وی ادامه داد: نقش این‌گونه، در از بین بردن حشرات مضر بسیار مهم است و به نوعی کنترل کننده آفات و سموم در اکوسیستم‌ها به شمار می‌روند، زیستگاه این جاندار بیشتر در زمین‌های کشاورزی کشتزارها و در محدوده مناطق مسکونی است.

عضو هیئت علمی دانشگاه زابل ادامه داد: گستره پراکنش این گونه در کشورهای ایران پاکستان و افغانستان است و تا کنون وجود این گونه تنها در جنوب بلوچستان و در نزدیکی مرز پاکستان و منطقه پیر سهراب از توابع چابهار در کشور گزارش شده بود.

وی شب فعال بودن را از جمله عادات و رفتار اینگونه عنوان کرد و افزود: اینگونه دارای موهای قهوه‌ای تا خاکستری در بخش پشتی و موهای مایل به سفید تا کرمی رنگ در سطح زیری بدن و وزنی حدود 7 گرم است.

محمدی افزود: با توجه به شباهت بسیار زیاد اینگونه با حشره خور دندان سفید کوچک برای تعیین دقیق حضور این گونه در زابل آنالیزهای ژنتیکی هم انجام شد.

وی تصریح کرد: تا کنون 12 گونه از این خانواده حشره‌خوارها در ایران شناسایی شده است که حضور حشره خورزارودنی در شمال استان سیستان و بلوچستان در نوع خود جالب توجه است.