به گزارش مجله شبانه  باشگاه خبرنگاران، وبلاگ حجاب و عفاف در جدیدترین نوشته خود آورده است:

نام مبارک حضرت محمد(ص) در قرآن چهار بارآمده است که عبارتند از سوره محمد آیه 2. آل عمران آیه 144 . سوره احزاب آیه 40 . سوره فتح آیه 29 .

نام احمد هم از اسامی ایشان بوده که یک بار در سوره صف آیه 6 آمده است. البته برای پیامبر اسلام (ع) القاب متعددی وجود دارد از جمله : عبدالله ،خاتم النبیین؛ رحمة للعالمین، رسول اللّه ، نبى اللّه، امین، امّى، مزّمل، مدّثر، نذیر، بشیر، مبین، کریم و... که در قرآن آمده است.در ادامه متن آیات و ترجمه و تفسیری از آیاتی که نام مبارک محمد(ص) در آن ها آمده است را مشاهده می نمایید:

آل عمران، آیه 144: "وَ ما مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَ فَإِنْ ماتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلى‏ أَعْقابِکُمْ وَ مَنْ یَنْقَلِبْ عَلى‏ عَقِبَیْهِ فَلَنْ یَضُرَّ اللَّهَ شَیْئاً وَ سَیَجْزِی اللَّهُ الشَّاکِرینَ".

ترجمه آیه:و محمد جز فرستاده‏اى كه پیش از او [هم] پیامبرانى [آمده و] گذشتند نیست آیا اگر او بمیرد یا كشته شود از عقیده خود برمى‏گردید و هر كس از عقیده خود بازگردد هرگز هیچ زیانى به خدا نمى‏رساند و به زودى خداوند سپاسگزاران را پاداش می دهد

تفسیر آیه (خلاصه تفسیر المیزان):....
(وما محمد الا رسول قد خلت من قبله الرسل ):(و محمد نیست جزپیامبری که پیش از او نیز پیامبرانی بودندو از این جهان در گذشتند)،پس پیامبرتنها، بشری است که از جانب خداوند مأمور ابلاغ شریعت و پیغام آور می باشد ونه بیش از این ، (افائن مات او قتل انقلبتم علی اعقابکم ):(آیا اگر او بمیرد یاشهید گردد باز شما به دین جاهلیت خود رجوع خواهید کرد؟)(موت )خارج شدن روح از بدن و بطلان حیات است و (قتل )کشته شدن به سبب عمدی می باشد، می فرماید: در هر صورت اگر پیامبر از دنیا برود، آیا شما مرتد می شویدو به حالت اول خود باز می گردید و از دین خدا روی گردان شده و کافرمی شوید؟، (ومن ینقلب علی عقبیه فلن یضر الله شیئا و سیجزی الله الشاکرین ):(و هر کس مرتد شود به خدا هیچ ضرری نمی رساند و البته خداجزای نیک به اعمال شکرگزاران عطا خواهد کرد) یعنی هر کس بعد از هدایت ضلالت را برگزیند خداوند از ایمان یا کفر او تأثیری نمی پذیرد، بلکه خود اوضرر می کند،اما کسانی که پایدار بمانند و نعمت خدا را اظهار نموده و شاکرباشند و مانند کافران نعمت خدا را نپوشانند، خداوند جزای ایشان را خواهد داد،اما جزای آنان را به جهت اشعار به عظمت و ارزش آن ذکر نکرده و توضیح نداده است ، یعنی فقط خدا ارزش آن جزا را می داند و قابل بیان ووصف نیست .از سدی نقل شده است که در روز احد در بین مردم شایع شد که رسول خدا(ص )کشته شد و بعضی از اصحاب صخره گفتند:ای کاش کسی را بسوی عبدالله بن ابوسفیان بفرستیم تا برای ما امان بگیرد و گفتند:ای قوم ، محمد کشته شد، پس بسوی قوم خود باز گردید،قبل از آنکه بسوی شما بیایند و شما رابکشند و انس بن نضر گفت : ای مردم اگر محمد کشته شده ، خدای محمد نمرده است ، پس با آنانکه محمد را به قتل رساندند جهاد کنید و گفت : خدایامن از آنچه این مردم می گویند از تو عذر می خواهم و از آنان و سخنانشان بیزاری می جویم و شمشیر کشید و جنگید تا سرانجام کشته شد، و آیه مزبور در این هنگام نازل شد.


2) احزاب، آیه 40: "ما کانَ مُحَمَّدٌ أَبا أَحَدٍ مِنْ رِجالِکُمْ وَ لکِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَ خاتَمَ النَّبِیِّینَ وَ کانَ اللَّهُ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ عَلیماً.

ترجمه آیه: محمد پدر هیچ یك از مردان شما نیست ولى فرستاده خدا و خاتم پیامبران است و خدا همواره بر هر چیزى داناست.

تفسیر آیه (خلاصه تفسیر المیزان):

(ما کان محمد ابا احد من رجالکم ولکن رسول الله وخاتم النبیین وکان الله بکل شی ء علیما): (محمد ص پدر هیچ یک از مردان شما نیست ولی او فرستاده خدا و خاتم پیامبران است و خدا به هر چیزی داناست ) این آیه در مقام پاسخ مردمی است که به واسطه ازدواج پبامبر ص با همسر زید به ایشان اعتراض کرده اند که چراهمسر پسرخوانده ات را به زنی گرفتی ؟ خداوند می فرماید: رسول گرامی ما پدر هیچ یک از مردان موجود و فعلی شما نیست تا ازدواجش با همسر یکی از شما، ازدواج باهمسر پسرش باشد، یعنی به نحو تکوینی هیچ یک از مردان موجود در زمان نزول آیه از صلب رسولخدا ص متولد نشده اند. پس زید هم پسر صلبی رسولخدا نیست و هیچ یک از آثار پدر و فرزندی میان او و رسولخدا برقرار نیست ، لذا ازدواج آنحضرت باهمسر زید هیچ مانعی ندارد.در ادامه به مسأله خاتمیت پیامبر ص اشاره می کند. (خاتم ) یعنی هر چیزی که با آن مهر می زنند، یعنی نبوت با وجود پیامبر ص مهر و ختم شده و بعد از او دیگر نبوتی نخواهد بود. و گفتیم که (رسول ) یعنی آنکه حامل رسالت خدای تعالی به سوی مردم می باشد و (نبی ) یعنی آنکه حامل خبری از غیب باشد که آن غیب ، دین و حقایق آن است و لازمه اینکه پیامبر خاتم الانبیاء است این است که خاتم رسل نیز باشد، چون رسالت خود یکی از اخبار و انباء غیب است و نبی اعم از رسول است لذا وقتی انباء ازغیب با وجود ایشان خاتمه یافته ، قهرا رسالتی هم بعد از آنحضرت نخواهد بود. به این ترتیب پیامبر اسلام ص خاتم انبیاء و رسولان الهی است و ارتباط آنحضرت با مردم ارتباط از مصدر نبوت و رسالت است ، لذا همه اعمال ایشان به امر خدای سبحان است وخدا هم که به همه چیز داناست پس آنچه برای شما بیان کرده یا بر رسول خود ابلاغ می کند به مقتضای علم اوست .

3) محمد، آیه 2: "وَ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ آمَنُوا بِما نُزِّلَ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ هُوَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ کَفَّرَ عَنْهُمْ سَیِّئاتِهِمْ وَ أَصْلَحَ بالَهُمْ".

ترجمه آیه: و آنان كه ایمان آورده و كارهاى شایسته كرده‏اند و به آنچه بر محمد [ص] نازل آمده گرویده‏اند [كه] آن خود حق [و] از جانب پروردگارشان است [خدا نیز] بدیهایشان را زدود و حال [و روز]شان را بهبود بخشید.

تفسیر آیه (خلاصه تفسیر المیزان):

(والذین امنوا وعملوا الصالحات وامنوا بما نزل علی محمد وهو الحق من ربهم کفر عنهم سیئاتهم واصلح بالهم ): (و کسانیکه ایمان آورده و اعمال شایسته انجام دادند و به آنچه بر محمد ص نازل شده و حقی از جانب پروردگارشان است ،ایمان آوردند، خداوند گناهانشان را محو می کند و شأن آنها را اصلاح می نماید)می فرماید کفار مکه و سایر کفاری که از آنها پیروی کرده و هم خود کافر شدند وهم مانع دیگران شدند و نگذاشتند که آنها ایمان بیاورند، خدا اعمالشان را باطل کرد درنتیجه راهی به مقصد نمی برند. و هیچکس در برابر اعمالشان به آنها پاداش نمی دهد وآنها را نمی پذیرد، درست مانند شتر گم شده ای که صاحبی ندارد تا از آن مراقبت کند.پس ضلالت عمل به معنای بطلان و فساد آن قبل از وصول به نتیجه است .در آیه دوم به توصیف مؤمنان صالح می پردازد که شامل همه مؤمنان می شود و قید(امنوا بما نزل علی محمد) قید احترازی است .می فرماید کسانی که حسن عقیده و حسن عمل را با هم قرین نمایند و به دین حقی که بر رسولخدا ص نازل شده ایمان آورند، خداوند با عفو و مغفرت خود پرده ای برروی گناهانشان می کشد و هم در دنیا و هم در آخرت دلهایشان و امورشان را اصلاح می کند که اصلاح در دنیا بوسیله دین فطری است که کمال سعادت انسان در آن است واصلاح در آخرت بوسیله حسن عاقبت و کمال رستگاری آنها است .

4) فتح، آیه 29: مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاء عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاء بَیْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا یَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا سِیمَاهُمْ فِی وُجُوهِهِم مِّنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذَلِكَ مَثَلُهُمْ فِی التَّوْرَاةِ وَمَثَلُهُمْ فِی الْإِنجِیلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَى عَلَى سُوقِهِ یُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِیَغِیظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِیمًا.

ترجمه آیه: محمد [ص] پیامبر خداست و كسانى كه با اویند بر كافران سختگیر [و] با همدیگر مهربانند آنان را در ركوع و سجود مى‏بینى فضل و خشنودى خدا را خواستارند علامت [مشخصه] آنان بر اثر سجود در چهره‏هایشان است این صفت ایشان است در تورات و مثل آنها در انجیل چون كشته‏اى است كه جوانه خود برآورد و آن را مایه دهد تا ستبر شود و بر ساقه‏هاى خود بایستد و دهقانان را به شگفت آورد تا از [انبوهى] آنان [خدا] كافران را به خشم دراندازد خدا به كسانى از آنان كه ایمان آورده و كارهاى شایسته كرده‏اند آمرزش و پاداش بزرگى وعده داده‏است.

تفسیر آیه (خلاصه تفسیر المیزان):

(محمد رسول الله والذین معه اشداء علی الکفار رحماء بینهم تریهم رکعاسجدا یبتغون فضلا من الله و رضوانا سیماهم فی وجوههم من اثرالسجود ذلک مثلهم فی التوریه ومثلهم فی الانجیل کزرع اخرج شطئه فازره فاستغلظ فاستوی علی سوقه یعجب الزراع لیغیظ بهم الکفار وعد الله الذین امنوا وعملوا الصالحات منهم مغفره و اجرا عظیما): (محمد ص رسولخدا است و کسانی که با او هستند درمقابل کفار شدید و بی رحم هستند و در میان خود مهربان و دلسوز می باشند، آنهارامی بینی که همواره در رکوع و سجودندو در طلب فضل و رضایت خدا می باشند،علامتشان در چهره هایشان از اثر سجده نمایان است ، این توصیف ایشان در تورات است ، اما وصف آنها در انجیل این است که آنها مانند زراعتی هستند که از شدت برکت پیرامونش جوانه هایی می زند و آن جوانه ها هم ستبر می شود و مستقیم برپای خودمی ایستد، به طوریکه کشاورزان را به تعجب وا می دارد، این به جهت آنست که کفار رابوسیله آنها به خشم آورد، خداوند به کسانی در میان آنها که ایمان آورده و اعمال شایسته بجا آورند وعده آمرزش و اجری عظیم داده است .)

می فرماید محمد ص فرستاده خداست و مؤمنان و کسانی که به او گرویده اند، دوصفت متضاد شدت و رحمت را با هم آمیخته اند یعنی در برابر کفار شدید و بی رحم ودر میان خودشان مهربان و رحیمند و آنها مستمر در نماز و مداوم برآن هستند بطوریکه همواره آنها را در حالت رکوع و سجود می بینی و در طول زندگی در طلب عطیه و ثواب الهی و رضایت خدا هستند و سجده آنها که نشانه تذلل و خشوع آنهاست در چهره آنهااثری گذاشته که آن اثر و سیما نشانه خشوع برای خداست و هرکس ایشان را ببیند آنها رااز این علامت می شناسد.بعضی مفسران این نشانه را اثر خاکی دانسته اند که مؤمنان برپیشانی دارند چون آنها برفرش یا جامه سجده نمی کنند، بلکه فقط برخاک سجده می نمایند. و بعضی دیگر این سیما را نور محل سجده مؤمنان در روز قیامت دانسته اند و آنگاه می فرماید این توضیحاتی که گفتیم اوصاف مؤمنان است که در تورات و انجیل ازآنها نقل شده ولی بعضی مفسران مثل آنها در انجیل را به عبارات بعدی تفسیرنموده اند که می فرماید: مثل آنها مانند زراعت و گیاهی است که از کثرت برکت جوانه هایی هم در پیرامون خود رویانیده و به آنها کمک نموده تا آنها نیز قوی و ضخیم شوند و مستقل روی پای خود بایستند، به گونه ای که کشاورزان از خوبی رشد آن به شگفت درآمده باشند و این کلام اشاره به آنست که خداوند در مؤمنین برکت قرار داده و روز به روز بر نیرو و تعداد آن افزون می شود، تا خداوند به وسیله آنها کفار را به خشم و غیظ درآورد.در ادامه می فرماید کسانی از این مؤمنان که ایمان و عمل صالح را تواما دارا باشند،خداوند به آنها وعده آمرزش و اجر و ثوابی عظیم داده است ، این کلام افاده می کند که مغفرت و اجر عظیم مشروط به حدوث و ایجاد ایمان و بقاء آن بوسیله اعمال صالح می باشد.پس اگر کسانی ظاهرا همراه رسولخدا بوده اند اما در باطن ایمان نداشته و مانندمنافقین ایمان زبانی داشته اند یا ابتدا مؤمن بوده ولی بعدا به شرک و کفر گراییده و مرتدشده باشند، اینها مشمول مغفرت و اجر عظیم نخواهند بود، و همچنین افرادی که ایمان آورده اند اما اعمال صالح انجام نداده اند از حکم این آیه مستثنی هستند.چون خداوند در وصف منافقان می فرماید (ومن اهل المدینه مردوا علی النفاق لاتعلمهم نحن نعلمهم بعضی از اهل مدینه به سوی نفاق گراییدند تو آنها را نمی شناسی ولی ما می شناسیم ) و در وصف مرتدین فرموده (ان الذین ارتدوا علی ادبارهم من بعدما تبین لهم الهدی کسانی که مرتد شدند و به سوی شرک و کفر قبلی خود بازگشتندبعد از آنکه هدایت برایشان آشکار شد...) .