به گزارش
باشگاه خبرنگاران به نقل از روابط عمومی مجموعه فرهنگی تاریخی نیاوران؛ "هیچ" تناولی که حاصل بیش از چهار دهه تجربه و اندیشه این هنرمند بزرگ است، معروف‌ترین و محبوب‌ترین سری مجسمه در میان ساخته‌های اوست که یک نمونه از آن که از جنس برنز می باشد، در موزه کتابخانه سلطنتی نیاوران جلوه نمایی می کند.
پرویز تناولی مجسمه ساز، نقاش، پژوهشگر و مجموعه‌دار ایرانی است که سوم فروردین ماه 1316 در تهران متولد شد. او همچنین کارشناس فرش‌ها و بافته‌های عشایری است. مجسمه‌های پرویز تناولی یک فرق عمده با مجسمه‌های دیگران دارد؛ مجسمه اساسا به معماری ظاهری‌اش متکی است، اما تناولی در مجسمه‌هایش به فضا و شکل درونی مجسمه اهمیت می‌دهد؛ یک فضای درونی راز آلود که بر شکل بیرونی مجسمه تأثیر می‌گذارد.
در این دهه‌ها «هیچ»های گوناگونی به وسیله وی ساخته شده که در آغاز به دنبال اندیشه‌ای عرفانی و شاعرانه آفریده شدند و به تدریج با جنس ها و شکل های گوناگون دوباره و دوباره جان یافتند و از سوی موزه‌های مهم یا مجموعه‌داران در ایران و جهان خریداری شدند.
وی درباره اجرای ایده هیچ هایش می گوید: آغاز ساخت «هیچ» همراه با یک نگاه اعتراضی بود، زیرا محیط آن روزگار به دلم نمی نشست، گالری ها متاع دسته دوم غرب را عرضه می کردند و کار هنرمندانی را به نمایش می گذاشتند که مفتخر به نمایش هنر غربی بودند، آن هم بعد از پنجاه سال. در همان سالها یک عده نیز خطاط بودند و غافل از حضور خوشنویسی و تاریخ آن در خانه های تک تک ما ایرانیان، آن را روی بوم های بزرگ آورده بودند و ادعا می کردند که نقاشی است. تمام این مسائل برای من جمع شده بود و باعث شد تا در آن سالها به یک اعتراض روشنفکرانه برسم.
وي در ادامه اظهار داشت: در نهایت فکر کردم که یک کلمه را انتخاب کنم و زیبایی آن را نشان دهم. به نوعی می خواستم در مقابل آن خطوط، بُعد ایجاد کنم و یک کار سه بعدی ارائه کنم تا این مجسمه جایگزین آثار آن روزگار شود. تازه از ایتالیا برگشته بودم. ناراضی بودم و احساس می کردم فرهنگ آنجا را با خودم آورده ام در حالی که نمی خواستم یک ایتالیایی درجه دو باشم که به کشور خود بازگشته است.
وي تاكيد كرد: فرهنگ غنی ایران در شعر نهفته بود، اما شعر بعد نداشت و من علاقمند بودم که مجسمه سازی را در این فرهنگ جایگزین کنم. لذا عوامل مختلفی باعث انتخاب کلمه «هیچ» در آن سالها شد و همه آنها عاملی شد تا این واژه به زندگی من راه پیدا کند.
