به گزارش خبرنگار حوزه ميراث فرهنگي باشگاه خبرنگاران؛ سالانه بيش از 200دانش آموخته رشته بافت، تكيل و مرمت فرش دستبافت از دانشگاه هاي دولتي فارغ التحصيلان شده و به جمع هنرمندان رفوگر كهنه كاري كه به تماشاي افول اين هنر اصيل ايراني نشسته اند، اضافه مي شوند. اما اين درحالي است كه  رئيس اتحاديه رفوگران فرش دستبافت مي گويد: اين هنر در داخل كشور ديگر اشباع شده و هيچ تقاضايي براي به كار گيري آن نيست و اگر هم باش بسيار اندك و ناچيز است.
 
در سال هاي نه چندان دور، فرش دستبافت بعد از نفت دومين كالاي با ارزش صادراتي ايران بود و علاوه بر بافت، ساير مشاغل مرتبط با آن نيز از رونق خاصي برخوردار بودند، اما ضعف مديريت داخلي و حضور رقباي پر قدرت، فرش دستبافت ايران را از نفس انداخت و به دنبال آن رفوگران فرش نيز يكي پس از ديگري از كار بيكار شدند.
 
بر اساس اين گزارش، با اين كه دانشگاه ها و موسسات دولتي هنوز در حال جذب دانشجوي فرش ديگر به مانند گذشته جذابيت نداشته و اكثر هنرمندان اين رشته به دنبال كار در خارج از كشور مي گردند.
 
طي يك آمار ميداني كمتر از دو درصد هنرمندان رفوگر فرش كه تحصيلات آكادميك و تجربه موفق كاري داشته اند براي نگهداري و حفاظت قالب در گالري ها يا انبارهاي  فرش خارج از كشور جذب شده اند و بقيه به مشاغلي غير مرتبط با فرش مشغول هستند.
 
گفتني است، رفوگران فرش از بيمه تامين اجتماعي با عنون مرمتگر فرش دستبافت استفاده مي كنند اما اين حرفه جز مشاغل سخت به حساب مي آيد چرا كه فرش طبق يك طرح و نقشه مشخص به تدريج بافته مي شود در حالي كه مرمت يك فرش كه بخش زيادي از آن از بين رفته باشد بايد با هنرمندي خاص رفوگر با تطبيق طرح و نقش قسمت هاي سالم با بخش آسيب ديده احياء شو كه به تخصص ، تبحر و تخيل قوي نياز دارد./ی2