حاجی عیسی‌خان بیگلربیگی در سال ۱۲۶۱ به میرزا موسی وزیر اجازه داد تا در ملک شخصی خود که شامل زمینی به مساحت ۱۶۰۰ متر بوده آب‌انبار عظیمی را بنا کند.

این آب انبار به سبب همجواری با بقعه زیارتی سیداسماعیل از همان ابتدای ساخت، به نام آب‌انبار سید اسماعیل مشهور شد.

شکل‌گیری آب‌انبار و تحولات ساختمانی بنای امامزاده باعث رونق آن و ساخت راسته بازار سیداسماعیل و دکان‏‌های اطراف میدان کاه‌فروش‌‏ها (سیداسماعیل امروزی) و دو دالان منتهی به امامزاده به جای آنها شد.

وجود تعداد زیادی از این مغازه‏‌ها و واحدهای تجاری را باید مرهون علت پراهمیتی تحت عنوان "وقف" هم دانست؛ چرا که بسیاری از این دکان‏‌ها احداث شدند تا از محل درآمد آنها مخارج ضروری امامزاده و امور مرتبط با فعالیت‌های دینی مانند برنامه‌های سوگواری حضرت سیدالشهدا(ع) تامین شود.

وقف نامه تکیه امامزاده سید اسماعیل در سال ۱۲۵۹ ق از این بازار تحت عنوان «بازارچه جدیدالاحداث موسوم به سیداسماعیل» یاد می کند که همچنان موجود است.