به گزارش گروه علمي، پزشكي باشگاه خبرنگاران به نقل از وب دا، عضو مرکز تحقيقات روانپزشکي و علوم رفتاري دانشگاه علوم پزشکي مشهد با اشاره به اينکه بر اساس مشاهدات انجام شده اين علائم تا 75 درصد کودکان مبتلا به بيش فعالي شايع است اظهار داشت :‌اين بيماري داراي يک الگوي رفتاري شامل کاهش توجه پايدار ، بيش فعالي و رفتارهاي تکانشي مي باشد و عموما تا زماني که کودک وارد محيط سازمان يافته نظير دبستان ، آمادگي و کودکستان نشود اين بيماري تشخيص داده نمي شود .

دکتر ابراهيم عبداللهيان با اشاره به اينکه هيچ عامل واحدي مسئول بروز اين اختلال نيست هر چند متغيرهاي محيطي و ژنتيکي ممکن است در آن نقش داشته باشد، خاطر نشان کرد: از علل مستعد کننده قوي براي اين اختلال مي توان به عوامل ژنتيک، ‌عوامل مربوط به رشد، ‌آسيب مغزي احتمالي، عوامل عصبي شيميايي و عوامل رواني اجتماعي اشاره کرد.

 
حساس بودن به نور ،‌صدا و حرارت از خصوصيات باليني اين بيماري در دوران شيرخوارگي

دکتر ابراهيم عبداللهيان با اشاره به اينکه اين اختلال ممکن است در دوران شيرخواري آغاز شود، اظهار داشت:‌ شيرخواران مبتلا به اين اختلال نسبت به محرک ها بسيار حساسند و تحت تاثير صدا، نور ،‌حرارت و ساير تغييرات محيطي خيلي زود ناراحت مي شوند.

وي افزود: ‌در سنين مدرسه کودکان ممکن است به سرعت پاسخ دادن به سوالات امتحاني را آغاز کنند اما پس از جواب دادن به يکي دو سوال دست از فعاليت بردارند ،‌اغلب تحريک پذيرند،از نظر هيجاني بي ثبات بوده و به آساني خنده يا گريه سر مي دهند، حواس پرتي و نوسان توجه در اين کودکان سبب کندي يادگيري، ذخيره سازي و ابزار معلومات مي شود.

دانشيار گروه روانپزشکي دانشگاه علوم پزشکي مشهد خاطر نشان کرد: بازماندن از توجه کافي به جزئيات، گوش نکردن هنگام صحبت بقيه، اشکال در توجه در تکليف، ‌اشکال در سازمان دهي تکاليف، ‌شلوغ کاري و پر سر و صدا بودن، پرحرفي، ‌جواب دادن قبل از پايان سوال، ‌ناتواني در انتظار کشيدن براي نوبت، ‌قطع حرف ديگران و مداخله در آن مي توان اشاره کرد.

 
درمان دارويي خط اول درمان بيش فعالي

عضو هيئت علمي دانشگاه علوم پزشکي مشهد دارو درماني را خط اول درمان عنوان کرد و گفت: ‌داروهاي متعددي در درمان اين اختلال موثر مي باشد که مهمترين آنها دارويي به نام متيل فنيديت (ريتالين) مي باشد.

دکتر عبداللهيان با اشاره به اينکه مصرف دارو به تنهايي غالبا نمي تواند نيازهاي جامع درماني کودکان مبتلا به اين اختلال را برآورده سازد و فقط يک جنبه از برنامه چند وجهي درمان اين اختلال محسوب مي شود، اظهار داشت: ‌گروههاي مهارت اجتماعي، آموزش والدين کودکان و مداخلات رفتاري در مدرسه و خانه اغلب در درمان کلي کودکان موثر هستند./ح