اطلاعات 4 بار و در بین سال های 1976 تا 1978، 1981 تا 1983، 1991 تا 1994 و 2001 تا 2003 جمع آوری گردید. در طی 35 سال مطالعه و پیگیری، 122 مورد مرگ در بین افراد دونده و 10158 مورد مرگ در بین افرادی که نمی دویدند، ثبت شد.

محققان این طور نتیجه گرفتند که دویدن خطر مرگ و میر را در زنان و مردان به میزان 44 درصد کاهش می دهد و موجب افزایش طول عمر به میزان 6.2 سال در مردان و 5.6 سال در زنان می شود.

دویدن به مدت 1 تا 2.5 ساعت در هفته با سرعت کم یا متوسط و در طی 2 تا 3 جلسه، بیشترین اثر مثبت را به دنبال خواهد داشت.

نکته جالب این بود که میزان مرگ و میر در بین کسانی که به میزان متوسط، فعالیتی مثل دویدن داشتند کمتر از کسانی بود که فعالیت بدنی نداشتند و یا اینکه ورزش و فعالیت بسیار سنگین داشتد.

دویدن اثرات سودمندی بر سلامتی دارد، شامل:

- بهبود دریافت اکسیژن
- کاهش فشارخون
- افزایش حساسیت انسولین
- بهبود فعالیت قلب
- افزایش تراکم استخوان
- کاهش تجمع پلاکت ها
- کاهش خطر ایجاد لخته
- کاهش التهاب
- پیشگیری از چاقی
- بهبود عملکرد ایمنی
- بهبود سطح چربی های خون (افزایش کلسترول خوب یا HDL و کاهش تری گلیسریدهای خون)
- بهبود فعالیت های فیزیولوژیک بدن
- بهبود روابط اجتماعی و ارتقای سلامت روانی