به گزارش خبرنگار حوزه سينما باشگاه خبرنگاران حاضر در محل در نشست نقد و بررسي فيلم "من مادر هستم" كه عصر روز گذشته در دانشگاه اميركبير برگزار شد؛ فريدون جيراني، كارگردان فيلم "من مادر هستم" دو مورد تربيت مطرح شدن بحث نقد و بررسي اين فيلم در دانشگاه و بررسي آن  از منظر دانشجويان گفت: بحث دانشگاه با بحث هاي ديگر متفاوت بوده و با توجه به انجام كيفي تحقيقات در عرصه‌ي هنر در دانشكده هنر، دانشكده فني نيز جايگاه ويژه اي را براي مسئله هنر و سينما باز كرده است.
وي با تاكيد بر اين كه بحث هاي دانشگاهي كمك شاياني به شناخت هر چه بيشتر شرايط كار به كارگردان مي كند، افزود: يك كارگردان با توجه به بحث هاي دانشگاهي مرتبط با آثار خود به  تعريف درستي از شرايط حال حاضر سينما و نوع ارتباط خود با مخاطب مي شود.
همچنين حسين معززي نيا،‌ منتقد و سردبير مجله 24 در ادامه اين بحث گفت: در واقع بحث در يك محفل دانشجويي از اين منظر كه انسان برايند دقيق تري از نحوه پيگيري مخاطب مستمر از فيلم ها و ميزان علاقه آن ها به ورود به عرصه بحث هاي سينمايي پيدا كند جذابيت دارد.
اين منتقد اظهار داشت: پيگيري متعدد فيلم هاي سينمايي تفاوت مخاطب خاص با مخاطب عام است اما تفكيك جيراني درباره نحوه پردازش دانشكده هاي هنر و فني به مسئله سينما و هنر توجه من را نيز به خود جلب كرده زيرا در واقع بايد مسائل هنري و سينمايي در دانشكده هنر جايگاه ويژه اي را به خود اختصاص دهد اما امروزه با توجه به آن كه اكثر همكاران ما در مطبوعات و بخش فيلمسازي دانشجويان دانشكده فني هستند گويا دانشكده فني بيشتر از دانشكده هنر به چنين مسايلي بها مي دهد.
وي در قسمت ديگري از سخنان خود در پاسخ به سوالي از جيراني با مضمون آن كه آيا مي توانيد تحليل مناسبي از فيلم به ما بدهيد، اظهار داشت: تصورم درباره آخرين فيلم اكران شده جيراني به مثابه يك تابلوي فيلم سازي است كه كارگردان آن بر آثار دهه 60 تاثير گذاشته و از طرف ديگر فيلم صعود به كارگرداني وي هم در دهه 60 متولد شده و سپس با وقفه اي طولاني فيلم قرمز به بازار سينمايي ايران ارائه شد.
صفري نيا ادامه داد: به هر حال سابقه جيراني در ساخت ملودرام در سينماي امروز گوياي حكومت سليقه اي خاص در آثار وي از قرمز گرفته تاآب و آتش و شام آخر بوده و هميشه نوعي فراق ويژه و خاص كه در گذشته نيز در آثار سينمايي ايران و جهان و حتي بيشتر از آن در عرصه رمان نويسي نيز ديده شده در آثار وي مشاهده مي شود.
وي تغيير سريع موقعيت ها را از خصوصيات سبك ويژه جيراني در توليد آثار ملودرام سينمايي به حساب آورده و تصريح كرد: از ويژگي هاي ديگر اين سبك مي توان به سرعت زياد متن اشاره كرد و جيراني بهتر مي داند كه چنين آثاري در متن جنس داستان گويي دهه هاي 40 و 50 بازتاب هاي مختلفي داشته و سرانجام به غنا رسيده است.
وي افزود: جيراني بهترين استفاده را از ظرفيت هاي اين گونه خاص از داستان هاي ملودرام كرده و همواره به آن علاقمند بوده و سعي در امتحان ورژن هاي متفاوت اين گونه سينمايي دارد.
وي افزود: در پي ساخت فيلم "شوكران" بهروز افخمي در دهه 80 در خلال بحث جيراني و افخمي جيراني با اعتقاد به وضعيت خوب اين فيلم به كارگردانش گفت: اين فيلم قادر به استفاده حداكثري از ظرفيت هاي خود نبوده است.
وي عنوان كرد: با مرور فيلم هاي جيراني از "قرمز" به بعد تضاد و سرعت طي شدن شخصيت ها ديده مي شود و در "شام آخر" و "قرمز" شاهد وجود موفقيت هاي مختلف هستيم اما به طور طبيعي در اين گونه از داستان ها مقداري خشونت بصري و خشونت دروني لازمه كار است يعني سرانجام شخصيت ها در نهايت به يك ويراني مي رسند به عنوان مثال در فيلم آب و آتش و ستاره نيز همين روند پيگيري مي شود.
وي خاطرنشان كرد: به نظر من جيراني به عنوان يك ملودرام ساز در سينماي ايران در آثاري همچون "شام آخر" و به خصوص همين فيلم نمونه موفقي را ارائه داده است.
معززي نيا بيان كرد: اما در خصوص نقدها و حواشي و ديالوگ و شخصيت پردازي بايد با آگاهي از درون مايه اين فيلم به نتيجه رسيد.
جيراني در پاسخ به اين سوال كه اين فيلم دغدغه چند درصد از مردم جامعه بوده است، گفت: اين فيلم روايتگر زندگي افراد طبقه متوسط مرفه است كه اين نوع از زندگي را انتخاب كرده اند.
وي خاطرنشان كرد: مباحث اين چنيني حتي در حود غرب نيز مذموم واقع شده كه  اين نوع مشكل، تفكر وزندگي بدون گذار از دموكراسي درست به بروز فجايع اين چنيني در داخل بعضي از خانواده ها مي‌انجامد.

وی بیان کرد: البته این فجایع در داخل خانواده های مرفه بروز بیرونی ندارد و به طور معمول در خانواده های طبقه پائین به علت وجود فقر بروز بیرونی پیدا می کند.

معززی نیا ضمن تأیید تقسیم بندی میدانی به مضمون فیلم "من مادر هستم" اشاره و عنوان کرد: در این فیلم فرمولی از مضمون های عاشقانه دیده نمی شود.

وی در خصوص ایده اصلی این فیلم نامه عنوان کرد: در رابطه با این فیلم از هیچ کجا ایده ای نگرفته ام زیرا به طور کلی در ابتدا به دنبال ساخت یک فیلم با مضموت جنایی به روایت من حسین بودم اما با توجه به شرایط جامعه امروز و نیاز آن به طرح مسائل این چنینی ساخت فیلم "من مادر هستم" را ترجیح دادم.

وی افزود: اما به طور کلی نگاه من به ملودرام های دهه 60 با مضمون پی رنگ های پررنگ و فراز و نشیب های آن بود برایشان یکی از درام های مورد علاقه من و مؤثر در این فیلم نوشته برباد و ملودرام های دهه 60 بود اما به لحاظ شکل و فرم و ساخت به تطبیق این موضوع با زمانه امروز و ملودرام های جدید آمریکایی که دارای کمترین موسیقی متن و حرکت دوربین است پرداختم.

جیرانی در خصوص مفهوم عشق در فیلم "من مادر هستم" گفت: به طور کلی نظر دادن درباره عشق دشوار است اما پدرام پنداشته به عنوان قهرمان جوان داستان به دلیل برخی اشکالات در فیلم نامه اول، دوم و آخر شخصیت مورد انتظارها به وجود نیامد.

وی افزود: پدرام به عنوان تنها شخصیت بدون مسئله در این فیلم به دلیل مشکلات موجود شخصیت مورد انتظار به وجود نیامد و ما بسیاری از صحنه های مربوط به این کاراکتر را حذف کردیم که در نتیجه این شخصیت درهاله ای از ابهام باقی ماند.

وی بیان کرد: به اعتقاد من حتی سعید و سیمین کاشف هم عاشق بودند اما نمی توان گفت این فیلم اثر عاشقانه ای است زیرا عشق به عنوان عنصر اصلی در این فیلم مطرح شده است.