بسم الله الرحمن الرحیم

اذا مات العالم ثُلٌمَ فی الاسلام ثُلمةً لا یسٌدها شیء
 
درگذشت فقیه و مرجع والامقام، عالمِ عامل و معلم برجسته اخلاق، حضرت آیت الله العظمی آقا مجتبی تهرانی، یکی از برجسته ترین شاگردان مکتب امام راحل (ره) و از یاران نزدیک ایشان در مبازرات علیه رژیم پهلوی و از یاوران همیشگی رهبر معظم انقلاب، ثلمه ای جبران ناپذیر و خبری ناگوار است. ایشان در طول حیات طیبه خویش، کمر همت به آموختن و آموزاندن و توصیه به،عمل به علم بست و پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، به رغم درخواستهای فراوانی که از ایشان برای قبول مسئولیتهای اجرایی شد، پرورش انسانهای مؤمن و متعهد را وجهه همت خویش قرار داد. خدمات مبارک و برجسته ایشان در حوزه تهران زمینه ساز پرورش نسلی از فرهیختگان و مهذبان حوزوی و دانشگاهی گردید که گرد شمع وجود این فرزانه ارجمند جمع می شدند و از فقاهت، نزاهت و ورع ایشان بهره ها می بردند. در جایگاه شهردار و به نمایندگی از شهروندانِ شهری که این عالم مجاهد در آن می زیست و نیز به عنوان یک شهروندِ متعلم که از فیض وجودی این شخصیت بزرگوار و تأثیرگذار بهره مند شده است، درگذشت ایشان را خدمت حضرت موعود (عج)، مقام معظم رهبری، بیت محترم و عموم شیعیان و علاقمند ایشان تسلیت گفته و از درگاه ایزد منان، علو درجات را برای ایشان و صبر جمیل را برای بازماندگان خواهانم.

 

انتهاي پيام/