هر شب با قرآن/فصل زمستان، عهد دقیانوس است!
بر آنیم تا در این مجال، قطعاتی کوتاه و بلند از کتاب وحی را با نگاهی به انعکاس آن در ادب پارسی، پیشکش طالبان حق و جوینگان حقیقت کنیم تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران،
آیه ۱۸ سوره کهف
وَتَحْسَبُهُمْ أَيْقَاظًا وَهُمْ رُقُودٌ وَنُقَلِّبُهُمْ ذَاتَ
الْيَمِينِ وَذَاتَ الشِّمَالِ وَكَلْبُهُم بَاسِطٌ ذِرَاعَيْهِ
بِالْوَصِيدِ لَوِ اطَّلَعْتَ عَلَيْهِمْ لَوَلَّيْتَ مِنْهُمْ فِرَارًا
وَلَمُلِئْتَ مِنْهُمْ رُعْبًا
تو
گمان کنی که ایشان بیدارند در حالی که سخت در خوابند و ما ایشان را به چپ و
راست حرکت می دهیم و پهلو به پهلو می گردانیم (تا ایشان را رنجی نرسد) و
سگ ایشان دو دست بر در آن غار گسترده است و اگر تو بر حال ایشان اطلاع می
یافتی (و در ایشان نظر می کردی) از آنها سخت می گریختی و دلت از رعب و ترس
آکنده می شد.
*بر حسب معمول، اصحاب ظاهر این داستان را در یک داستان تاریخی به حساب آورده اند و سوالاتشان این بوده است که این واقعه در چه زمانی از تاریخ رخ داده و این معجزه چگونه ظهور یافته و جزءجزء داستان را یک ماجرای گسترده در زمان و مکان خاص به حساب می آورند.
*بعضی به دنبال آن غار می گردند و باکی نیست که گروهی بر همان ظاهر قناعت کنند و ظاهر را مایه عبرت خود گردانند و از آن پند گیرند.
*اما حکیمان و عارفان داستان را یک تمثیل و یک رمز و نماد از حقایقی دیگر دانسته اند و آن واقعه را چنان تفسیر کرده اند که در همه زمانها و مکانها می تواند مصداق حال کسانی باشد.
*از جمله گفته اند در دوران ظلم و ستم اگر هیچ راهی برای مبارزه علیه ستمکاران گشوده نیست، دستور این است که آدمیان در گروه های کوچک از ستمکاران پیوند ببرند و در غار خلوت خویش گرد آیند و منتظر تغییر اوضاع باشند، زیرا خردمند خود را بی جهت در دسترس ظلم ظالمان قرار نمی دهد بلکه جان را در جایی فدا می کند که در رسیدن به مقصود مقدسی سودمند باشد.
*مولانا فصل زمستان را عهد دقیانوس دانسته که در آن درختان شاخ و برگ خود را جمع می کنند و به خواب می روند تا زمستان بگذرد و بهار در رسد؛ و ایشان را در آن زمان نه برگی نه میوه ای است زیرا نمی خواهند برکت وجود خود را به زمستان سرد و بی رحم بسپارند:
*بعضی به دنبال آن غار می گردند و باکی نیست که گروهی بر همان ظاهر قناعت کنند و ظاهر را مایه عبرت خود گردانند و از آن پند گیرند.
*اما حکیمان و عارفان داستان را یک تمثیل و یک رمز و نماد از حقایقی دیگر دانسته اند و آن واقعه را چنان تفسیر کرده اند که در همه زمانها و مکانها می تواند مصداق حال کسانی باشد.
*مولانا فصل زمستان را عهد دقیانوس دانسته که در آن درختان شاخ و برگ خود را جمع می کنند و به خواب می روند تا زمستان بگذرد و بهار در رسد؛ و ایشان را در آن زمان نه برگی نه میوه ای است زیرا نمی خواهند برکت وجود خود را به زمستان سرد و بی رحم بسپارند:
در خزان چون یافت او یار خلاف درکشید او رو و سر زیر لحاف
گفت یار بد بلا آشفتن است چونکه او آید طریقم خفتن است
پس بخسبم باشم از اصحاب کهف به ز دقیانوس باشد خواب کهف
گفت یار بد بلا آشفتن است چونکه او آید طریقم خفتن است
پس بخسبم باشم از اصحاب کهف به ز دقیانوس باشد خواب کهف
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
