به گزارش باشگاه خبرنگاران؛ پديد آوردن زمينه‌هاي بررسي و نقد آثار ارزشمند فارسي به عنوان ميراث گرانبها و مشترک ايران و هند از جمله اهداف برگزاري اين همايش است که از سوي مرکز تحقيقات فارسي دانشگاه عليگر در روزهاي نوزدهم ، بيستم و بيست و يکم اسفند در محل اين دانشگاه برگزار مي شود.
در تاريخ ادبيات فارسي دو پديده عرفان و تصوف جايگاه ويژه‌اي دارند.  
کارشناسان ادبي معتقدند اين جريانات فکري با ادب و فرهنگ اسلامي چنان آميزه‌اي از لطايف ادب و حکمت را در ارتباطي نزديک به وجود آورده‌اند که اگر ويژگي‌هاي آن‌ها شناسايي و ارزيابي درستي نشود ، بي ترديد پاره‌اي از حقايق و واقعيات تاريخ و ادب پارسي نيز پنهان خواهد ماند.
شعر و ادب فارسي يکي از مهمترين و درخشنده‌ترين پديده‌هاي عرفان و تصوف است که در اين زمينه فقها ، دانشمندان ، عرفا ، شعرا و نويسندگان برجسته هند و ايران هزاران آثار نفيس و گرانبها به رشتة تحرير در آورده‌اند.
پيشگامان بزرگي مانند بابا فريد گنج شکر ، ابوالحسن هجويري ، اميرخسرو دهلوي ، سنايي ، بابا طاهر عريان ، خواجه عبدالله انصاري ، حافظ و مولانا از جمله شاعران و عارفاني هستند که در اين عرصه قلم زده‌اند.
از ديگر اهداف اين همايش ايجاد زمينه‌هاي نقد و بررسي نقش عرفان در شعر و ادب فارسي و بررسي جهت‌هاي گوناگون و زواياي مختلف تصوف و سهم شعرا و نويسندگان هند و ايران در حفظ و نگهداري اين ميراث ارزشمند مشترک دو کشور اعلام شده است.
مبادي عرفان ، تاريخچه رشد و گسترش تصوف در ايران و هند ، شاعران عارف هند و ايران ، بازتاب عرفان در آثار نويسندگان هند و ايران ، انساندوستي در تصوف ، فلسفه و عقايد ابن العربي ، نقش وحدت الوجود در فکر عرفاني ، عرفان در غزل ، سلسله‌هاي مختلف در تصوف ، نقش عرفان در موسيقي هند ، نفوذ صوفيان در ميان بزرگان و فرمانروايان ، عشق در عرفان ، مولانا و مثنوي ، سهم منطقه‌هاي مختلف هند در شعر و ادب عرفاني ، سهم عرفا و صوفيان در گسترش دين اسلام و نفوذ و تاثير خانقاه در هند از جمله محورهاي مقالات و سخنراني‌هاي اين همايش محسوب مي‌شود./ي2