌می‌شوند از هیچ تلاش و دستاویزی برای باقی ماندن در عراق دریغ نخواهند کرد، زیرا اخراج آنها از خاک عراق مرگ کامل این تشکیلات تروريستي را رقم خواهد زد.

انتهاي پيام/س2