هدف از انجام این بازی استفاده تهاجمی از کراس برای کشیدن گرفتن، بردن و پاس دادن توپ به منظور کسب امتیاز می باشد که برای به دست آوردن امتیاز می بایست توپ را به داخل دروازه تیم حریف پرتاب کنند.

از نظر دفاعی ، هدف بازی مسدود کردن راه بازیکنان حریف برای کسب امتیاز و گرفتن مکلیت توپ از آنان با استفاده از برخوردهای بدنی و چوب بازی است.



این ورزش به دو صورت انجام می گیرد:
لاکروس در زمینهای باز و لاکروس در محوطه داخل سالن
تفاوت این دو نوع بازی در تعداد بازیکنان است یعنی لاکروس در زمینهای باز، با تعداد 10 نفر بازیکن در محوطه‌ای به اندازه زمین فوتبال انجام می شود در حالی که لاکروس با 6 بازیکن در زمین هاکی روی یخ باز می شود.

تاریخچه
بازی لاکروس متعلق به قبال بومی آمریکایی در ناحیه شمال شرقی و آمریکای شمالی می باشد. بعضی از نامهای سنتی آن عبارتند از: دهانیتشیگو= مردانی که به یک توپ گرد ضربه می زننند. داناواوسری (جنگ کوچک) تواراتن (برادر کوچک جنگ)



ماموران فرانسوی نام این بازی لاکوس نهادند. اما کلم کراس در زمان فرانسوی آن دوره،‌یک اصطلاح کلی بود که برای همه انواع بازی استفاده می شد. نام لاکروس تداعی کننده این معناست و شاید شکل کوتاه شده ای از عبارت (بازی چوب قلابدار) باشد.

در جامعه بومی آمریکا لاکروس برای اهداف مختلفی بازی می شود این بازی برای حل منازعات تمرین سربازان جوان و به عنوان یک تشریفات مذهبی مورد استفاده قرار گرفت.

بازی با یک ضربه بلند در حدود یک مایل شروع می شود و گاهی روزها به طول می انجامید . توپهای اولیه از پوست گوزن،‌سفال و گاهی اوقات از چوب ساخته می شوند. لاکروس نقش بسیار مهمی را در زندگی اجتماعی و مذهبی قبایل قاره آمریکا در طول سالهای متمادی ایفا کرده است./آق